KUSURSUZ (DEVAM EDİYOR)

YB40

Sürpriz :d

Veeee kırkıncı bölüme girdiiik. Hepinize  teşekkür ediyorum💙

Keyifli okumalar:)

"Ben yaptım lan hepsini. Sıkıyorsa bana acımasız de" Arkadan Arasın sesini duyunca kendime gelmiştim. Kesinlikle acımasız değildim. Üçününde suçu vardı.

Kız korkak bakışlarıyla Arasa bakıp bana döndü;
"Sen yapmadın. Bu kız yaptı ve senide yanına bir şekilde çekmiş. Yatağında mı yattın yoksa? Büyük bir zevk vermiş olmalısın" ona sinirle bakmayı bile es geçip suratına yumruğu geçirdim.

"Beni kendinle karıştırma oruspu" onun ne bok yediğinide biliyordum. Saçından tutup başını yere vurduğumda geri çekildim.

"Güzelim git elini yıka çöpe dokundun amına koyayım" Arasa bakıp dudak büktüm.
"Haklısın" kızın arkadaşları onu yerden kaldırıp götürünce keyifle ellerimi silkeledim.

Aras kolunu omzuma atıp yürümeye başlayınca bende mecburen onunla ilerlemek zorunda kalıyordum.
"Şu Poyraz yavşağı ne iş?" Arasa kafamı kaldırıp anlamayarak baktım. Birde bu çocuk neden bu kadar uzundu?

"Ne iş?" Deyip sorunca kafama vurdu. Neden herkes bunu yapıyordu? Sinirle kahkülümü düzeltip yine ona baktım.

"Ben sana adam gibi soruyorum sende cevaplamak yerine aynı soruyu bana soruyorsun beynine sokayım" diye homurdanırken başımı kaşıdım. Sanırım ben bir malım.

"Ya Aras sana bir şey söylemeliyim" tuzak bir soru sorup yüzündeki ifadeye bakacaktım. Şimdi anlayacaktınız.
Birşey demediğinde tekrar konuştum;

"Mert Miray diye bir kızdan bahsetti" dediğimde gözleri koyulaşmıştı ve saf bir nefret oluşmuştu. Bunu açık açık görebiliyordum.

Keyifle sırıttım. Benim işim kolay Miray'ın işi zor olacaktı.

"Niye bahsediyor sana ondan?"
"Sadece Poyrazla aranızın neden bozuk olduğunu sordum. Oda Miray denilen bir kız yüzünden olduğunu  söyledi. O kadar"

"Bu kadar soru sorma küçüğüm" ona göz devirdim.
"Dil benim ağız benim. Sanane ya" diye homurdandım. Karşımıza Araf'ın çıkmasıyla durmak zorunda kalmıştık.

"Aras abi depodaki adam konuşmuyor. Her boku denemişler" Aras benden ayrılıp sakinleşmek istercesine gözünü kapatıp açtı.

"Nasıl konuşmuyor lan?! Yürü Araf biz deneyelim birde" ikisi yürümeye başlayınca ortada öksüz bırakılan bir kız gibi kalmıştım. Bende koşar adımlarla onlara yetiştiğimde Aras bana dönüp homurdandı;

"Güzelim okula bir" dudağımı ısırıp yavru kedi bakışları atmaya çalıştım. Ama neye benzediğimi bilemiyordum.

"Ya bende geleyim"
"Abi gelsin işte yenge de" gözlerimi büyülterek Araf'a baktım.

"Ne yengesi be" Arasa bakınca bir tepki bile vermeden yürümeye başladığını görmüştüm.

"Bir şey demedi" deyip imayla sırıtan Araf'a anlamayarak baktım. Ama o beni takmayıp ilerlemeye başladığında bende peşinden gidip arabaya bindim.

Aras arabayı son hız sürerken direksiyonu sıkıyordu. Bende başımı cama yaslarken düşüncelere dalmıştım.

Aras Miraydan nefret ediyordu. Söylememişti ama gözlerinde ki o ifade yeterliydi. Peki Miray nasılda bu kadar kendinden emin bir şekilde buraya gelip Aras gibi birini kapmayı düşünüyordu? İşte buda sağlam bir plan kurduğunun göstergesiydi.