Gangster || WooSan [✓]

11.

Następnego dnia Wooyoung obudził się wcześniej od Mingiego - pomimo, że wrócił do domu dopiero o 3 nad ranem - z lekkim bólem w głowie. W jednej chwili przypomniał sobie wszystko co działo się w klubie, pytanie Sana oraz wszystkie podejrzenia.

Woo nie chcąc dalej o tym myśleć, wstał i skierował się do kuchni. Tam zrobił sobie herbatę i siadł przy stole, pijąc ją. Chwile później wziął telefon i sprawdził godzinę. Gdy na wyświetlaczu ujrzał godzinę 10 pośpiesznie wstał i pobiegł do pokoju. Wziął losowe ubrania z szafy, przebrał się i wybiegł z domu, w biegu ubierając buty.

Po kilku minutowym biegu dotarł do schroniska gdzie przywitał się z recepcjonistką i przeprosił za spóźnienie.

Po kilku godzinach pomagania w schronisku, wyszedł z niego i zaczął iść w kierunku domu.

Po drodze wstąpił jeszcze do sklepu, a następnie dotarł do domu. W środku zastał zaspanego Mingiego siedzącego przy stole.

-Hej, Min. - Przywitał się jako pierwszy.

-Oh, witaj, Woo. Ty już na nogach?

-Tak, byłem w schronisku.

-Że też ci się chciało. - Parsknął cicho śmiechem.

-Oj uwierz, nie chciało mi się. - Zaśmiał się cicho. - Ty już po śniadaniu?

-Nie, za chwilę zrobię jakieś tosty. A ty chcesz?

-Z chęcią, nie zdążyłem nic zjeść przed wyjściem.

Mingi zaczął przygotowywać wszystkie potrzebne produkty do zrobienia tostów, a Woo zaczął je robić. Dzięki temu, że robili jedzenie we dwoje, poszło im znacznie szybciej i już po kilku minutach zajadali się pysznymi tostami.

*Kilka dni później*

San aktualnie przebywał w sklepie. Nie byłoby w tym nic złego gdyby nie to, że śledził mężczyznę który był jednym z porywaczy Wooyounga.

Choi był ubrany cały na czarno i miał założoną maseczkę żeby nikt go w razie czego nie rozpoznał i czapkę z daszkiem, która dodatkowo zakrywała część jego twarzy. Chłopak wyglądał totalnie jak typowy gangster, którym z resztą był.

Gdy mężczyzna wyszedł ze sklepu, San ruszył za nim. Po kilku minutowym chodzie za nim zaciągnął go do ciemnej uliczki obok której właśnie przechodzili i zakrył mu usta dłonią żeby nie krzyczał. Starszy bardzo się wyrywał, ale San był silniejszy dzięki czemu nie dał rady się wyswobodzić z jego uścisku. Młodszy, ale wyższy chłopak udusił mężczyznę i schował jego ciało za kontener, który tam się znajdował.

San jak gdyby nigdy nic się nie stało wyszedł z ciemnej uliczki i skierował się w stronę swojego domu. W między czasie wysłał do Wooyounga sms'a.

San - Wooyoung
Hejka, Woo, chcesz się spotkać?

Wooyoung - San
Pewnie. O której i gdzie? ;)

San - Wooyoung
O 16 przyjdę po Ciebie, pasuje?

Wooyoung - San
Jasne. Do zobaczenia

San z maseczką na twarzy, ale też z uśmiechem przemierzał resztę drogi do domu.

Jung i Song jedli w tym czasie obiad, gdy Woo pisał z Sanem. Min patrzył się na niego podejrzliwie widząc jak młodszy się uśmiecha.

-Z kim ty tak piszesz?

-Yyy z kolegą. - Popatrzył na brata. - I TAK, TO JEST TYLKO KOLEGA. - Dodał widząc jego przeszywający wzrok.

-Przecież ja nic nie mówię. - Zaczął się śmiać.

-Twoja mordka za to mówi więcej. - Przymrużył oczy, a starszy jeszcze bardziej się śmiał. - Co cię śmieszy? - Woo jeszcze bardziej zmrużył oczy przez co starszy zaczął wydawać dźwięki jak niedorozwinięta foka, ale po chwili jednak i Wooyoung zaczął się śmiać.

*2 godziny później*

San czekał pod blokiem na Wooyounga, który po chwili zjawił się obok niego.

-Cześć, Sannie. - Powiedział z uroczym uśmiechem Woo i przytulił lekko wyższego.

-Hej Woo. - San odwzajemnił uścisk. - Gdzie idziemy?

-Hmm możemy iść na jakąś kawę i ciasto, a potem na lody. Co ty na to? - Posłał mu uśmiech.

-Super pomysł. - Odwzajemnił uśmiech.

Obaj skierowali się do najlepszej kawiarni w Seulu. Po kilkuminutowym spacerze dotarli na miejsce. Zajęli stolik przy oknie, a po chwili przyszła do nich kelnerka by przyjąć zamówienie. Dziewczyna wpatrywała się w Sana maślanymi oczami co było widać gołym okiem. Wooyoung poczuł się zazdrosny sam nie wiedząc z jakiego powodu. Starał się to jednak ignorować. Choi jako pierwszy złożył zamówienie po czym to samo zrobił Wooyoung.