24

2.7K 81 4
                                    

*Riiinggg*

I woke up with the sound of my phone's alarm.

I lazily stood up from my bed and grabbed my bath towel at dumiretso sa banyo to take a bath.

This is the first day of my 'real' duty as Bea's doctor.

Oo. Real.

As in real na real. Magagamit ko na rin ang totoong propesyon ko sa wakas.

And I hope this will finally work out. Wag na wag lang talagang mag-iinarte yang si Beatriz sa harapan ko dahil ako talaga mismo ang lalong pipilay sa kanya.

Pero syempre charot lang 😂

Doktor ako. Gumagamot ako ng may sakit. Hindi ako ang nananakit.

I finished taking a bath and wore comfortable clothes. Just a pair of shirt and joggers and my white chucks.

I already have a plan on what I will do for Bea today. And I will take her out and bring her to the nearest park in their village that I've researched last night.

And speaking of last night, I texted Jaja that I won't be going home yet and I haven't read her reply yet.

So I opened my phone and check for some messages.

Jajing 🐷

12:52 am

Ganon ba? It's okay ate. Good thing you told me not tell to mama na uuwi ka na.

But please ate. Kung nahihirapan ka na diyan, go home okay? We are already missing you. Love you!

Hindi ko na siya nireplyan pa at nag-ayos na ng sarili and went out of my room to check Bea on her room.

Honestly, I haven't talk to her since the day we argued and fought. Hindi pa kami nakakapag-usap sa magiging surgeries niya dahil sa totoo lang, hindi ko siya kayang harapin pa.

Kaso kailangan eh. Kaya heto ako nagtatapang-tapangan na namang binuksan ang naka-lock na pinto ng kwarto niya gamit ang spare key na ibinalik sa akin ng tuwang-tuwang si Nanay Tere kahapon dahil daw hindi ako natuloy umalis. At pinagdasal niya raw talaga yun. 😑

I slowly opened the door and entered it.

At pagkapasok na pagkapasok ko pa lang, gusto ko na agad lumabas dahil sakto sa pagtingin ko kung nasaan ang pasyente ko ay siya ring pagtingin niya ng direkta sa mga mata ko.

Wat da hel Beadel.

Mukhang ako pa ata ang magkakasakit sa lalim ng titig niya sa akin.

"G-good morning." I tried to shake my nerves away.

She did not spoke pero mabuti na rin yun kesa naman sigawan niya ako at palayasin sa harap niya.

"Ahm... Did your... Did your mom told you last night about your activity for today?"

Anong activity naman yon Jho? Estudyante lang si Bea ganern?

I mentally had a face palm. Ano ka ba naman Jhoana! 😩

She nodded emotionlessly.

"Are we going to leave now?"

Mababa, malumanay pero matigas na tanong nito.

BORROWED TIMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon