"δεν το πιστεύω!!! Μας καλούν καλα καλά και μετά σαν να μην υπάρχουμε"
Λεω Καθώς περπατάμε για να πάμε σπίτι γιατί πάλι θα κημοιθουμε μαζί με την Άννα😂🙄🤷♀️ειναι σκοτεινά και το μόνο φως είναι κάτι κίτρινα ξεθοριασμενα φώτα από την πλατεία η οποία είναι άδεια και από μακρυά ακούγονται γαυγισματα σκυλων
Καθώς περπατάμε νιώθω σαν κάποιος να μας ακολουθεί όμως δεν δίνω σημασια και συνεχίζουμε να περπαταμε
" νιώθεις και συ κάτι περίεργο?? "
Μου λέει η Άννα ψυθιριστα Και εγώ της γνεφω θετικά κοιτώντας Γυρω μου για να δω αν μας ακολουθεί κάποιος
Τότε ξαφνικά ακούω μια βραχνή και άγρια φωνή να μιλάει
"βρε βρε βρε..." ακούω καθώς κοιτάω γύρω μας και εμάς μεγαλόσωμος άντρας μάλλον μεθυσμένος πετάγεται μπροστά μας κάνοντας μας να ουρλιάζουμε!!!
Εγώ με την Άννα αρχίζουμε να κάνουμε αργά βήματα προς τα πίσω καθως εκείνος μας πλησιάζει
"μην φοβάστε βρε δεν δαγκωνω... "
" άσε μας ήσυχες!!!" τον προσταζω και εκείνος γελάει πνιχτα
"μην φοβάστεε απλά θα περάσουμε πολύ ωραία μαζί!!!" μας λέει καθώς μας πλησιάζει απηλητικα
Τότε μου πιάνει την μέση κάνοντας με να τιναχτω ταραγμένη και αιφνιδιασμενη
"τι κάνεις εκεί!! Μην μας αγγιζεις"
Φωνάζει η Άννα και τότε χωρίς κανείς να το περιμένει την ρίχνει κάτω δίνοντας της μπουνιά
" ΆΝΝΑ!!! ΆΝΝΑ ΞΎΠΝΑ"
τρέχω προς το μέρος της καθώς αυτή μάλλον έχει χάσει τις αισθήσεις της
"άλλη φορά η φίλη σου να προσέχει περισσότερο την γλώσσα της"
Λέει απηλητικα και με αρπάζει από τον καρπό σηκώνοντας με ορθια
"ΆΦΗΣΕ ΜΕ!!" απετω και εκείνος γελάει
" πρόσεχε την γλώσσα σου μιξιαρικο"
"ε αντε στον διαολο" του λέω νευριασμενα όμως το μετανιώνω κατευθείαν καθώς βλέπω τα χαρακτηριστικά του εύσωμου άντρα να σκληραινουν
Τότε με πιάνει στους ώμους με δύναμη και με σπρώχνει στον τοίχο πίσω παρολες τις προσπάθειες μου να τον σπρωξω μακριά μου
Τότε κολλάει και τους δύο καρπούς μου ψηλά στον τοίχο δίπλα από το κεφάλι μου
"άσε με ήσυχη σε παρακαλώ.." λέω αδύναμα φωναχτά καθώς οι δυνάμεις μου αρχίζουν να εξαντλούνται και τα δάκρυα μου λουζουν τα μάγουλα μου
Τότε εκείνος αρχίζει να με φιλάει επιθετικά στο λαιμό μου προσπαθώντας να μου σκίσει την μπλούζα και εγώ δεν βλέπω καθαρά από την θολούρα των δακρύων στα μάτια μου
"μη.." είναι το μόνο που καταφέρνω να πω
Εκείνος συνεχίζει να με φιλαει και εγώ νιωθω αδύναμη να αμυνθω
Ηευυ
Μην ξεχνάτε 💫 και σχολιο😇😩😂
Ελπίζω να σας αρεσε💕
Αντιοςςς
YOU ARE READING
You changed me...
Teen Fictionτι σου έκανε?!!!! Σε άγγιξε ΓΑΜΩΤΟ μου???!!!!" Ειπε ο Άρης καθώς με σκουνταει τρομαγμενος " ΠΕΣ ΜΟΥ " Λέει και εγώ τρανταζομαι από τον φόβο μου, εεχουμε παθει σοκ Ομως πρωτου το καταλάβω η μορφή του θολωνει και ολα σκεπαζονται απο ενα μαυρο πεπλο...
