Midnight Lovers

2. Let's get messy.

Ira's POV

"Ira! Uy, Ira!" naririnig kong tawag saakin ni Lukas. Nakakainis naman eh. "Ano, Lukas?" inis kong tanong. "Wow, Ira, Ira Perez. Ay mali, Ira Mendoza, noh?" aba, bastos.

Itinaas ko and kanang kamay ko at isinampal 'yon ng malakas sa mukha niya. Nanigas siya sa kanyang kinatatayuan. "Tama na, Lukas! Nakakainis at nakakasakit ka na eh! Binastos mo pa pangalan ng tatay kong itinuring kang anak. Wala kang respeto, Lukas." singhal ko sakanya. Buti nalang outside the campus pa kami. Pa-pasok pa lang ako, sira na araw ko.

"Ira, I'm sorry..." dahan-dahan niya 'kong nilapitan at hinawakan niya ko sa kamay. Bwiset naman, Lukas eh. "I can explain—"

"Tumabi ka nga, Lukas." biglang humarang samin si Calix, Lawrenze, Riku, at Art. Hala, ba't andito si Art!?

"Tsk. Bakit mo pa ba ginugulo si Ira? Wala na kayo, di ba? Sapat nang sinaktan mo siya, bro!" sigaw ni Calix kay Lukas. "Layuan mo na siya, Lukas. She deserves someone better. " sagot din ni Lawrenze, na medyo pa-sigaw din. Bakit ba sila nagsisigawan??

"Lah, I approached Ira in a good way, I just wanna—"

"Just back off, man. Hands off the lady, outside the boundary." Art told Lukas and pushed him a bit, then drew a line on the air, showing the ' boundary ' Lukas can't be in with a smirk across his face. I hear Lukas sigh deeply. Art was between me and Lukas. HE was the boundary. "Tss, sige na nga. I'm off." inis na singhal ni Lukas, sabay walk out.

"Wooh, galing natin dun ah!" biglaang hiyawan ng apat. Teka, wala namang nagawa si Riku ah? "I guess we saved the Princess from the dragon." Art snickers. Ah tawa-tawa ka diyan. "Hoy Art Santos! Anong ginagawa mo dito? Diba dapat nasa ospital ka't nagpapagaling pa ah!" sermon ko. 

"Oh, uhm...heh, magic?" tawa silang apat sa sinabi ni Art. Syempre 'di ako natutuwa. "Bwiset, Calix ano nangyari ba't andito 'tong siraulong 'to?" humarap ako kay Calix at itinuro yung siraulo, si Art. "Kwento ko? Okay." Calix shrugged while the three suddenly looked at each other like it's funny na nasa labas si Art.

3rd Person / Author's POV. 

"Hay, ano bang pwedeng gawin sa ospital?" daldal ng walang magawa't nakahiga sa lapag na si Calix. "Ewan ko?" sagot naman ni Riku na nakahiga sa kama ni Art. "Mmm, mag-aral?" tanong naman ni Lawrenze na nakaupo sa couch at nagbabasa ng notes niya sa Science. Umupo si Calix at sumigaw na, "Manahimik ka nga! Puro ka aral eh." 

"Ano ba yaaaaaaan! Nakakamatay yung boredom! I swear, I'd die here!" sigaw naman ni Art na nakahiga sa couch. Galing, yung pasyente yung nakahiga sa couch. Anyways, bigla namang nagka-idea si Calix na para bang ito'y nakabuhay ng bumbiliya sa utak niyang laman ay puro kalokohan. 

"Alam ko na!" masayang sigaw ng lokolokong Calix. "Ilalabas ka namin dito, Art." sabay turo nito kay Art. Ay, kalokohan din ang idea. "A-ano?! Hoy 'wag!" takot na tili ni Art. Well, nagustuhan ng tatlo, kaya bumangon sila't lumabas ng kwarto ni Art. 

"Luh? 'Kala ko ilalabas niyo ko? Kayo naman lumabas? Luh? Er, edi wow." 

Maya-maya naman, bumalik ang tatlo nang naka-costume at may dala-dalang wheel chair. Lawrenze wearing a doctor outfit, Calix and Riku wore nurse uniforms. "Tara Art!" naka-ngiting yaya ni Lawrenze. 

"Hala, seryoso kayo?!"

"Oo nga!"

Binuhat ni Lawrenze at Calix si Art papuntang wheel chair habang tulak-tulak ni Riku yung wheel chair. "Hou mga siraulo itigil niyo 'tong kalokohan niyo!" mahinang pagpipiglas ni Art. Tinakpan ni Riku yung bibig ni Art ng medical mask, humarap kay Art ng masama ang tingin. Riku shushed Art, nilagay niya yung hintuturo niya sa labi niya at umiling-iling.