Perfect Strangers

Chapter 49

Ivy's POV

"What the heck?" Mura ni Theodore, Andito kami ngayon sa hospital dinala namin si Atticus dito kasi nawalan siya ng preno sabi ni Theodore kanina. "I really need Zheb right now." I took a deep sigh at tinawagan ang kapatid kong si Seb.

"Hey,Bro."

"Ate nasaan ka na?" Puno ng pag-aalala ang tono ng boses niya. "Why are you crying?" My younger brother isn't a crybaby kaya minsan ko lang siya nakikitang umiiyak at kapag umiyak siya it means nasaktan talaga siya.

"Ate,si Dad." Mas lalong tumibok ang puso ko nang mas lalong lumapit sa akin ang boses na iyon, Tinignan ko ang likod ko at nakita si Seb na umiiyak. "A-ano nangyari?" Binaba niya na ung tawag at humarap sa akin. " Na Comatose, si Dad." Di ko namalayang napaluhod na pala ako. Alam kong iisa lang ang taong gumagawa neto. "Nabangga siya ng truck."

'Nabangga siya ng truck'

'Nabangga siya ng truck'

"Humawak kayo!" Nakita ko ang dinadaanan namin na may papalapit na malaking truck. "Vell." Hinawakan ko ang kamay ng kaibigan ko para hindi siya matakot. "Mommy..." Hagulgol ko nang palapit na kami ng papalapit.

And the... Everything went black...

Sinabunutan ko ang sarili ko dahil sa mga alaala na pilit akong ginugulo, Sino ka Vell!? Sino ka?

2015, July 25...

"Pupunta ka sa birthday ko ha." Pilit kong sinasabi sa kanya na pupunta na nga ako, ang kulit niya. "Oo nga!" Binabaan ko na siya ng cellphone para hindi na siya mangulit. "Mommy, Aalis na tayo?" Tanong ko kay mami para makapag handa na ako. "Yes,baby traffic kasi eh nauna na ung kuya mo sa party." Kuya naman talaga basta party mabilis.

"Tinawagan ko narin ung kaibigan mo ha." Tumango ako at nagbihis na.

Ang sakit ng ulo ko. "Ate? Ok ka na?" Nagising ako na nasa hospital bed. "Bakit ako nandito?" Napatayo agad ako nang mapansin kong may doctor. "Nahimatay ka kasi kanina." Nang makalabas ang doctor sakto naman nag-cr si Seb, pasimple akong tumakas sa hospital.

Iniwasan ko lahat ng nurse at doctor hanggang sa makalabas na ako. "Ma'am---" sisipain oo na sana siya nang mapansin kong pulis pala siya. "B-bakit po?" Tanong ko sa kanila. "Wallet niyo po." Nag bow ako para ipakita ang pasasalamat ko.

Tumakbo agad ako ng mabilis at hinarangan ako ng mga naka itim na lalaki. "Where are you going babygirl?" Agad nila akong sinakay sa loob. "Shh."

Lex's POV

"Hey, Ate." Bati ko sa kanya, Kakauwi ko lang nang sabihan ako ni Seb na nasa hospital si Miss Kadi at di na kaya makapunta sa akin para kunin ung libro na hinihingi niya.
Parang di naman ako kailangan ng ate ko andito naman si Kevin, ako ang nasasaktan para kay Miss Kadi. "Lex." Nanghihina na ang ate ko hindi ko na alam kung kakampi ba ako sa tama o sa mali.

"Andyan ka na pala, Iiwan ko na sayo ate mo may pupuntahan pa ako." Nginitian ko nalang si kuya Kevin kahit pilit nalang. "Uhmm, Lex?" Tawag niya sa akin. "Kanino ka ulit nagt-trabaho?" Hindi ko alam bakit na- curious siya bigla sa trabaho ko. "Kay miss Kadi." Tinignan ko ang ate ko na nasaktan bigla. "Ahh, Salamat."

Pagkalabas ni kuya Kevin hinawakan ako sa kamay ni ate. "Kamusta si Ivy?" Araw-araw niyang tinatanong sakin si Miss Kadi, nagsisisi na ang kapatid ko sa ginawa niya pero mahal niya talaga si kuya Kevin. "Nasa hospital sila ate." Tumango naman siya at umupo ng maayos. "Pag nagkita ulit kayo, paki sabi na puntahan niya ako." Tumango ako at ngumiti.

Tinry kong tawagan si Miss Kadi pero wala talaga baka busy siya dahil kay Sir Atticus. "Nasaan pala si kuya?" Tanong ko kay ate Fabie. "May pupuntahan lang daw siya." Lagi naman may pinupuntahan si kuya tuwing gabi.

*Flashback*

"Kuya---" umalis siguro si kuya kasi si ate Fabie lang nadatnan ko eh. Napansin ko naman na andito ung cellphone niya baka nasa banyo lang siya nagsusuka na naman ayaw kasi ni kuya ung amoy dito sa hospital eh.

Napansin ko ang cellphone niya na picture ng babae. "M-miss K-kadi---" sakto naman lumabas sa kwarto si Kuya at kinuha ang cellphone niya.

*End of Flashback*

"Matulog ka na ate." Inalalayan ko ang ulo niya, Ang payat na ng ate ko hindi na siya tulad dati, Ang putla niya narin.

Ivy's POV

"Sino ka ba ha!?" Tinali nila ako sa bangko at nilagyan ng piring. "Secret, walang clue." Sa oras na makalabas ako dito isusumbong ko sila sa mga pulis-- "Wag mong tangkain na magsumbong kung ayaw mong sumunod si Shawn at Theodore." Paano niya ba kami nakilala.

"Ano bang gusto mo samin?" Tanong ko sa kanya at nakarinig naman ako ng tunog ng sapatos na papalapit sa akin. "Pakasalan moko at hindi ko guguluhin ang mga mahal mo sa buhay." Tumawa siya na para bang demonyo ang tumatawa.

"Paano kung ayaw ko?" Panghahamon ko sa kanya, Tinanggal na nila ang piring sa mata ko pero meron naman nakatutok na ilaw dahilan para masilaw ako.

"Hayy, Ivy Andres hindi mo pa nga kilala yang sarili mo." Sino ba talaga kasi ko. "Ano ang ibig mong sabihin?" Tanong ko sa kanya. "Lalala, July 25,2015 car accident."

"Ano ang alam mo!?" Sigaw ko sa kanya pero tinawanan niya lang ako. "Vell,Ivy, Kadi you have so many names, babygirl." Vell? "Sino si Vell?" Tanong ko ulit sa kanya.

Lagi kong napapanaginipan si Vell pero malabo ung mukha niya. "Hulaan mo." Pang-aasar niya sa akin at tumawa rin ang mga tauhan niya. "Humarap ka sakin, You coward!" Mukhang di niya nagustuhan ang sinabi ko at pinatay na nila ang ilaw na nakatapat sa akin kanina.

Nanlalabo parin ang mata ko. "Sino si Vell!?" Muli kong sigaw sa kanya. "Pakasalan mo muna ako." He said with a cold voice. "Hindi ako magpapakasal sa isang duwag na gaya mo! Sino si Vell?" Tumawa na naman siya pero alam kong peke yon. "Mamamatay tao---"

"Ikaw si Vell, Ivy Andres! You're Vell Andres before that fvcking accident was happened!" A-ako si V-vell?