Κεφάλαιο 23

2K 110 18
                                    

Μαρκ pov(😈)

Ακούω το κινητό μου και ανοίγω αργά τα μάτια μου

Βλέπω την Ελπίδα να κοιματε ακόμα και περνώ ηρελα τα χέρια μου από πάνω της

"Ναι?" ψιθυριζω

"Πως είναι η μικρή?" ρωτάει ο Λουκ

"Κοιμάται.."γυρναω να την κοιτασω

"Όταν φύγατε έκανε τίποτα?" ρωταει

"Κοίτα αν εξερεσεις ότι ήταν έτοιμη να πάει να μπουμπουνισει τα μυαλά τουλάχιστον 10 αντρών για τον αδερφό της, μόνο ξέσπασε που δνε μπορεί να είναι διπλα"απανταω

"Είναι δεμένοι..."παρατηρεί

"Κανένα νέο έχετε?" ρωταω

"Όχι δυστυχώς..ειναι ακόμα σε κομα...πριν λίγο έφυγε η Μαρία με τον Αλεξ και η Νεφέλη κοιμάται.."λεει

"Θα γίνει καλά Λουκ"συμπαραστεκομαι

"Ευχαριστώ Μαρκ...που είσαι δίπλα μας"λεει

"Τα λέμε...μην πεις τίποτα στην Ελπίδα ότι μιλησαμε" συνεχιζει

"Τα λέμε" το κλεινω

Ξαπλωνω ξανά δίπλα της και την αγκαλιάζω, κουνάει τα χέρια της και βάζει γύρω από την μέση μου

Φιλαω τα μαλλιά της και τα μυριζω...

Τριαντάφυλλο...

Μου θυμίζει εκείνη..

.....

Νιώθω η θέση δίπλα μου να κουνιέται και ένα φως χτυπάει τα μάτια μου

Τα ανοίγω αργά και την βλέπω να κοιτάει το κινητό της

"Σε ξύπνησα?" ρωτάει αμήχανα όταν με βλεπει

"Δεν κοιμόμουν" απανταω

Κάθομαι δίπλα της και ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο της

Γυρνάει να με κοιταξει, βάζει το χέρι της στο πηγούνι μου και χαμογελάω

Κοιτάω τα μάτια της και φανερώνουν ηρεμία...

Ακουμπαει απαλά τα χείλια της στα δικά μου και αφήνει το κινητό της στην ακρη

Τον φιλί γίνεται πιο επιθετικό όταν βάζει το κάτω χείλος μου ανάμεσα στα δόντια της...

Την σπρώχνω πίσω στο κρεβατι και εγώ είμαι από πάνω της

Κάνω στην άκρη τα μαλλιά της και ξεκινάω να αφήνω φιλιά στον λεμο της

Την ακούω να χαχανιζει και χαμογελαω

Σηκώνω το κεφάλι μου και την κοιταω

My anarchy girl || ✓जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें