𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥

Chapter 42

Μελίνας Ποβ:

Θεέ μου, δεν το πιστεύω πόσο γουρούνι είναι!Δηλαδή εκεί που μιλάμε να ανοίγει το κινητό, μα κανένας σεβασμός πια;

Δηλαδή, τι ζητάμε και εμείς έναν άντρα σαν τον αδερφό μου.

Αλλά πολλά ζητάω.

Όλοι βόδια είναι ρε, μουλάρια!

Καθώς προχωρούσα στο πεζοδρόμιο, ακούω ένα αυτοκίνητο να σταματάει δίπλα μου.

Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα τον οδηγό.

- Γεια σου Μελ, με θυμάσαι;

- Εμμ, όχι.

- Είμαι ο Άλεξ, το παιδί που γνώρισες στο πάρτυ, βασικά άκυρο στις τουαλέτες.

Μου είπε και γέλασε.

- Στις τουαλέτες;

Ρώτησα.

- Δεν θυμάσαι;

- Τι να θυμηθώ;

Ρώτησα φοβισμένη.

Θεέ μου, τι έγινε στις τουαλέτες μαζί του;

- Όχι μην αγχώνεσαι δεν έγινε κάτι μεταξύ μας, είσαι μικρή ακόμα. Θες να πάμε για ένα καφέ και να τα πούμε;

- Εμμ, εντάξει.

Είπα και άνοιξα την πόρτα του συνοδηγού μπαίνοντας στο αμάξι του, έβαλα την ζώνη μου και φύγαμε.

Άριας Ποβ:

Φόρεσα τα ρούχα μου με την βοήθεια του Αχιλλέα και γύρισα προς την μεριά του.

Έβαλε το πουκάμισο και εγώ άρχισα να του κουμπώνω το πουκάμισο.

Τι ωραίο σώμα.

Σκέφτηκα.

Αφού του κούμπωσα το πουκάμισο, μου έπιασε τα χέρια μου και τα πλησίασε προς τα χείλη του φιλώντας τα.

- Έλα κάτσε. Έξω ακόμα βρέχει.

Μου είπε και με ξάπλωσε πάνω του, σκεπάζοντας μας.

- Μικρή, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;

- Μχμ.

Του είπα ενώ σήκωσα το κεφάλι μου έτσι ώστε να τον αντικρύσω.

- Νιώθεις ακόμα κάτι για τον Οδυσσέα;

Με ρώτησε και εγώ πάγωσα.

- Ο-οχι.

- Άρια.

- Ο-οχι.

- Μάλιστα, άκου αν νιώθεις κάτι για αυτόν τότε δεν έχει νόημα, να πάμε μαζί στο Παρίσι. Εννοώ, γιατί να αναγκαστείς να έρθεις;