KUSURSUZ (DEVAM EDİYOR)

YB47

Medyadaki şarkıyla okuyun. Ayrıca bazı karakterlere de bakabilirsiniz❤️

Keyifli okumalar:)

"Kes sesini!" Ateşin sesini ilk defa bu kadar sinirli duyuyordum. Gözleri kırmızılaşmışken odama girip Melis'in kolundan tuttuğu gibi sürüklemeye başlamıştı.

"Ateş.. öyle demek istemedim. Beni dinler mis-" sözü yarıda kesilmişti çünkü Ateş ona tokat atmıştı.
Melis kafasını kaldırıp Ateşe bakmaya başlayınca Ateş kafasını iki yana salladı.

"Ulan ben uğruna öleceğim bu kızı bile haksız bulup karşıma almıştım senin için. Nasıl bir orospusun da beni böyle ayakta uyuttun?!" Melis ağlamaya başlayınca bu sefer ben saçından tutup onu dışarı atmıştım.

Yere düşüp inlemesiyle daha da ağlamaya başlamıştı. Kapıyı suratına kapatıp tekrar salona geçtiğimde kollarını açıp beni bekleyen Ateşi görmemle vakit kaybetmeden bende kollarımı boynuna sarmıştım.

"Özür dilerim güzelim.. seni dinlemedim" ondan ayrılıp ellerimi yanağına çıkardım.
"Aptalsın işte. Bunun cezasını da çekeceksin hiç merak etme" deyip sırıttığımda oda sırıtmıştı.

"Seviyor muydun onu gerçekten?" Ona yönelttiğim soruyla sırıtması silinmişti. Kafasını iki yana salladıktan sonra konuşmaya başladı.
"Hayır. Sadece fazla değer veriyordum"

Yumruğumu karnına geçirdiğimde acıyla inlemişti.
"Kızım vicdansız mısın sen" o homurdanırken ben kahkaha atmıştım. Hadi amaaa.. o kadar hızlı vurmamıştım ki.

Saate baktığımda hazırlanmam gerektiğini görmüştüm. Bir saat sonra Gece bizim eve gelecekti. Oradan da Arasın evine geçecektik.

"Ateş birazdan gece gelecek. Biraz gezdikten sonra onların evine geçeceğiz. Bugün orda kalacağım" dediğimde şüpheyle bana bakmaya başlamıştı. Bu yalanlar yüzünden bir gün fena çarpılacaktım.

"Annemlerden izin aldım merak etme" başıyla onayladığında yanağından öpüp odama çıkmıştım. Dolabımın kapaklarını açıp bakmaya başlayınca ofladım. Ne giyecektim ben şimdi?

En sonunda siyah yüksek bel taytımı giyip üst olarak siyah omuzları düşük ince kazağımı giydim. Kazağın omuzları düşük olduğu için mor sütyenimin askıları görünüyordu.

Komidinin üzerindeki ince, ucunda melek olan kolyemi takıp saçlarımı düzleştirdim.
Odamın kapısı açıldığında bakışlarımı oraya çevirmiştim.

Gece gelmişti.
"Hazırsan çıkalım?" Ona başımı salladım. Siyah çantama kulaklığımı parfümümü ve para koyduktan sonra siyah eşofman hırkamı üzerime geçirdim.

Geceyi süzdüğümde onun da kot pantolon ve pembe bir kazak giydiğini görmüştüm.
Beraber salona indiğimizde ateşin yanına gidip ona sımsıkı sarıldım.

"Seni çok özleyeceğim" diye mırıldandığımda güldü.
"Alt tarafı bir gece güzelim. Yarın yine benimlesin"

Ateşle vedalaşıp evden çıktığımızda Gece bana tip tip bakıyordu.
"Ne söyleceksen söyle Gece" dedim bıkkınca.

"Sizi tanımasam ve dıştan görsem bi on yıllık sevgili sanardım. Yakınlaşmayı geç birbirinize çok güzel, anlamlı bakıyorsunuz" dedikten sonra devam etti.

"Keşke benim de böyle gerçekten abi gibi görebildiğim biri olsaydı. Çok şanslısın."

Sesindeki kıskançlığı fark etmiştim ama bunun kötü bir kıskançlık olmadığını biliyordum. Tanıdığı, akrabası kimsesi yoktu. Tanımıyordu.
Sadece şerefsiz bir babası vardı onun da şu an ne bok yediğini bilmiyorduk.