13ο κεφαλαιο

507 19 0
                                    


Φτάσαμε στο σχολείο και ευτυχώς είναι ώρα διαλείμματος οπότε δεν χρειάζεται να περιμένουμε να χτυπήσει το κουδούνι για να μπούμε μέσα

Πήγαμε με την Άννα και καθίσαμε σε ένα ξύλινο παγκάκι σε ενα κάπως απομακρυσμένο σημείο του σχολείου που συνηθίζουμε να πηγαινουμε με τα αγόρια

"Άρα τώρα τι θα γίνει με τον Άρη?
Με ρωτάει η Άννα και εγώ σηκώνω τους ώμους μου χωρίς να ξέρω ούτε εγώ

"Υποθέτω πως θα του δώσω μια ευκαιρία αφού ήρθε και ζήτησε συγγνώμη"

Της λέω και μου γνεφει

"Εσύ με τον Νίκο ?" Την ρωτάω και εκείνη αναστεναζει και μου λέει πως θα δει

Μετά από λίγο βλέπουμε τα αγόρια να έρχονται προς τα εμας

"Επ μικρές και σεις εδώ?!"

Λέει ο Σταύρος  κοιτώντας μας ενώ ο Νίκος είχε σκημενο το κεφάλι χωρίς να τολμαει να κοιτάξει προς τα εμας και ειδικά την Άννα

Ενώ την ίδια στιγμή ο Άρης ήρθε προς τα εμένα και μου χάιδεψε το χτυπημένο χέρι κοιτώντας το με τηψεις και απολογητικα

"Ημουν μαλακας!!"συμπεράνει και εγώ πνιγώ ένα γελακι χτυποντας απαλά τον ώμο του

"Πολύ μαλακας"λέω γελονυας ελαφρά και το ίδιο κάνει και αυτός

"Άννα μπορώ να σου πω λίγο?"λέει ξαφνικά διστακτικά ο Νίκος και εκείνη του γνεφει καθώς κατευθύνονται προς την μπροστά μεριά του σχολείου

Εγω καθίσα με τον Άρη και τον σταυρό και μιλάγαμε για διάφορα πράγματα σχετικά με προχθές

Άννας pov

"Άννα μπορώ να σου πω λιγο?"λέει ο Νίκος και εγώ γνέφω θετικά και αρχίσαμε να κατευθυνομαστε στην μπροστινή αυλή

"Άννα...θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για εκείνο το βράδυ δεν μίλησα καθόλου σωστά και εσεις δεν φταιγατε σε τίποτα "λέει και εγώ τον κοιτάω

"Λοιπόν?με συγχωρείς?"

Λέει και εγώ γνέφω αναστεναζοντας

"Σε συγχωρώ όμως μην ξανακάνετε καμία μαλακια γιατί..."του λέω και εκείνος μου χαμογελάει και...

Ηευυυ

Λίγο μικρό αυτό το κεφάλαιο αλλά είναι τρεις η ώρα την νύχτα και νυστάζω δεν έχω τόση φαντασία τέτοιες ώρες:-):-):-)

Αντιοςςς

You changed me...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα