Mafya Sekreteri (Raflarda)

12.Ring

Fişini çekmek?

Mesajı gördüğümden beri düşündüğüm tek bir şey vardı o da fişini çekmek kısmıydı. Neyi ima etmiş olabilirdi. Fiş diyince aklıma gelen iki şey vardı elektronik alet ve fatura şirketle alakası bir şey olabilir miydi?

Dudaklarımızın temas etmesi bile bu kadar aklımı oyalamaz iken bu akşam olacaklar aklımdan çıkmıyordu.

"Yemek yiyelim acıktım"

Demir'in sesiyle kafamı ona çevirdim beni önce eve bırakmıştı. Üzerimi değiştirdikten bir kaç dakika sonra arayıp işimiz olduğunu söylemesine rağmen şirkette boş boş oturuyorduk şimdi de acıkmış mıydı?

'Saman yeni bitti' demek istesem de bende acıkmıştım. Tarihine göre dizmeye çalıştığım ama bir türlü beceremediğim saçma faturalardan kafamı kaldırıp Demir'e baktım.

"Ne yemek istersin" elinde ceketi benim de kalkmamı bekliyordu. Bugün olanlardan sonra yerimden kalkmak dahi istemez iken yemeğe gitmeyi istiyordu. Yanda ki vazoyu kafasına fırlatsam ne olurdu?

"Ben yemek istemiyorum siz kendiniz gidin lütfen" bu işe başladığımdan beri oldukça nazik biri olmuştum kafamı tekrarsan saçma faturalara döndürdüm Demir'in bakışlarını üzerimde hissediyordum yerinden kıpırdamadan öylece duruyordu.

Kafamı kaldırmadan ona bakmaya çalıştım, sadece ceketini tuttuğu eline kadar görebilmiştim ceketini sımsıkı tutuyordu ellerinde belirginleşen damarlar vardı sinirlendiğinde dudakları biraz daha öne çıkıyordu bunu görmek istiyorum ama kafamı kaldırmaya cesaretim yoktu.

"Ben acıktım dedim ve gideceğiz sende geleceksin" durduğu yerden yanıma gelip kolumdan tuttu kesinlikle ilk gün tanıştığım adam ile bu adam arasında çok fark vardı.

"Demir Bey bırakın lütfen canım acıyor" hayvan gibi kolumu sıkıyordu eğer kızarırsa bende onun bir yeri kızartmayı düşünüyordum ama gerçekleştiremeyeceğim apaçık ortadaydı. Gözlerimi koluma kaydı ama hala aynı derece de sıkı tutuyordu.

"Ayağa kalkıp benimle gelirsen bırakırım" yüzüme değil koluma bakıyordu. İçimdeki ben acıdan kıvranıp ağlıyor iken dışımdaki ben sadece yüzünü buruşturuyordu ben güçlü olmayı çok erken öğrenmiştim.

"Tamam, ama kolumu bırakırsanız ayağa kalkarım" bu sefer kafasını kaldırıp yüzüme bakmıştı yalan söyleyip söylemediğimi anlamak istercesine yüzüme bakıyordu. 

Dudaklarım kurumuştu alt dudağımı dişlerimin arasına alıp ağzımın içinde kalan dudağımın kısmına dilimi gezdirdim.

"Asansör ile gidebilir misin?" Asansör benim için problem değildi, sadece kapalı alan problemdi. Ardından iç sesim ' asansör de kapalı alana giriyor' diyerek beni ezdi her şey bana karşıydı zaten.

'Binemem' dese içim söylediğim sadece "Sorun yok" oldu kafa sallayıp bir kaç adım attı omzunun üzerinden bana bakarak "Asansörde bekliyorum geç kalırsan merdivenlerden gidersin."