İMKANSIZ

7. BÖLÜM

Koray dedesinin onu aramasıyla eve gelmişti.
İçeri girip yanına oturmuştu.
Orhan Bey:"Hoş geldin oğlum!"
Koray:"Hoşbulduk"dedikten sonra Orhan Bey'e baktı.
Orhan Bey:"İşler nasıl gidiyor?"
Koray:"Aynı devam işte dede!"
Orhan Bey:"Miray ile karşılaşıyor musunuz?"
Koray, sorgulayıcı bakışlarla dedesine baktı.
Ne söylemeye çalıştığını anlamıştı.
Koray:"Ne söylemeye çalışıyorsun dede?"
Orhan Bey:"Eski sevgilin olduğu için soruyorum!"
Koray:"Bunu bu kadar düşündüğünü bilmiyordum!"
Orhan Bey:"Bunu düşünüyorum çünkü torunlarımın bir kız yüzünden kavga etmesine seyirci kalmayacağım!"
Koray:"Ne kavgasından bahsediyorsun dede!"dedi kızarak..
"Böyle birşey yok!"
Orhan Bey:"O zaman neden anlaşamıyorsunuz!"
"Ömer senden Miray'ın şirketinin hisselerini istiyor!"
Koray şaşırarak baktı dedesine..
Koray:"Bunu mu istiyorsun benden!"
"Bunu yapmamı da zaten sen istemedin mi?"
Orhan Bey:"Hisseleri vermeyeceksin zaten!"
Koray kaşlarını çatarak baktı dedesine...
"Sen sadece Miray'dan uzak dur! Ömer'in tek derdi bu!"
Koray:"Ömer istiyor diye bunu yapmayacağım! Şirket işleriyle ilgilenmem gerekiyor."
Orhan Bey:"Düne kadar o şirketi önemsemiyordun bile Koray, bunun senin için sorun olmayacağını düşünüyorum!"
Koray:"Evet öyleydi! Ama artık o şirketin yarısının sahibim!"
Orhan Bey:"Diğer yarısının sahibi olan Miray mı bunun sebebi!
"Sen söylemiştin Miray'ı sevmediğini!
Koray:"Miray'ı sevmiyorum! Lütfen bu konu burada kapansın artık dede! Dediğin gibi yapacağım! Sadece bir süre o şirketin işleriyle ben ilgilenmeyeceğim!"
Orhan Bey:"Peki Koray!"
Koray yerinden kalkmış gidecekken Orhan Bey,
Orhan Bey:"Yemeğe kalmayacak mısın?"
Koray:"Odamda biraz dinleneceğim!" deyip kapıya yöneldiğinde Orhan Bey:"Geç kalma!Ömer'i de davet ettim!"
Koray arkasını döndü ve Orhan Bey'e baktı.
Koray:"Ne yapmak istiyorsun bilmiyorum ama bunu yapmana izin vermeyeceğim!"
Orhan Bey:"Ne yapmak istediğimi zaten biliyorsun!"
Koray birşey söylemeden odadan sinirle çıkmıştı.
Kendi odasına gitmek için merdivenlere yöneldiğinde hizmetliyi görünce "Odama kahve getir!"dedikten sonra merdivenlerden hızla çıkmıştı. Oda kapısını açıp içeri girdikten sonra sertçe kapattı.
Odadaki koltuğa kendisini bırakmıştı.
O sırada Elif mesaj atmıştı. Cevap vermemişti. Morali bozuktu ve kendini iyi hissetmiyordu. Bütün gün işlerle ilgilendiği için çok yorgundu.
Hizmetli kapıyı çaldıktan sonra açıp içeri girdi ve kahvesini masaya koydu hemen odadan çıkmıştı.
Kahvesinden bir yudum alıp bıraktığında telefonu çalmaya başlamıştı.
Tanımadığı bir numaraydı. Telefonu açmıştı.
Tarık:"Sevgiline zarar gelmesini istemiyorsan 200.000 lira getireceksin!"
Koray hemen yerinden doğruldu.
Koray:"Kimsin sen! Ne istiyorsun bizden!"
Tarık:"Sevgilini vuran kişiyim! Hatırladın mı?"
Koray:"Pislik herif! Seni mahvedeceğim! Seni doğduğuna pişman edeceğim!"
Tarık gülmeye başlamıştı. "Tamam sakin ol!Çok sinirlisin ama ben sinirlendiğimde ne olacağını bilmiyorsun!"
Koray:"Seni hangi fare deliğinde saklanıyorsan bulacağım ruh hastası!"
Tarık:"Atacağım konuma parayı getirmezsen sevgilini bir daha göremezsin!
Koray:"Tamam!"
Daha sonra dolabının içindeki kasadan para almış hızla odadan çıkıp merdivenlere yönelmişti.
Arabasına bindiğinde Elif'i aramıştı ama açmıyordu.
Depo gibi bir yere geldiğinde arabasını durdurmuştu.
Daha sonra telefonuna mesaj gelmişti.
Parayı kapının önünde bırakmasını istiyordu. Kapının önüne parayı bırakıp içeri girdiğinde hızla yürüyüp Elif'i aramaya başlamıştı. Son koridora geldiğinde bir kapı görmüştü.
Kapıyı açtığında Elif'i bir sandalye de bağlı bulmuştu.
Ellerindeki ipleri çözdükten sonra ağzını açtı.
Elif ağlayarak ona sarıldı.
Elif:"Çok korktum! Gelmeyeceksin diye çok korktum Koray!"
Koray onun yüzünü tuttu. Nefes nefese kalmıştı.
Koray:"Düşünme bunları! İyisin değil mi?"
Elif yutkundu."İyiyim. O adam beni seninle tehdit etti o yüzden geldim buraya!
Koray kaşlarını çatarak baktı.
Koray:"Merak etme o adam bana hiçbir şey yapamaz!"
Elif ile oradan çıktıklarında polis de gelmişti.
Koray polise anlattıktan sonra onu aradığı telefonu vermişti.
Daha sonra Elif ile arabasına binmişti.
Elif yola bakarken;
Koray'a doğru yüzünü çevirdi.
Elif:"O adam bana senden aldığı parayla kaçacağını söyledi."
Koray:"Kaçamayacak!"
Elif:"Miray'ın da onunla geleceğini söyledi."
Koray bişey söylememişti.
Koray ailesiyle yaşadığı eve Elif'i getirmişti.
Elif ona baktı.
Koray:"Bir süre burada kal!"
Elif başıyla onaylamıştı.
Elif ile içeri girdiğinde Saniye hanıma oda hazırlamasını söyledikten sonra, hep birlikte içeri girmişlerdi.
Koray'ın ailesi masada yemek yiyordu.
Suat Bey:"Gelin sizde bize katılın oğlum!" dedi.
Koray başıyla onaylamıştı.
Masaya oturduklarında Nevin hanım;"Saniye, 2 servis daha açın!"
dediğinde Saniye hanım yemeklerini getirmişti.
Koray yemek yerken,
Nevin hanım:"İyi görünmüyorsunuz! Bişey mi oldu oğlum?"
Koray başını kaldırdı ve annesine baktı.
Koray:"Bugün biraz yorgunum anne. Elif'de bugün çok çalışmış!"
Nevin hanım:"Niye bu kadar yoruyorsunuz kendinizi oğlum!" dedi kızarak..
Koray:"Endişelenme anne! Ben idare ediyorum!"
Suat Bey:"Hayırlı olsun oğlum Miray'ın şirketine ortak olmuşsun!
Elif zorla yutkunduktan sonra elini yumruk yapıp sıkmıştı.
Koray:"Sağol baba. Umarım hayırlı olur" dedi ve Ömer'e bakmıştı.
Ömer:"Çok ani olduğu için seni tebrik edememiştim. Hayırlı olsun!"
Koray:"Sağol!"dediğinde,
Ömer:"Yardıma ihtiyacın olduğunda her zaman yanındayım!"
Koray:"Bende senden yardımını isteyecektim iki şirketi yönetmek çok kolay olmuyor!"
Ömer:"Tabiki seve seve yardım ederim!"
Elif ise buna şaşırmıştı. Gülümsedi.
Orhan Bey:"Birbirinizden yardım almanız çok güzel çocuklar. Hep böyle olun!"
Koray birşey söylemeden dedesine bakmıştı.
Daha sonra yemeğini yemeye devam etti.