Damn Obsessed With You

Chapter One

Chapter One
Miserable first day?

Dmitri's POV

Ngumiti ako ng matamis nang makita ang sarili sa salamin. Typical nerd look: thick glasses, messy hair but I don't wear a brace. This is the first day of school and I'm excited!

Kahit pangit ngiti lang palagi!

"Dmitri, halika kakain na!"

"Opo, papunta na, ma!"

Muli kong sinigurado na kompleto ang gamit ko sa bag bago bumababa. My dog's bark caught my attention.

"Good morning, Diamond!"

I sat on the floor to hug him and kiss him. My only baby boy!

"Kumusta, baby ko?"

I laugh as he answered me through his bark.

"First day ko ngayon at hindi dapat ako mahuli sa klase, tara na Diamond..." tumayo na ako at binitbit ang bag saka lumabas ng kwarto. Kaagad naman akong sinundan ni Diamond.

"Anak, alam ko first day mo ngayon at hindi ko gustong ito ang iulam mo pero wala akong magawa, kakaunti nalang ang natitirang budget sa akin." Nalungkot ako nang ilapag sa mesang nasa harapan ko ang nilutong sardinas ni mama. Hindi dahil sa ayaw ko ng inihanda ni mama kundi dahil sa awa para sa mga magulang ko.

Yes, I admit we live in squatters area pero hindi ko ikinakahiya 'yon. Proud pa ako na nagkaroon ako ng magulang na katulad nila.

Kaartehan 'man tawagin ng mga kapitbahay namin na nakapasok ako sa EIS pero wala akong pakialam, kailangan ko iahon sa hirap ang mga magulang ko.

Hindi na ako nagtanong pa at agad na sinunggaban ang luto ni mama. Napangiti naman ang ina ko nang makitang hindi ako nagreklamo sa ulam. Masarap palagi ang luto niya kahit simpleng putahe dapat pa ba akong magreklamo?

"Ma, 'wag kana tumingin lang d'yan, sabayan mo po ako dito." Aya ko at kaagad namang umupo si mama sa harapan ko at kumain na din.

"Ang prinsesa ko!" Masayang tawag nito sa akin na kagagaling lang sa labas. Kaagad nitong hinalikan ako sa pisngi at sa noo naman niya hinalikan si mama at umupo sa tabi nito.

"Prinsesa ng mga dukha at pangit, papa.." natawa nalang silang dalawa ni mama.

"Anak, maganda ka..." sabay nilang saad.

"Salamat nalang ma,pa. Pero hindi na magbabago ang itsura ko."

Bumuntong hininga nalang sila at kumain nalang. We live like this. After we ate, I brush my teeth.

"Hija, baon mo..pag pasensyahan mo na at 'yan lang nakayanan ng papa mo at hayaan mo sa susunod tataas na 'yan."

Namilog ang mga mata ko nang iabot ni papa sa akin ang five hundred.

"P-pa...ang laking halaga naman yata nito... ang budget niyo ni mama, papaano po?"

"Maliit lang 'yan, Mitri.."

Umiling ako at ibinalik ang pera sa kaniya. "Pa, kahit naman sa isang elite school ako mag aaral hindi ko naman kailangan ng malaking pera para mabuhay doon. Mayaman lang sila, scholar ako."

"Tanggapin mo na, hija." Pilit ni mama.

Napailing nalang ako at kinuha 'yon. Niyakap ko sila at nagpaalam na.

"Salamat ma,pa. Aalis na po ako!"

Mabilis kong kinuha ang bike ko at nagpedal na. Sinipat ko ang relo kong med'yo kalawangin pero gumagana pa. May thirty minutes pa ako before six o'clock. May suot naman akong jugging pants kaya hindi na ako nahirapan pang magpedal kahit na may palda ako. Hindi ko na pinansin pa ang mga taong makatingin sa akin na para bang ngayon lang nakakita ng babaeng marunong mag bike.

I greeted the guard first before I parked my bike. My lips formed into 'o' as I saw the Main building of the campus. Aakalain mong school ito sa ibang bansa.

Enchargez International School. Base on my research this school is known for their learning activities and this school has a best teacher in every subjects that they have. Also, this school was famous because of the students are models,child of a politicians, artist and business men and women.

Inshort, hindi talaga ako bagay sa school na ito.

"She's weird. Our uniform doesn't suits in her."
"Is she a transfer student?"
"I guess yes, so... We have a new trashfer student!"
"And.. new victim huh?"

They like a bees with their talks.

Hindi ko na sila pa pinansin at nagpatuloy nalang sa paglakad. I need to know where is my room.

Nagpunta ako sa Dean's office para makuha ang schedule and section ko.

"Welcome to our School Miss Ortiz! I'm Alex Enchargez the Dean of this school. Have a sit.. so what can I do for you?"

I smiled and greeted him before I sit. He already knew me! "Good morning Dean. I just want to know the schedule of mine and what my section is."

"I'm glad that you chose to study in this school. We're hoping that you're happy to stay here.. and this is your schedule as a fourth year high school. This is your locker's key if you want to leave your stuffs in your locker."

"Thank you po." Kaagad kong tinanggap ang susi at papel na naglalaman ng schedule ko. Hindi ko na napansin pa ang pagkatok at pagpasok ng isang magandang babae.

"Good morning Dean. I also want to know my schedule and my section."

"Oh, great! Miss Arabella this is your schedule and your section is also inside it."

I smiled at her as she looked at me. kahit na ngayon ko palang siya nakita. Bahagya akong nagulat nang ngumiti rin ito pabalik sa akin. She's so nice! Para siyang si Maria Clara sa kilos niya at maging sa pananalita niya mahinhin.

"Miss Ortiz, this is Miss Arabella. The President of the Supreme Student Government. Just to inform you, she will be guiding you to your room."

"I'm Lyana Bianca Arabella the President, nice to meet you." Sobrang maamo ang mukha niya at ang ganda pa niya!

"I-I'm Dmitri Leigh Ortiz, nice to meet you too."

Mas lalong tumingkad ang ganda niya nang ngumiti ulit ito.

"Nice name, Miss Ortiz."

"Just Dmitri only, Pres."

She laugh. Nang malingon ako sa paligid nang makalabas kami sa office ng Dean ay pinagtitinginan siya ng iba pang studyante. Ang ganda niya kasi at ang bait pa!

"Okay fine, Dmitri."

"May I see your schedule?"

Tumango ako at pinakita ang schedule ko. Saglit na nawala ang ngiti sa labi nito nang makita ang section ko at maya-maya pa ay bumalik ulit ang ngiti nito.

"So... you're in class A. Great! We're in the same section!"

Maligayang buhay! Kaklase ko siya!

Marami pa kaming napag-usapan habang papunta sa room namin. At Isa lang ang masasabi ko, ang bait niya talaga! Bagay lang sa kaniya ang pagiging President niya.

Bakas ang gulat sa mga mata naming dalawa nang may bumuhos sa akin na malamig na tubig. Basa ang uniform ko at halos makikita na ang kulay ng bra ko kung wala lang kasamang blazer ang uniform. Tanging ako lamang sa aming dalawa ang basang-basa subalit may mga talsik ng tubig din sa kan'ya.

Kasunod nito ang halakhalakan na animoy inaasahan nila na mangyayari ito. Hindi ko inaasahan na ito na pala ang trailer ng paghihirap ko sa school na ito.