Chapter 7

23 4 0
                                    

—Stubborn baby—

HAERIN

Habang tumatakbo ay iyak lang ako ng iyak.

'Ano ba ang nagawa ko sa kanya?' (tanong ko sa aking isip)

At dahil na rin sa pagiyak ay 'di ko napansin na may makakabunggo ako. Agad akong natumba sa sahig matapos kong mabundol ang isang lalaki.

"Are you okay, Miss?" tanong nito sa akin. Pasimple kong pinunasahan ang aking luha at tinignan siya.

"Dustin?" sabi ko

"Haerin, what happened?" alala nitong tanong at inalalayan akong tumayo.

"Bakit ka umiiyak?" tanong uli nito sa akin.

Sasabihin ko ba, baka madamay lang siya. Problema ko to kaya ako ang magaayos nito at di ko kailangan mangdamay ng iba.

"I'm okay" sabi ko sabay iniwan siya doon.

Dumaretso na ko sa room at bago pumasok ay sinigurado kong maayos na ang aking itsura.

Pagbukas ko palang ng pinto ay agad na kong humingi ng pasensya sa aming prof dahil nalate ako sa klase, buti na lang at mabait ito.

Agad akong umupo sa tabi ni Austin.

"Ayos ka lang?" tanong nito sa akin

Tumango lang ako at tinuon na ang pansin sa aming prof. Kahit anong pilit kong makinig ay bumabalik ng sa isip ko ang mga nangyari kanina.

'Kung sino ka man please tigilan mo na ko' (sabi ko sa aking isip)

"And thats all, See you tomorrow" paalam ng aming prof, agad nagsilabasan ang mga kaklase ko samantalang ako ay nanatiling nakaupo. Ayokong umuwi gusto ko natatakit ako na baka makita uli ang misteryosong lalaki. Bakit ba nangyayari to sa akin?.

"Haerin!!" nawala ang aking pagiisip ng bigla akong sigawan ni Austin.

"Ano bang nangyayari sayo?" tanong nito sa akin, tinitigan ko lang ito

"Kanina ka pa tulala" sabi nito sa akin

"Tulungan mo ko" wala sa ulirat kong sabi

"What?" naguguluhang taning nito sa akin.

STALKER

Napagpasyahan kong puntahan ang bahay nila Haerin. Kitang kita ko di kaluyuan ang kwarto niya, na hanggang ngayon ay nakasindi parin ang ilaw.

"Anong oras na di pa siya natutulog" alalang sabi ko sa aking sarili.

Habang taimtim ko lang tinitignan ang bintana ng kwarto niya ay bigla na lamang itong sumilip.

"Ang ganda niya" tanging aking nasabi ng masilayan ang nakakaakit nitong mukha.

Agad ko itong pinicturan. Mapapasama na naman ito sa aking koleksyon. Matapos nun ay tinignan ko ulit si Haerin, laking gulat ko ng makitang nakatingin ito sa aking pwesto. Agad niyang kinuha ang kayang phone at nagtype.

At biglang tumunog ang aking phone

New message from: Mine(Haerin)
Can you please stop,stalking me!

To: Mine
I never stop, hanggat di ka nagiging akin

From: Mine
I'll never been yours, remember that!

Text nito at padabog na sinara ang bintana niya

To: Mine
Goodnight my stubborn baby,

Text ko dito at umalis na.

Akala mo titigilan kita never, kahit makapatay pa ko di kita titigilan hangga't di ka maging akin. Gagawin ko lahat para sayo Haerin.

To be continued...
.
.
.
.
//Vote//Comment//Share//

My Mysterious StalkerWhere stories live. Discover now