"ဘာ!!!"
ေပ႐ွင္း,ဖန္႐ွင္း,ေကာခ်န္နဲ႔စန္႔က်င္တို႔ေလးေယာက္စီကအာေမဋိတ္သံၿပိဳင္တူထြက္လာေသာ္လဲ
က်ိဳးခ်န္ကေတာ့မိန္႔မိန္႔ႀကီးသာထိုင္ျပံဳးေနသည္။
သူကေတာ့သိၿပီးသားဆိုသည့္ပံုစံ....
"ဟုတ္တယ္!
ငါနဲ႔ရိေပၚကရည္းစားေတြျဖစ္သြားၿပီ"
လံုးဝမယံုႏိုင္ဘူး။
ဝမ္ရိေပၚကေက်ာက္တံုးလူသား
သူ႔မွာရည္းစား႐ွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ယံုခ်င္စရာမေကာင္းတဲ့ကိစၥကို
အခုေတာ့သူ႔ရည္းစားကေယာက်္ားေလးတဲ့လား
ပိုဆိုးတာကဟိုစပ္စပ္,ဒီစပ္စပ္ နည္းနည္းေလးမွအၿငိမ္မေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔...?
ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားကိုခဏတာအံ့ၾသသြားၾကေပမယ့္ခ်က္ခ်င္းျပံဳးစိစိျပန္ျဖစ္လာတဲ့ေလးေကာင္ကို ေ႐ွာင္းက်န္႔နားမလည္သလိုၾကည့္သည္။
"ေရွာင္းက်န္႔ေတာ့စာေမးပြဲနီးေတာ့ေၾကာင္သြားၿပီထင္တယ္"
ေအာ္...သူတို႔ကေနာက္ေနတယ္ထင္ေနၾကသကိုး။
"ဝမ္ရိေပၚဘယ္ထြက္သြားလဲ?
သူျပန္လာရင္မင္းတို႔ကိုသက္ေသျပမယ္"
မဲ့ကာရြဲ႕ကာႏွင့္မ်က္ႏွာခ်ီေျပာလိုက္တဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားကို က်ိဳးခ်န္ကလည္းလက္ပိုက္ၿပီးေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ေထာက္ခံသည္။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔!!"
အတန္းေပါက္ကေခၚသံေၾကာင့္ေျခာက္ေယာက္လံုးလွည့္ၾကည့္မိေတာ့
ေကာ္ဖီေရာင္ဆံပင္နဲ႔အရပ္႐ွည္႐ွည္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ျဖဴလြန္းေသာအသားအရည္ကသူဝတ္ထားတဲ့အက်ႌအဝါေရာင္နဲ႔လိုက္ဖက္ညီ၏။
က်ိဳးခ်န္႔ကေတာ့သူ႔ကိုျမင္သည္ႏွင့္မ်က္ေစာင္းထိုးသည္....
ရန္သူေတာ္မဟုတ္ေပမယ့္သူဒီေကာင္ေလးနဲ႔အေပါက္အလမ္းမတည့္ဘူး။
ေကာ္ဖီဆိုင္မွာကတည္းကအျမင္မၾကည္တာ...
"ယြီပင္း!ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
စကားတေျပာေျပာႏွင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့အခန္းေပါက္ကိုသြားႏွင့္ၿပီ...။
"ဝမ္ရိေပၚေရာ?"
"သန္႔စင္ခန္းသြားတယ္ထင္တယ္!
မင္းကေက်ာင္းဖြင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား"
YOU ARE READING
HEARTBEAT (COMPLETED)
FanfictionWang Yi Bo & Xiao Zhan fan fiction fictionကိုfictionလိုသာျမင္ေပးၾကေစရန္။
