အလင္းမ႐ွိတဲ ့အေမွာင္ကမၻာမွာ ေၾကကြျဲခင္းေစတသိတ္ဟာ ဖိတ္လ်ွံ ့ ့ ့ ့
႐ွိုက္သံမဲ ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ စီးဆင္း ့ ့ ့
အေမွာင္ထုရဲ ့ နတ္ဘုရား ဟာ တီးတိုးေလးရယ္ေနေလရဲ ့ ့ ့ ့
အဆံုးအစမ႐ွိတဲ ့ ဒီလူ ့ျမစ္ေၾကာင့္ သူသိပ္ေပ်ာ္ရပါသတဲ့ ့ေလ ့ ့ ့ ့
YOU ARE READING
လြင့္ေမ်ာျခင္း နိယာမ :::::::
Poetryဥေပကၡာအခန္းက်ဥ္းထဲမွာ မျမင္မစမ္းနဲ ့ ခင္ဗ်ားကိုလြမ္းေနရတာလဲ ငရဲပါပဲ ့ ့ ့
