မင္းနဲ႔ေတြ႔မွ ခ်စ္တတ္သည္ ( မင်းနဲ့တွေ့မှ ချစ်တတ်သည် )

မင္းနဲ႔ေတြ႔မွ ခ်စ္တတ္သည္

Zawgyi
~~~~~~~

အပိုင္း 22

ေမွာင္ရီစျပဳေနၿပီး ျဖစ္ေသာ ညေကာင္းကင္ယံထက္တြင္ ေအးခ်မ္းမႈအားေပးေဆာင္ေသာ လမင္းႀကီးမွာ ထိန္းထိန္းသာေနသည္။ လျခမ္း ပံုစံ႐ွိေနေပမဲ့လဲ ထိုလျခမ္းေလးသည္ လူတိုင္႐ွိ အပူမီးကို ၿငိမ္ခ်မ္းႏိုင္ေစသည္။

ထိုလူေတြထဲမွာမွ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ယြင္မုန္႔က်န္း ဂိုဏ္၏ ေဝ့ဝူ႐ွန္႔မွာေတာ့ လျခမ္းေလးကို ၾကည့္ကာ အေတြးပင္လယ္ထဲ နစ္ေမ်ာေနေလသည္။

ေဝ့ရင္ ယြင္မုန္႔ကို ျပန္ေရာက္တာ 1 ရက္ျပည့္သြားၿပီး လန္က်န္႔ နဲ႔ စကား ေျပာခြင့္မရေသးဘူး ႏွစ္ေယာက္ထိပ္တိုက္ေတြ႔ရင္ လန္က်န္႔ ကပဲ အရင္ေ႐ွာင္ထြက္သြားတယ္...

ကူးစူးလန္မွာတုန္က ဖြင့္ေျပာလိုက္မိလို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာမ်ားလား မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး အဲ့တုန္းက လန္က်န္႔ ငါနဲ႔ စကားေျပာေနပါေသးတယ္...

ဒါဆို ဘာေၾကာင့္လဲ ငါလန္က်န္႔ အတြက္ စိတ္မသက္သာစရာေတြမ်ား လုပ္မိေနတာလား ငါဘာေတြ လုပ္မိလို႔လဲ...

ေဝ့ရင္ ေတြးေနရင္ပင္ လန္က်န္႔က ေဝ့ရင္ ထိုင္ေနတဲ့ တံတား အေ႐ွ႕ကို ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ ေဝ့ရင္ မွာလန္က်န္႔ နားေနေဆာင္ အေ႐ွ႕က တံတားတြင္ ထိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ လန္က်န္႔ လာတာနဲ႔ တည့္တိုးျခင္း ျဖစ္သည္။

လန္က်န္႔ ေဝ့ရင္ကို တစ္ခ်က္တာ ၾကည့္ၿပီး ေ႐ွာင္ထြက္ဖို႔ လုပ္လိုက္ေပမဲ့ ေဝ့ရင္က လ်ွင္ျမနိစြာ လန္က်န္႔ လက္ကို ဖက္ဆြဲလိုက္ေလသည္။

အသားခ်င္းထိတာ မႀကိဳက္ေသာ လန္က်န္႔မွာ ေဝ့ရင္ လက္ဆြဲမႈေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ထိပ္လန္႔သြားကာ လက္ကို လြဲခ်လိုက္ေတာ့ အ႐ွိန္ပါသြား သျဖင့္ ေဝ့ရင္ပါ အေနာက္ကို ယိုင္ၿပီး ဖင္ထိုင္ရက္ ျပဳတ္က်ေလသည္။

ေဝ့ရင္ ျပဳတ္က်တာပင္ မမႈေပ အျမန္ျပန္ထၿပီး ဖုန္ ခါကာ လန္က်န္႔ကို ျပန္ၾကည့္လာေလသည္။ စိုးရိမ္ေသာ အရိပ္အေယာင္သန္းေနတဲ့ လန္က်န္႔ မ်က္ဝန္းကို ေဝ့ရင္ၾကည့္က တလြဲ ေတြးခ်လိုက္သည္မွာ လန္က်န္႔ သူကို မုန္းေနသည္ ဟုပင္...

" လန္က်န္႔ မင္းငါကို မုန္းေနတုန္းပဲလား မင္းေျပာေတာ့ ငါကို မမုန္းေတာ့ဘူးဆို "