Perfect Strangers

Chapter 34

Ivy's POV

Naghihintay ako dito sa kotse kaso may bibilhin lang daw saglit si Kuya para daw pasalubong kila lola at lolo.

Nagpapatugtog lang ako ng music dito habang naka pikit ang mga mata.

You were looking at me like you wanted to stay
When I saw you yesterday
I'm not wasting your time, I'm not playing no games
I see you

Who knows the secret tomorrow will hold?
We don't really need to know
'Cause you're here with me now, I don't want you to go
You're here with me now, I don't want you to go

Maybe we're perfect strangers
Maybe it's not forever
Maybe intellect will change us
Maybe we'll stay together
Maybe we'll walk away
Maybe we'll realize
We're only human---

*Ding*
*Ding*
*Ding*

What the--- kinuha ko yung cellphone ko at tinignan ang nagch chat sa akin--- akala ko si Kevin.

Lex: Princess, Magingat po kayo
     May dapat po akong   sabihin
     Tungkol sa akin.

Ano na naman ang mga sinasabi ni Lex? Abnormal talaga tong babaeng to. Nagpatugtog nalang ulit ako at bago ipikit ang mga mata ko nakita ko si--- LEX!? Agad akong lumabas at niyakap siya hindi ako nagkakamali si Lex nga to, sa pabango palang siya na agad. "P-princess?" Tawag niya sa akin.

Kumalas na ako sa yakap at kita ko siyang nanlaki anh mata. "Miss na kita." Ngumiti ako ng pagkalaki-laki pero nakasimangot lang siya. "Princess, May aaminin ako." Napansin ko na may kasama siya kuya niya siguro nakatingin lang sa akin ung kuya niya na gulat na gulat din. "Ano yun,Lex?" Tanong ko ulit baka kasi dumating na si kuya.

Kilala niyo naman si Kuya laging nagmamadali, bawat segundo importante sa kanya. "PRINCESS, KAPATID KO SI FABIE WANG." K-kapatid? Paano sila naging magkapatid? I mean anghel si Lex at demonyo si Fabie paano magiging magkapatid ang isang matalino at bobo?

Lumuhod si Lex at niyakap ako "I'm sorry, Princess! Ngayon ko lang sinabi." Tumawa ako ng peke at itinayo siya. "Wala tayong magagawa, she's your sister." Pinunasan ko yung mga luha niya.

Well, naiintindihan ko siya. "Sorry kasi inaagaw ni ate si Kuya Kevin." That hurts a lot... A LOT. Siya pa talaga nagsorry para sa lahat napaka walang hiya talaga ng ate niya napaka desperada.

"Ito nga po pala yung kuya ko." Inextend ko ang kamay ko para makipag hand shake. "Hi, I'm Ivy Andres." Nagulat pa siya ng tuluyan nang sabihin ko ang apelyido ko. "A-Andres? Ivy? Isa kang Andres?" Ang dami niyang tanong pero mas nangingibabaw ang pagkagulat niya. "May problema ba?" Tumaas ang isa kong kilay at itingo na ang kamay ko.

Napatingin ako sa kamay niya at bago ko nakita ang tatoo niya natakpan niya agad to. Wierd.

Hindi maganda ang pkairamdam ko dito. "Ivy!?" Si Kuya yun ah, lumingon ako sakanya na papunta sa amin. "Stat away from him." Agad akong hinila papalayo ni kuya. "Flowers for you." Sabi na may ibibigay din sa akin si kuya eh pero di siya mapakali. "Dito ka lang,kahit anong mangyari wag kang lalabas." Tumango ako at napansin kong pinapasok din si Lex ng kuya niya sa sasakyan.

Princess Ivy: What's happening Lex?
Lex: I don't have any idea, Princess

I took a deep sigh at naghintay nalang ako. Nakita ko sila kuya at kuya ni Lex na naguusap, masyadong matalim ang mga tinginan nila.

Zheb's POV

"What are you doing here?" Diin kong tanong dito sa kutong lupa na to. "Sikat ka lang, Zheb pero hindi mo pagmamayari ang Pilipinas." He smirked. "Stay away from my little sister." Ikinuyom ko ang mga kamay ko at hindi ipinahalata ang galit ko sakanya kasi alam kong nakatingin si Ivy sa amin at pati narin su Lex. "Oh, Bakit ka nagagalit sa akin? Eh ang tadhana ang nagtagpo sa amin." Stupid.

"Ang laki niya na,Zheb." Tumingin siya kay Ivy kaya nagtama ang paningin nila, sasapakin ko na saka siya pero hinawakan niya yung brasi ko. "Chill, Zheb nakatingin ang kapatid mo." Lumapit siya sa tainga ko at may humigpit ang pagkakahawak niya sa akin. "Diba anghel ka sa para sa kapatid mo? Bakit lumalabas nanaman ang pagka dekonyo mo?" Lumayo ako sa kanya ng kaunti pero tinitigan siya ng matalim.

"Stay away from her, Wala kang sasabihin sa kanya, ni isang letra." Inayos ko ang damit ko at nagpipigil ng galit. "I'm giving you a warning, Kapher Wang."

Naglakad na ako papalayo at may sinabi siya kaya napatigil ako. "Kung siya si Ivy? Asan na si Vell?" Biglang lumabas si Ivy sa sasakyan ng pagkasabi niya sa dating pangalan ni Ivy. "Sino si Vell, kuya?" Tanong niya sa akin kaya mas kinabahan pa ako.

"Oh, Why don't you answer your little sister's question, Zheb?" Sinenyasan ko si Ivy na pumasok na ulit sa sasakyan ko.

Pumasok na rin ako at pinanood ko ng mabuti ang pagalis ng mga Wang. "Sino si Vell---" tanong niya ulit. "Forget that name."

*Flashback*

"Bakit hindi mo niligtas ang kapatid ko kung andun ka!?" Sigaw ko kay Kapher na umiiyak din dahil nagka amnesia din ang kapatid niya. "Mahal mo siya diba!?" Tanong ko ulit.

"Bakit pinanood mo lang siya!?" Mas lumakas ang boses ko at sinapak siya sa mukha kaya hinawakan ako ng mga nurse. "Hindi lang kapatid mo ang naapektuhan dito!" Sigaw niya sa akin.

"Kapag nagising na si Vell, sasabihin ko sakanya lahat! Pati ang mga kademonyohan na ginawa mo."

Ayoko... Ayokong magalit ang kapatid ko sa akin. Prinsesa ko ang kapatid ko.

Nilayo ko lang siya sa lalaking iiyakan lang naman niya.

Gagawa at gagawa ako ng paraan para lang si Kevin ang mahalin niya.

*End of Flashback*

Pero bakit maa umiyak pa lalo ang kapatid ko? "Kuya! We're here na oh!" Pagtapik sa akin ni Ivy, Nang sumilip ako nandito na nga kami so ilang oras din akong lutang at binalikan ang nakaraan.

"Umakyat ka na ako na bahala sa mga gamit mo." Tinignan ko ulit yung sulat na pinadala sa akin nang nasa hospital pa kami.

Malapit niya ng malaman kung sino talaga siya at kung sino talaga ang sumira ng buhay niya.

Hindi ko sinira ang buhay ng kapatid ko... Ayaw ko lang siyang makita na nahihirapan sa isang tao.

Hanggang ngayon wala parin akong ideya kung sino man tong nagpapadala ng sulat sa amin.

Alam ko rin namang nakakatanggap rin si Ivy, kinakalkal ko lahat ng sulok ng kwarto niya.

Mahal na mahal ko ang kapatid ko kaya hanggang kamatayan ko wala siyang malalaman ni Isa.