Eski Dünya Yadigârı: "Avcı"

hikâyenin sonu

Breaking Benjamin - Dance With The Devil

Avcı, kızın güzelliği karşısında ağlamak istiyordu ve onunki gibi bir ruhu öldüreceği için de...

Ama mecburdu, iyi anılara susamıştı ve varlığına inanmadığı şeytan onun etrafında dans ediyordu. Belki de inançsızlığı bırakmalı ve şeytanla dans etmeliydi tüm gece ama bunu yapmak için bile çok geçti, kız onu görmüştü.

Dışarıdan bakan biri uzun boylu, yakışıklı ve kör birini görebilirdi ama avcının gözleri gayet iyi görüyordu.

"Merhaba, siz iyi misiniz?"

Bir başkasına ait olan teninde bir ürperti vardı avcının, kızın sesi öylesine güzeldi ki bir an her şeyden vazgeçmek istedi.

Öylesine uzun süredir dayanıyordu ki dünyaya artık gücü kalmamıştı, içinde yaşadığı bu dünya bu kadar yanlışken...

"Uzun süredir yoldayım, acıktım sadece."

Kızın ona yardım edeceğini biliyordu çünkü heybetli görüntüsüne ters olarak yıpranmış kıyafetleriyle aciz ve ölüme terkedilmiş gibiydi.

"İsterseniz size yardım edebilirim, evim buraya yakın."

Kız kendine göre uzun ama avcıya göre saniyelere benzeyen yıllar boyunca kötü insanlarla bir arada yaşamıştı, adama güvenmemesi gerekirdi ama değişik bir şeyler vardı avcıda. Sanki henüz doğmadan önce tanıyordu onu, sanki tüm hayatı boyunca onunla tanışmayı beklemişti.

Neyin yanlış olduğunu bulmak kolay, doğru olansa daha zordur. Kız daha şimdiden yanlışı seçmişti.

Avcı fazla istekli görünmeden kabul etti ve kıza yardım teklif etti, yolculuğun geri kalanını yan yana yürüyerek geçirdiler.

"Sizi buraya hangi rüzgâr attı, normalde ejderhaları aşıp en tepeye çıkmak zordur."

Ölü ve soğuk gözlerindeki parıltıyı hissediyordu avcı, kızı sevmişti ve hayatını ondan çalmadan önce bir kez olsun yalanları kenara bırakıp sohbet etmek istedi.

"Ben bir avcıyım."

Jeanne önce kaşlarını çattı, babası ejderhaları avlıyordu eskiden. Avcının amacı neydi?

"Ejderha avcısı mı?"

Avcının avları arasında ejderhalardan birkaçı da vardı ama bunu kıza söylemeyecekti, gerçeklerin içine biraz yalan katıp cümleler sıraladı.

"Hayır, onlardan bir kazancım olmadı hiçbir zaman. Ben daha güzel şeylerin peşindeyim."

Genç kız rahatladı ama adama inanmıyordu, kör birinin boş yalanlarını gördüğünü sandı.

"Anladım... Umarım bulursunuz."

O andan itibaren avcı, şeytana inanmaya ve onunla dans etmeye başladı, hatta şeytanla dans ederken hoşçakal diyordu tüm anılara ama yanındaki kız öylesine büyülemişti ki onu bunların hiçbirini fark etmedi.

Kızın gözlerine bakmaya kalkıştı ama oyunu ortaya çıkabilirdi aynı saniyede vazgeçti.

Aradan dakikalar ve yollar geçerken kızın evine girdiler, avcunun içi gibi bildiği evde yabancı gibi davranmaya çalıştı avcı ve en sonunda karşılıklı bir şekilde oturdular.

Avcı siyah bıçağını hazırlamıştı, kızı öldürürken aklında şeytan vardı. Ejderhalar arasında şarkı söyleyen kadın olarak bilinen Jeanne'in anılarını izlerken ağlıyordu.

Acılarını gördü önce ve özgürlüğe giderken geçtiği yolları, ardından beklediği his geldi. Bir ejderhayı kontrol etmek... Tahmin bile edemeyeceği bir durumdu, tam o sırada kızın ejderhası acıyla kanat çırparak sığınağına yaklaştı. Başka birine bağlandığını hissediyordu.

Sadece saniyeler sonra avcı pişman oldu, geriye ne kalmıştı şimdi?

Küçük bir kadının cesedi, ejderhanın gözyaşları ve üstü başı hayal içinde kalmış bir avcı. Kırıkları batıyordu tenine.

Hem kendi ömrüne hem başkalarınınkine zehir katmıştı. Zaman ezip çiğnerken tüm avların kemiklerini biri, bir kitabın içine saklanmıştı.

Aynı anda bir adam yağmuru durdurduğunu anımsayıp gülmüştü, ölmüştü ama hâlâ gülümseyebiliyordu.

Çürümeye yüz tutmuş ormanın derinliklerinde bir ejderha kaybettiği kızı düşündü, biraz ıslanmış ve biraz mahvolmuştu.

Geriye bunlar kalmış işte, sökülmüş ruhlar misali hayatlar birbirinden kopuyordu.

Avcı kendinden kopan avlarını geç de olsa gördü ve yok olmaya başladı. Başlangıç noktasını hatırlamıyordu ama tek istediği, tüm düzeni yıkmak ve ardından oturup saatlerce ağlamaktı.

Bunların hiçbirini başaramadı.

SON.
ve şimdi, avcının hikâyesinin nasıl başladığını okuyacaksınız.