TÖRELİ AŞK

~12~"NEFRET DUYGUSU"

MERHABALAR :) BEĞENİRSİNİZ İNŞALLAH.UZUN YAZMAYA ÇALIŞIYORUM SINAV HAFTASINDAN DOLAYI ELİMDEN BU KADAR GELDİ :)

İthaflar:
@Sakinesavas
@Sebebimsin
bby-kardesler

Donmuş bi şekilde kalmıştım.Kımıldayamıyordum bile. Düşündüğüm şey ise burada bizi bu şekilde herhangi birisi görürse yanlış anlar ve aileye laf getirirdi.

"Tolga bırak nolur"

"Ne oldu Gülru? Hani çok seviyodun beni? Ne çabuk vazgeçtin benden!" Sesini yükseltince etrafıma bakındım.Neyseki kimse yoktu.

"Saçmalamayı kes artık. Ne çabuk unuttun Tolga ben seni arkadaşımla yatakta yakaladım ya! Seni seviyor olmamı umman bile hata.Şimdi bırakta gideyim."

"Yok öyle gitmek.Bugün seni almaya geldim güzelim."

İçimi korku kaplamıştı. Boynumda yine o dudakları hissettiğimde kaskatı kesilmiştim.

"Sana yalvarıyorum Tolga,git"

Birden Tolga üstümden çekilince afalladım. Yağız Tolgayı çoktan yere yatırmış yumruklamaya başlamıştı bile.
Dehşetle gözlerimi açıp Yağızı durdurmaya çalıştım.

"Yağız dur,lütfen dur öldüreceksin!"

"Yaşamasını çok mu istiyosun ? Gebersin şerefsiz."

Haklıydı ama ölüm fazlaydı.Gereğinden fazla.

"Bırak şunu hadi.Çok kötüyüm lütfen." titrek çıkan sesimi farketmiş olacakki duraksadı ve yakalarından tuttuğu Tolgayı birkez daha sarstı.

"Bu burda bitmedi lan! Seni birdaha karımın yanında görürsem bu sefer ölürsün."

Karımın..

Ses tonundan ben bile korkmuştum açıkçası.

Nihayet arabaya binmiş sessiz yolculuk yapıyorduk. Söylecek birşey bulamıyordum ki zaten Yağız patlamaya hazır bir bombadan farksızdı.

Konağa geldiğimizde kimseye gözükmeden yukarı,odamıza çıktık.Sessizliği bozan ilk ben olmuştum.

"Nasıl buldun beni ?"
Derin nefes verip konuştu.

"Kapıdaki korumalar sana bişey diyemeyince bana haber verdiler.Romantik anınızıda böldüm,hâlâ seviyorsun onu unutamadın dimi?"

Bu dediklerine sinirlenmiştim.Bunu nasıl böyle düşünebilirki.

"Saçmalama istersen. Sen benim bilerek mi buluştuğumu zannediyosun ? Ben tek başıma yürürk-"

Aniden lafımı kesti.

"Açıklama yapmana gerek yok.Ben gördüm gerekeni."

"Yağız beni dinle.Madem gördün o zaman benim orda ne kadar zor bi durumda olduğumuda görebilirdin. Sen sadece görmek istediklerini algılamışsın! Sana defalarca dedim,ondan nefret ediyorum." derken gözlerimdan damlalar akmaya başlamıştı bile.

"Tamam yanlış anladım abarttım ama öyle görünce.."

Sinirle gözlerimi silip konuşmasını böldüm.

"Öyle görünce ne ? Bana bak Yağız Ağa. zorlada olsa ben evli birisi olduğumun farkındayım. Ya ben o anda kendimi bırakıp durup dururken yanlış anlaşılmadan dolayı senin adına leke gelir diye korktum Allahın cezası.Ne halde olduğumu nasıl korktuğumu hiç düşündün mü!"

"Bağırma bana" dişlerini sıkarak konuştu.

"Bağırırım.Bana resmen yapmadığım şeyi yaptığımı vurguluyosun! Hayatımı mahfettiğiniz yetmezmiş gibi bide senin bu sözlerine katlanıyorum. Sen ve Ailen Tolga'dan nefret ettiğim kadarda varsınız."

Çantamı alıp hızla odadan çıktım. Bu sefer kendi ailemin yanına gidecektim. Bana biraz olsun moral olabilirdi. İçinde şoför olan arabaya binip annemlere gideceğimi haber verdikten sonra düşünmeye başladım.

Yağız'ın laflarının beni bu kadar sinirlendirip kıracağını tahmin etmezdim doğrusu. O farketmesede Yağız'a karşı içimde güven olmuştu,ama bugün güven gitmiş yerini öfke ve nefret duygusu sarmıştı.

"Geldik hanımağam"

Bana seslenen şoförle kendime gelmiştim. Tamam anlamında başımı salladıktan sonra arabadan indim.

Konağa girince içimi huzur kaplamıştı. Benim olmam gereken yer burasıydı.

"Oo benim Prensesim gelmiş." abimin güzel sesiyle ona bakıp bana açtığı kollarına yerleştim hemen. Fazlasıyla özlemiştim.

"Gelirim tabii. Unutuldum mu yoksa ?"

Göz devirerek cevapladı.

"Senin yerini kim tutar fıstığım"

"Yaa öyle mi ! O yüzden arayıp sormak hiç aklına gelmedi." dedim sitemle. Aslında bilerek aramadığınıda biliyordum.Derin nefes verdi.

"Alışman için. Nasılsın orda bi sıkıntı var mı ?"

Az önceki olay aklıma gelince biraz suratım asıldı ama olabildiğince toparlamaya çalıştım.Yoksa abim hem Yağız hem Tolga'yı gerçekten fena yapardı.

"Yani aynı işte bi siz eksiksiniz."

"Pek öyle gelmedi o suratından ama hallederiz bunuda. Hem zaten bu akşam Dilayda annesini çok özlediği için sizi bu akşam için yemeğe çağırmıştık."

Hadi ama bu olamazdı.

"Aa iyi o zaman. Ben bi annemin yanına gidiyim."

Anne özlemimle koşarak salona doğru gittim.

•••••••••••••

Akşam yemeğini yemiş şimdide iki aile toplanmış konağın avlusunda oturuyorduk. Yağızlardan geldiklerinden beri suratına bakmamıştım ve bu o durumdan rahatsız olmuştu.Tabiki umrumda değil.

Birden muhabbeti annemin benim küçüklüğümü anlatırken buldum.

"Gülrumda küçükken bi tuhaftı. Bi akşam bütün kuzenleriyle bi odada oyun oynarken bakmaya gittiğimde-"

"Anne hayır ya anlatma lütfen" dedim isyanlar içeren sesimle.

"Anlatın anlatın lütfen." diyen Yağız' ters bakış attım.Neyseki baktım.

"Gülruda bi köşede kendini sıkıştırmış çocukları izliyodu. Gittim yanına niye oynamıyosun diye sorduğumda kulağıma tuvaletim var dedi"

"Anne lütfen ama ya"

"Aman kızım ne olacak 6 yaşındayken olmuş birşey. sonra kaldırmaya çalıştım ama inat işte kalkmadı 'kalkarsam işerim' dedi."

Birden Yağız'ın gülmesiyle annem duraksadı ama devam etti.

"Bende önemsemedim bi güçle kaldırdım ama kız haklıymış cidden işedi."

Ben hariç herkes kıkırdarken etrafa somurtkan bakışlar atıyordum. Ama tabiki bunun altında kalmayacaktım.

"Ee Ayşe annecim Yağız'ın yok mu böyle 'çok komik' küçüklük hikayesi ?" Diyip sırıttım.

"Var tabi kızım olmaz mı"

"Boşver ana ne gerek var şimdi."

"E benimkini dinledikya Ağam birazda sana gülelim." dedim kinayeyle.

Ayşe Anne tam anlatmaya başlarken konağın kapısı sert ve kabaca açılınca herkesin dikkati oraya verildi.

İçeriye tayfa halinde 6 kişi girince kaşlarım çatılmıştı. Bunlarda kimdi ? Kafamı Yağız'a çevirdiğimde fazlasıyla gerilmiş bir surat ile karşılaştım.

Ardından gelen silah sesiyle olduğum yerde kaldım.

Sizce onlar kim ?

Vurulan kişi kim ?

VOTE VE YORUM YAPAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM. LÜTFEN FAZLASINI ÇOK GÖRMEYİN BUNLAR BENİM İÇİN MORAL VE İLHAM KAYNAĞI OLUYOR :)