I don't care [FY Fanfiction] #TBBW2019 #ABA2019

Have A Good Life

Δύο εβδομάδες αργότερα η επικοινωνία μου μαζί του είχε μειωθεί απίστευτα πολύ, ζήτημα να λέγαμε ένα καλημέρα κι ένα καληνύχτα. Αργούσε πολύ να απαντήσει, έκανε ώρες ολόκληρες. Γενικά, οι μόνες φορές που μου απαντούσε όπως πριν ήταν για να πάω σπίτι του να κάνουμε σεξ, μονάχα τότε. Είχα αρχίσει να χαλιέμαι με την όλη κατάσταση και τα μόνα άτομα που είχα δίπλα μου ήταν η Νατάσα και η Πηνελόπη, ναι, τα είχαμε βρει πλήρως. Για την ακρίβεια, τα πηγαίναμε πολύ καλά γενικότερα, είχαμε βρει κοινά, βγαιναμε και γενικά ήταν καλή κοπέλα.

Priince.fy
Σπίτι μου σμρ στις 8;

Zinnia_Müller
Καλησπέρα και σε σένα. Ναι, όλα καλά ευχαριστώ που ρωτάς, εσύ;

Priince.fy
Απλα πες λίγο, είμαι σε περίπτερο και θέλω να ξέρω να πάρω προφυλακτικά ή όχι;

Είχα γίνει έξαλλη, όχι απλά έξαλλη βασικά, ήμουν έτοιμη να τον κάνω μπλοκ και να μην του ξανά μιλήσω ποτέ, τον είχα σιχαθεί πια, σαν ζώο έκανε.

Zinnia_Müller
Όχι φίλε, δεν θα έρθω, ούτε τώρα ούτε ποτέ ξανά. Καλή συνέχεια.

Priince.fy
Κατσε, Zin...

Δεν απαντούσα πλέον, απλά τον άφηνα στο διαβάστηκε, δεν είχα να πω τίποτα παραπάνω. Με το που του το είπα με έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι πάντως, μπορεί να μην είχαμε πει πολλά άλλα περίπου ένα μήνα κάναμε κάτι. Ξέρω, δεν είναι πολύ αλλά για μένα το σεξ μαζί του δεν ήταν απλά μια ξεπέτα, είχα αισθήματα και πολλά μάλιστα. Όπως και να χει, επρεπε να τα παραλείψω και να μη δώσω καμία σημασία, έπρεπε να κάνω την καρδιά μου πέτρα και να πάω παρακάτω. Δυστυχώς, με τα μηνύματα που έστελνε το έκανε πιο δύσκολο.

Priince.fy
Εε μίλα μου...
Λιονταράκι μου, έλα, κόψε.
Ζινακι, όταν σου περάσει στείλε μου, θα σε περιμένω...

Όσο τα διάβαζα έκλαιγα, ήξερα πως πάλι θα μου το έπαιζε γλυκός και μετά ξανά, θα ήμουν μια από τις πολλές. Η Νατάσα βρισκόταν στο φροντιστήριο και δεν είχα σε ποιον να μιλήσω οπότε στράφηκα προς την Πηνελόπη, μόλις της είπα ότι δεν ήμουν καλά ήρθε σπίτι μου, είχε αλλάξει πολύ. Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και μπήκε μέσα με φορα, με το που με είδε να κλαίω κάθισε στο κρεβάτι και μου έκανε νόημα να κάτσω δίπλα της.

"Τι έγινε; Πάλι τα ίδια σου έκανε;" με ρώτησε και με αγκάλιασε.

"Το τελείωσα..."

Για μια στιγμή με κοιταξε υπερβολικά ξαφνιασμενη και δεν την κατηγορώ, έκανα σαν τρελή γι αυτόν τόσες μέρες και στο άκυρο της ανακοινώνω ότι αποφάσισα να βάλω τελεία, δεν ήταν και ότι πιο φυσιολογικό. Προσπάθησα να της εξηγήσω τι συνέβη ακριβώς αλλά δε μπορούσα να μιλήσω από το κλάμα οπότε της έδειξα Screenshots. Μόλις τα διάβασε αναστέναξε και πέταξε το κινητό στο κρεβάτι.

"Καλά έκανες και το τελείωσες Zin, είναι θέμα αξιοπρέπειας..."

Εγω κούνησα θετικα το κεφάλι μου και έριξα μια ακόμα ματιά στα μηνύματα. Όσο πιο πολύ επέμενε, τόσο πιο πολύ με παρότρυνε να απαντήσω, ένιωθα τόσο μεγάλη πίεση γαμωτο.

Δύο ώρες αργότερα η Πηνελόπη έπρεπε να φύγει, όσο ήταν μαζί μου με έκανε να τον ξεχάσω λίγο, δεν ακούμπησα καν το κινητό μου. Αφού έφυγε όμως, αυτό άλλαξε. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν αυτός, ήθελα να δω αν επέμεινε ή αν τα παράτησε και έγινε το απροσδόκητο, επέμεινε.

Priince.fy
Μου λείπεις...
Συγγνώμη, μιλα μου, μη μου κάτσεις αλλά μιλα μου.
Όχι ότι θα με χάλαγε να μου κάτσεις
Απλά
Μου αρκεί και η συζήτηση...

Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό, πρώτη φορά μου έλεγε πως το έλειπα και πως του αρκεί απλά το να μιλάμε, δεν ήθελε καν να συζητάμε πριν. Για την ακρίβεια, μόνο βλακειες λέγαμε, με πείραζε συνέχεια κι εγώ τον κορόιδευα. Η άλλη μεγάλη μου εκπληξη ήτανε ότι είχε φτάσει πλέον βράδυ και δε είχε βάλει ούτε ένα στορυ, πράγμα πολύ ασυνήθιστο για εκείνον. Δε γαμιεται, ήθελα πολύ να απαντήσω, έστω να ξεκαθαρίσω απλά την κατάσταση.

Zinnia_Müller
Έλα χαζό...

Priince.fy
Ειμαι ήδη στον δρόμο, κατέβα.

Είχα μείνει κάγκελο, δε μπορούσα να πιστέψω ότι έκανε κάτι τόσο γλυκο, ποιος, ο FY. Χαμογέλασα πάνω από την οθόνη του κινητού μου και κατέβηκα κάτω όσο πιο γρήγορα μπορούσα, ήμουν τυχερή καθώς η μητέρα μου είχε βραδινή βάρδια.

"Λιονταράκι μου..." είπε με το που πάτησα το πόδι μου έξω από την πόρτα και έπειτα με αγκάλιασε.

"Γειά σου..." αποκρίθηκα ξερά.

Αυτός για λίγο κάρφωσε το βλέμμα του στα μάτια μου, δεν το έκανε συχνά, συνήθως κοιτούσε τον κωλο μου. Αυτή τη φορά όμως, πολλά πράγματα ήταν διαφορετικά.

"Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι κάνουμε, σωστά; Δε θα σε χάσω έτσι δεν είναι;" με ρώτησε ανήσυχα.

"Όχι, δε θέλω να συνεχίσουμε..." απάντησα και κοίταξα το έδαφος.

Αυτός με πήρε ξανά αγκαλιά αλλά δεν ανταπέδωσε, άφησα τα χέρια μου να κρέμονται. Αμέσως όταν συνειδητοποιησε πως όντως, ήθελα να λήξει αυτή η παράνοια, άρχισε να σκέφτεται πιο ορθά.

"Πες μου τι θες να κάνω για να μείνεις;" είπε και μου χαμογέλασε γλυκά.

"Θέλω να είσαι μόνο δικός μου, F"

"Πες το κι έγινε."

Τότε με σήκωσε στην αγκαλιά του κι άρχισε να με γυρίζει γύρω γύρω. Δεν είχα αντιληφθεί αυτό που είπε, δεν το χωρούσε το μυαλό μου ούτε λίγο, ένιωσα τόσο χαρούμενη. Μόλις με άφησε κάτω δεν μπορούσα να σταματήσω να του χαμογελάω, θα ήταν δικός μου, δε θα ζήλευα πλέον. Τον φίλησα και του είπα κάτι για πρώτη φορά.

"Σε θέλω πολύ, αλήθεια..."

Αυτός απλά χαμογέλασε και με φίλησε ξανά. Εκείνη τη στιγμή είχα ξανα ένα προαίσθημα, το παραμύθι δε θα είχε αίσιο τέλος...