တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲပင္ပန္းတယ္ ေမာင္
ဖန္သားျပင္ျခားတဲ ့ ေတြ ့ျမင္ရမွဳမွာ
အရမ္းအားမရတာမ်ိဳး ့ ့ ့
ေမာင္ျပံဳးလိုက္တဲ ့အခါ
ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္မွာ ေျပးခိုခ်င္တဲ ့အခ်ိန္ခါမ်ိဳး ့ ့ ့ ့
အသားျဖဴျဖဴအရပ္ျမင့္နဲ ့ေမာင္ဟာ
ကိုယ့္အပိုင္ပါလို ့ ဂုဏ္ယူခ်င္တာမ်ိဳး ့ ့ ့
ေမာင့္ရင္ထဲေနရတာ အားမရလို ့
ႏွလံုးသားထဲထိ နက္နက္႐ွိုင္း႐ွိုင္း ခုန္ခ်ခ်င္တဲ ့အခါမ်ိဳး
အစ႐ွိသျဖင့္ေပါ့ေမာင္ရယ္
ေမာင္နဲ ့ကိုယ္ဟာ အေဝးၾကီးမွာလို ့ ေတြးမိခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
မက်ခ်င္တဲ ့ အလြမ္းျမစ္ဟာ
ကိုယ္ပါးကို က်ီစယ္ေလရဲ ့
တစ္ခါတေလ ေတြမ်ားလာတဲ ့အခါ
တနင့္တပိုး ကိုယ္ပင္ပန္းရသေလာက္
နက္နက္႐ွိုင္း႐ွိုင္း လြမ္းပါတယ္ ေမာင္ ့ ့ ့။
YOU ARE READING
လြင့္ေမ်ာျခင္း နိယာမ :::::::
Poetryဥေပကၡာအခန္းက်ဥ္းထဲမွာ မျမင္မစမ္းနဲ ့ ခင္ဗ်ားကိုလြမ္းေနရတာလဲ ငရဲပါပဲ ့ ့ ့
