I'm his TUTOR

Chapter 45

Chapter 45

Mikay's POV

"Harvard? Shocks, di ko naman kaya dito...Ano ba tong si mama. University of California....Stanford University...Columbia University...University of Michigan...University of Toronto...Yale University...Princeton University...Cornell University, North Carolina State University----"

"Knock knock"

I stopped browsing the list of universities my mom gave me when she suddenly popped up her head sa pintuan. Nakalimutan ko palang isarado yun.

"Oh ano mikay? Nakapagsubmit ka na ba?" Tanong niya, entering my bedroom.

"Hindi pa po. Ma, grabe naman kasi, di ko naman kaya dito sa mga ito. Pang mga matatalino lang po yan" Pagangal ko.

"And you're smart. Try mo lang naman. This is also for your own good"

I groaned. "Ma, ayoko rin naman pong umalis dito sa pilipinas"

"It wouldn't hurt to try. Plus pag natanggap ka sa scholarship, I'm pretty sure, ikaw mismo ang magmamadaling umalis"

Wala naman kasi akong balak umalis.

Andito buhay ko.

Andito family ko, friends ko, yung boyfriend ko...

"Okay okay, I'll submit the essays they want. I'm surprised kumukuha sila ng students na galing sa ibang bansa" I murmured, opening my laptop.

"Well, isa kasi ako sa sponsors ng scholarship program in America and they decided na yung mga anak namin, pwedeng isama as a gift sa pagtulong namin sa project nila"

Tumingin ako kay mama nung sinabi niya iyon.

May connection siya.

"Ma, wala ka naman sigurong balak ilakad itong mga papers ko right? Wala ka naman sigurong gagawin para matanggap ako sa scholarship?" Tanong ko.

I just wanna make sure na kung talagang magaapply ako at matatanggap ako, ay dahil sa talino ko at hindi dahil kay Mama.

"Of course honey" She smiled sweetly. "Iwan na kita para makapagconcentrate ka diyan"

She walked out of the room, leaving me speechless.

Talaga kayang wala siyang gagawin?

Hay sana totoo.

Derick's POV

"Magugustuhan niya kaya ito?" I whispered while writing in a small paper.