My anarchy girl || ✓

Κεφάλαιο 35

*συνεχίζει Λουκ pov*

Γυρνάει και με κοιταει εντονα, Πρόλαβενω να παρατηρήσω μερικά δάκρυα να κυκαν στα μάγουλα της πριν γυρίσει ξανά αλλού του βλέμμα της

"Ελπίδα...ειμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε, με ότι κι αν έχει συμβεί" της λεω

"Δεν θέλω βοηθεια" απανταει

"Κι όμως θες...απλα δεν θες να ζητήσεις" χαμογελαω

"Μπαμπά,ακομα και αν ζητήσω βοήθεια δεν θα αλλάξει κάτι" λεει

"Δεν μπορείς να το ξες αυτό αν δεν πεις το πρόβλημα"ουαου ακούγομαι σαν την Νεφέλη τώρα..

"Ωραία Μαλωσα άσχημα με τον Μαρκ"απανταει

"Κάτι που να μην γίνεται συνέχεια?"ρωταω

"Όχι όπως τις άλλες φορές, είναι αρκετά σοβαρο"λεει

"Οπα όπα...τι εννοείς σοβαρό?Τι σου έκανε?"ξεκινάω τις ερωτησεις

"Έκανε κάτι που δεν ήθελες?" γονατιζω μπροστά της

Κουνάει το κεφάλι της αρνητικά

"Σε χτύπησε?Σε απείλησε?Τι έκανε?"λέω αρκετά δυνατα

"Δεν θέλω να πω"λεει έτοιμη να ξανακλαψει

"Τι συμβαίνει?"μπαίνει μέσα η Νεφελη

"Αυτό προσπαθώ να μάθω" ξεφυσαω

"Ελπίδα τι σου έκανε ο Μαρκ..."λεω ξανα

"Είμαι...Ειμαι έγκυος..."λεει αργα

Μένω να την κοιτάω χωρίς να ξέρω τι πρέπει να πω

"Μην με κοιτάτε έτσι"παραπονιέται και γυρνάω να κοιτάξω την Νεφέλη

"Το πρόβλημα που είναι όμως?"την ρωταει

"Ο Μαρκ...δεν πιστεύει ότι είναι δικό του"απανταει η Ελπιδα

"Οκευ πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση με τον κύριο Μαρκ" σηκώνομαι ορθιος

"Μπαμπά όχι!"μου φωναζει

"Ελπίδα...αν το αφήσεις έτσι το θέμα κυριολεκτικά έχουν τελειώσει όλα, πρώτων εσύ και ο Μαρκ θα απομακρυνθητε και δεύτερων το μωρό δεν θα έχει πατέρα!"της λέω το αυτονοητο

"Μα δεν θα το κρατησω"απανταει

Την κοιτάω σοκαρισμενος όπως και η Νεφελη

"Ξανά σκέψου το Ελπίδα..."λεει η Νεφελη

"Μαμά το έχω αποφασίσει..."της απανταει

"Οοο πίστεψε με δεν θα κάνεις τίποτα, μην το πάρεις σαν απειλή αλλά σαν προοιδοποιειση" της λεω

Εκείνη την στιγμή το κινητό της χτυπάει και το περνώ στα χέρια μου

Βλέπω ότι είναι ο Μαρκ και γελάω ειρωνικα

"Δεν θα αργυσω"το περνώ μαζί μου και βγαινω από το σπιτι

Μαρκ pov(😈)

Μου το κλεινει και ξεφυσαω

Γαμωτο δεν έπρεπε να της μιλήσω έτσι...

Αν πήγε να κάνει καμία βλακεια?

Αποκλείεται δεν θα το έκανε ποτέ...

Λείπει τουλάχιστον 2 ώρες και δεν ξέρω καν που ειναι

Η πόρτα χτυπάει και νιώθω το αίσθημα της ανακούφισης να με διαπερνάει

Ανοίγω την πόρτα περιμένοντας να είναι η Ελπίδα αλλά δεν ειναι

Αντίθετα βλέπω τον Λουκ να με κοιτάει άγρια πριν μπει μεσα

Γυρνάω να τον κοιταξω και με επεξεργαζεται από πάνω μέχρι κατω

"Πως και από εδώ?" ρωταω

"Ήρθα να λύσουμε μερικά...θεματα"απανταει

"Για την Ελπίδα" συμπληρώνει και έρχεται μπροστά μου

"Λουκ δεν ήθελα να-"

"Δεν ήθελες τι?Δεν ήθελες να την πιστέψεις?" με διακοπτει

"Ξερω ότι φέρθηκα απαίσια...δεν το έχω ξανά ζήσει Λουκ, δεν ξέρω τι να κάνω" ξεφυσαω

Αλλάζει την στάση του σώματος του και χαμογελάει αχνα

"Θα σου πω εγω τι θα κάνεις..."με χτυπάει στον ωμο

"Θα πας να την βρεις..θα μιλήσετε και αν όντως θες να αποκτήσετε οικογένεια, να την πισεις να το κρατήσει "

⚠️Κατ⚠️

Γειαα

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Η Ελπίδα είπε τι έγινε στον Λουκ και την Νεφελη

Ο Λουκ μίλησε με τον Μαρκ😈

Τι λέτε να γίνει?

Τα λεμε❤️