My Mysterious Stalker

Beginning

—Mysterious Stalker—

HAERIN
(Haerin Jean Leves)

"Sa wakas natapos na den!" masiglang sigaw ni Yasmin pero makikita sa muka nito ang pagod.

Actually lahat kami pagod at mukang zombie at least natapos na namin yung project na sinabayan ng bwuset na thesis sa Biology.

"I want to sleep" I said while yawning. I'm fucking tired.

"Oh, pano ba yan uwian na yey!" parang tangang sigaw ni Lake.

"Sige umuwi na kayo, Ingat" pagod na sambit ni Samtha at tamad na humiga sa sofa, pagod na pagod ang gaga.

"Sige, sweet dreams" paalam ko dito na halatang nakatulog na.

At ayun umuwi na nga kami. Sumakay na sila sa kanya kanya nilang sasakyan. So dahil malapit ng ang bahay nila Sam sa amin naglakad na lang ako.

'Di ko mapigilang kabahan at matakot dahil sa walang katao taong kalsada. Ang mga street light na namamatay sindi na mas lalong nagpapatakot sa akin, ang mga walang buhay na mga tahanan. At tahimik na paligid na ang maririnig mo lamang ang ingay ng kuliglig at huni ng mga ibon.

Kahit na takot ay tinapangan kong maglakad ng mabilis upang makauwi agad.

“Haerin” agad ako napatigil ng may tumawag sa aking pangalan, nakakatakot ang malalim nitong boses.

'Di ko ito pinansin at mas lalong binilisan ang paglalakad. "Haerin", tawag uli sa akin ng tinig kaya di ko na napigilang tumakbo, nang biglang may humila sa akin at dinala ako sa isang madilim na eskinita.

Gusto ko sumigaw ngunit tinatakpan niya ang akin bibig."Hello baby,miss me?", nakakatakot ang tinig nito na mas lalong nakapagpanginig sa akin,ramdam ko ang mga mainit nitong pahinga.

Sinubukan kong tignan ang kanyang mukha ngunit di ko ito makita dahil madilim at natatakpan ng hood ng itim niyang jacket ang kanyang muka.

Tinanggal niya ang kamay niya sa aking bibig, na nakapagbigay sa akin ng pagkakataon para sumigaw at humingi ng tulong,ngunit masyado ito mabilis at tinutukan ako ng kutsilyo. Agad akong nanigas at di makagalaw. Hindi ko na alam ang gagawin ko, gusto ko mang umiyak pero 'di ko magawa dahil pinangungunahan ako ng takot at kaba. Gustuhin ko mang manlaban di ko magawa dahil nanghihina na ko sa takot.

"Do you wanna play with me baby?" tanong nito sa akin habang inaamoy ang aking leeg at dinilaan ito.

"Plea..se wag..g mo ko..ng sa..sak..tan" nangnginig ang aking boses na para bang di ko na kayang magsalita pa.

'Di ito nagsalita at nakatitig sa akin. Kitang kita ko ang mga itim nitong mga mata. Hindi ko alam pero bigla akong naawa dito dahil kitang kita sa mga mata nito paghihirap at kalungkutan.

I can't help myself but to touch his face. Na nakapagpagulat sa kanya at mas dininan ang pagtarak ng kutsilyo nito sa akin leeg.

"Ahhhh!" daing ko at ang kanina pang luhang ayaw lumabas ay nagsisiunahang lumabas sa aking mga mata.

"Bakit?" umiiyak kong tanong dito.

Agad nitong inalis ang kutsilyo sa akin leeg at marahas na hinilamos ang kanyang muka. Hindi ko alam ang nagyayari sa kanya para itong may iniindang matinding sakit, akmang lalapit ako ng bigla akong sunggaban at dinilaan aking leeg kung saan nagkaroon ng maliit na sugat dahil sa kutsilyo. "Hmmm.." di ko mapigilang mapaungol dahil sa ginawa niya dahil sa mainit na sensasyon na binibigay nito sa aking katawan, gusto ko siyang itulak ngunit masyado siyang malakas. Pumunta siya sa 'king mga labi at marahas akong hinalikan. Kinagat ko ito,at nagdulot ng pagdugo nito.

Agad ako nitong tinulak at hinawakan ang kanyang labi na ngayon ay dumudugo maigi. At dahil doon ay nagkaroon ako ng pagkakataong tumakas. Akmang tatakbo ako nang nahawakan niya ako ng mahigpit sa braso at niyakap patalikod.

"Haerin, Your mine now" bulong nito sa akin at pinakawalan ako, kaya tumakbo agad ako at dahil narin sa takot ay mas binilasan ko pa.

And that day my whole life change because of my Mysterious stalker.

STALKER

"Haerin,Your mine now" bulong ko sa kanyang tenga at pinakawalan ito. Mabilis na tumakbo ito palayo at takot na takot.

'Di ko mapigilan ang mapangiti, lalo nang hawakan ko ang aking labi.

"It's fucking tasty" 'di ko mapigilang sambit at dinilaan ang aking labi upang malasam uli ang tamis ng mga labi ng aking pinakamamahal.

"Don't worry baby, malapit ka nang mapasakin" sabi ko habang matiim na nakatitig sa tumatakbo na si Haerin.

'Cring...Cring...'
(Phone Ringing)

"Hello Pa"

"May ipapagawa ako sa iyo"

"What it is?"

"You need to kidnap Samantha Smith, I will send her info to you."

"Gotcha"

/Call ended/

'Toot...Toot...'

"Another toy huh" sabit ko nang maputol ang tawag.

I think I will dumped a body again. Nagdesisyon na rin akong umalis pero bago ako umalis ay dinanan ko muna ang bahay ni Haerin. The house is so lively and all I can hear is laughing in theri house.

"She must living the best life" I smirk when I remembered what happen earlier, naalala ko uli ang takot sa mga mata niya and thats make me happy. I'm happy when someone is sufferring because they can feel what I always feel in this such cruel world.

I will make her life miserable and she will be the a same as me, a miserable and broken. And we will live happy with our children. I will make her see what's the true world is.

I dial Haerin number and called her.

"Hello"

"Cave kung ikaw to, lagot ka talaga sa akin" (may inis sa tono nito)

"Cave ano ba!, Babe di ako nagbibiro lagot ka sa akin!!" (galit nitong sambit pero maririnig mo parin ang sigla ng tinig nio ng sabihin niya ang pangalan ni Cave) *I can't help but smirk*

"Hello baby ,So sino si Cave"
(I said before I hung up)

Before I leave I texted her to make her more terrify.

'You will be mine no matter what, Haerin. If I need to kill to get you, I will.'

To be continued.....

.
.
.
.
A/n

It's good right?

Or not?

But b'coz I write this story so it good
(Just complementing my own works)

Please
Vote//Comment//Share

Love lots♡