16 Years Old // Harry Styles

•It's Alright•

"Ben çıkıyorum,Lensey'i almayı unutma!"

Ayaklandım ve evden ayrılmak üzere olan Lose'nin yanına koşturdum. Ellerimi beline sardığımda beklemeden ellerini yanaklarıma yerleştirmişti.

"Seni seviyorum."

Uzun öpücüğünün ardından fısıldadığı kelimeleri yineleyerek cevap verdim.

Lensey, Lose'nin küçük kız kardeşiydi. Onu uzun süredir görmemiştim, Lo ailesiyle hiçbir zaman o kadar da yakın olmamıştı.

Saatin yaklaştığını gördüğümde toparlandım ve ev ile arasında baya uzun bir mesafe olan havaalanına hızla sürdüm. Sonuçta küçük bir kızı orada tek başına bırakmak fazla sorumsuzcaydı.

Etrafta göz gezdirdim. Ama uzun süredir görmüyordum. Nasıl bir değişikliğe uğradığı hakkında hiç bir fikrim yoktu.

"Hey,sen!

Sesim geldiği yere döndüm.

"Selam, kıvırcık!"

Sırıttım. Büyük bir değişikliğe uğramıştı, şimdi görüyordum.

"Lensey?"

Gülümseyip onayladı. Heyecanla etrafında göz gezdirdi. Geldiği küçük kasabada göremeyeceği bir sürü şeyi şimdiden gördüğüne emindim.

Hâlâ birkaç çantasını elinde tuttuğunu fark ettiğimde eğilip aldım.

"Ablan bir kaç saat içinde gelir,o zamana kadar yerleşmende yardımcı olurum. Sana uyar mı?"

Omuz silkti. "Fark etmez."

Önünden yürüyüp arabaya doğru ilerlerken yeni okulu ve oturduğumuz yer hakkında bir kaç bilgi veriyordum.

Koltuğuna yerleşirken eşyalarını bagaja attım.

Suratını buruşturdu.

"Kemerimi takamıyorum."

Kemerini bağlamak için önüne eğildim.

"Saçların güzel kokuyor."

Çenesi başıma değerken suratını kafama gömdü. Tuhaf bir kız olduğunu söyleyebilirdim.

"Teşekkürler,aynı yerde yaşayacağımıza göre şampuanımı kullanmana izin verebilirim."

Güldü. "Gider gitmez yıkayacağım!"

Kemerini taktıktan sonra yerime geçip arabayı çalıştırdım.

"Bu gruba bayılıyorum."

Radyonun sesini arttırdı. Çalan bir kız grubunun şarkısına yüksek sesle eşlik ediyordu.

"Hadi,Harry! Hep böyle sıkıcı mısın sen?"

Bu haline güldüm. Ablasının aksine çok çocuksuydu,Lose'yi de yaklaşık 18 yaşından beri tanıyordum,fakat o hep olgundu ve genelde böyle takılmazdık.

"Daha çok eski şeyleri seviyorum,yeni nesil gruplar hoşuma gitmiyor."

Ellerini çırptı. "Sana göre bir şey biliyorum!"

Telefonunu bağladı. Açacağı şarkıyı merakla bekliyordum.

"Arctic Monkeys seveceğini düşünüyorum."

Merakla suratıma bakarken omuz silktim.

"Eski değil,ama katlanabilirim."

Sözler başladığında sesi arttırıp vücudunu hareket ettirmeye başladı. Doğal halinin ne kadar güzel göründüğünü düşündüm, ona sahip çıkmamızın zor olacağını şimdiden tahmin edebiliyordum.