尹琊's 传说之主的夫人{The Legendary Master's Wife}

Chapter - 350 ( ကံမေကာင္းစြာပဲ အခ်ိန္မက်ေသးဘူး )

[Zawgyi]☁

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ယူေရွာင္မိုသည္ ယခုအခ်ိန္အတြက္ လင္းေရွာင္ကိုသာ သူ႕အားေပြ႕ခ်ီခိုင္းရျပီး ထိုစာေၾကာင္းအား ခရီးလမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္ဆက္ေလ့က်င့္မည္ျဖစ္သည္။

သူတစ္ပါးအားသယ္ေဆာင္ခိုင္းၾကသည့္လူအေရအတြက္ကား အနည္းငယ္ေလးမ်ွသာရွိသည္မို႔ ယူေရွာင္မို၏အေနအထားမွာ လူအမ်ားၾကားထင္ရွားေနျပီး အေရွ႕ဘက္မွဘိုးေတာ္သည္လည္း သူ႕အားသေဘာမေတြ႕သည့္ပံုမ်ိဳးနွင့္ စိုက္ၾကည့္ေလ၏။
ရွစ္ဖူေရ . . က်ြန္ေတာ္ ရွစ္ဖူအရွက္ရေအာင္ တမင္တကာလုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

က်င့္ဟြားက်ြန္းနွင့္သဲတံလ်ွပ္ပင္လယ္ၾကားမွ ခရီးလမ္းအကြာအေဝးမွာ နွစ္ရက္ေလာက္ၾကာျမင့္မည္မို႕ သူ႕အေနနွင့္၎အားအခြင့္ေကာင္းယူျပီး ေလ့က်င့္၍ရနိုင္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အနွီဂါထာမွာ အေတာ္ေလးခက္လြန္းေနျပီး သူလံုးဝမရင္းနွီးသည့္ဘာသာစကားတစ္မ်ိဳးပါ ျဖစ္ေနသည္ပင္။ သို႔ႏွင့္ယူေရွာင္မိုတစ္ေယာက္ နာရီအနည္းငယ္မ်ွေလ့က်င့္ျပီးသည့္အခါမွသာ ေနာက္ဆံုး သူဂါထာမႏၲာန္အား ေျပေျပျပစ္ျပစ္ရြတ္နိုင္ရံုေလာက္အေနအထားသို႕ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ရြတ္ဖတ္ရာတြင္ အနည္းငယ္မ်ွေတာ့ ေနွးေကြးေနေသးသည္။

တိုက္ပြဲအလယ္ေလာက္ေရာက္ျပီဆိုလ်ွင္ သူ႔အေနနွင့္တစ္စကၠန့္ေလာက္ေလးမ်ွ ေနွးေကြးသြားမည္ဆိုလ်ွင္ေတာင္ သူ၏ျပိဳင္ဖက္မ်ားမွ သူ႕အားလံုးဝအမွီလိုက္နိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ သို႕ျဖစ္ရာ သူ႕အေနနွင့္ဂါထာအားတစ္ေခါက္တည္းနွင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ရြတ္ဆိုနိုင္ရန္ စိတ္ထဲမွျဖစ္ေစ ပါးစပ္မွထြက္ဆို၍ျဖစ္ေစ ဆက္ေလ့က်င့္ေနဖို႕လိုေပသည္။

" တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြမ်ားေနာ္ အထံုပါရမီထူးခ်ြန္လွပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူမ်ားကိုသယ္ခိုင္းေနရတ့ဲ အသံုးမက်တ့ဲလူေတြျဖစ္ေနေသးတုန္းပဲ "

ေလွာ္ေျပာင္သေရာ္သည့္အသံတစ္သံမွာ အေရွ႕ဘက္နားမွထြက္ေပၚလာျပီး ယင္းအသံပိုင္ရွင္ကား ခ်ိဳင္က်န္းသာျဖစ္သည္။ သူ၏မ်က္နွာေပၚမွ ေလွာင္ျပံဳးကား ယူေရွာင္မို႕ထံ သူလွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါဝယ္ နဂိုထက္ပင္ထင္ရွားေပၚလြင္သြားေလ၏။ သူ၏ေဘးနားတြင္လည္း ေထာင္မုန္႔ခ်န္ရွိေနျပီး ေထာင္မုန္႕ခ်န္မွစကားတစ္ခြန္းမဆိုသည့္တိုင္ ယူေရွာင္မိုအားလွမ္းၾကည့္ေနေသာ သူ၏မ်က္လံုးမ်ားမွာ မတူမတန္သလိုအၾကည့္မ်ားျဖင့္ ထင္ဟပ္လ်က္ရွိေနသည္။