Just This Once [KYRU]

Chapter Twenty

#JTOChapter20

"Seriously, Nathalie! You'll go home and sleep after your talk with your Tito Lorenzo. Okay?" bilin na naman ni Paulo sakin nang makababa na kami sa lobby.

Napairap ako. "For the nth time, it's a yes, Pau. You don't have to remind me now and then. Hindi ako bata."

"Fine," He cupped my face then kissed my forehead.

Hindi naman agad siya bumitaw kaya nanatiling nakahalik ang labi niya sa noo ko. Hindi ko tuloy mapigilang ngumiti. I'm really getting comfortable around him kahit alam kong hindi tama. I'm with Evo pero hindi naman ako manhid dahil hindi ito ang usual na behavior ng isang kaibigan lang. What we're doing is intimate. Only what couples usually do and not just friends. Pero hindi ko naman magawang idistansya ang sarili ko dahil sa nagugustuhan ko ang ginagawa niya.

I sighed heavily bago napagdesisyunang lumayo sakanya.

I smiled falsely. "Drive safely, Pau." ang tanging nasabi ko sa huli.

Pinanuod ko siyang sumakay nang kotse niya mula dito sa kinatatayuan ko. But, before he can get inside his car he winked at me dahilan para mapailing ako sa kalokohan niya.

"You're happy," sabi ni Sam mula sa likod ko. Bago ko naman siya hinarap ay tinanggal ko ang ngiti ko.

Napailing siya bago tumingin sa likod ko kung nasaan si Paulo. Napatingin din ako nang marinig ko ang busina niya bago pinaharurot paalis ang kotse niya ng Saavedra tower.

Hindi pa man tapos ang celebration sa taas ay nagpaalam na siya. Ayaw pa sana siyang pakawalan ni Tito Lorenzo lalo na't siya pa ang nagpahanda ng pagkain pero nang malaman niyang may importante pa siyang gagawin sa sariling kumpanya ay inutusan niya na kong ihatid ang bisita sa baba.

"Of course, I am happy. We closed the deal di ba? That means that the company is back on track."

"Hmm. Sure. But that's not really your reason."

I raised an eyebrow. "You mean Evo and I are finally getting married within this week? Of course, I'm happy."

"Are you really happy though? Kasi sa nakikita ko hindi na kayo tulad ng dati ni Evo."

Umiwas ako ng tingin. "You're just overthinking. Evo and I are fine. And besides, lahat naman nagbabago."

"Talaga? Pero bakit parang naging obligasyon niyo nalang sa isa't isa ang kasal? Do you think you owed it?"