"yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar
bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan
ama yıkıldığımız yeter sevgilim
biraz da kekik toplayalım
kıymetini bilmediğimiz şeyler var."
-evergreen kitabının özel ekidir, ilk önce asıl kitabı okumanız tav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"rüzgârlayaprağın aşkı neyse dört mevsim öyle süreceksin
eşiğinde duracağım yıpranmış ve kirli kirpiğinle sileceksin"
℘
"ne zamandır yazıyorsun valerie?"
elimdeki ufak metal kaşığı fincanın içinde şıngırdatmayı keserek ona baktım. sütlü kahvesinden dolu bir yudum alarak yanıtımı bekledi.
"kendimi bildim bileli." dedim tebessüm ederek. "yani kesin bir tarihi yok kafamda. küçüklüğümden beri hep bir şeyler karalar, babamın saman kağıtlarını kaçırırdım."
dudakları kulaklarına doğru uzandı, çarşaf beyazı dişleri ortaya çıktı ve gözlerinin kenarlarındaki kaz ayakları belirginleşti. çok güzel gülümsüyordu.
"anlıyorum, senin için önemli bir uğraş olmuş. bu denli emek verdiğine göre de artık para da kazanmak istersin." bir an durdu ve gözlerini kısarak kafasını hafifçe sağa yatırdı. "sahi, sen nasıl geçiniyorsun? para kazanabiliyor musun?"
dudaklarımı birbirine bastırıp fincanın kulpuyla oynadım. gözlerimi onunkilerle buluşturup meraklı bakışlarına hüzünlü bir kafa sallamayla yanıt verdiğimde onun da yüzü düştü.
"henüz değil. yani daha kitap çıkarmadım..." ona söyleyip söylememe arasında gidip geliyordum. çok fazla tanıdığım biri değildi ama niyeyse ona amcamdan daha fazla güveniyordum. bu düşünce beni içten içe güldürdü. amcam şerefsizin tekiydi.
"ailem burada okuduğumu sanıyor. bu yüzden de bana para yolluyorlar."
jungkook'un yüzünde bir anda ayıplar bir ifade belirince bunu söylediğim için ciddi anlamda kötü hissettim. kaşlarını kaldırdı ve sandalyesinde geriye yaslanıp kollarını gövdesinde birleştirdi.
"nedense hiç de böyle bir şey yapacak birine benzemiyorsun valerie-shi." dedi alayla sırıtarak. "ailen bunu öğrense sana çok kızmaz mı? neden okuldan ayrıldın?"
açıkçası biraz bozulmuştum. ona güvendiğim için neredeyse pişman olacaktım ki ona bir süre daha şans vermek istedim.
"kızarlar elbette ama paramı kazanır kazanmaz onlara yardım edeceğim, mutlaka. bu yüzden şu anlık tek hedefim elimdeki kitabı bitirip onu basıma yollamak. sonrası gelecek... inanıyorum."
"sahi," dedi öne doğru uzanıp elimin yanında duran not defterime bakarak. "tam olarak ne yazıyorsun?" birden bakışları ciddileşti ama komik görünüyordu. "beni psikopat bir katil olarak falan yazmıyorsundur umarım... değil mi?"
bir anda istemsizce kahkaha patlattım. "hayır! sana daha önce söylemiştim, bir devrimcisin." birden gözleri parıldadı. "hedefine ulaşan bir devrimci değil mi?" diye sordu gururla. "azimle çabalayan ve arzuladığı özgürlüğe kavuşan bir jungkook..."
