Chapter 54

2.7K 134 114
                                    

Αριας Ποβ:

Μπήκα στο σπίτι πολύ χαρούμενη και έτρεξα στον Μάριο.

- ΜΑΡΙΕ, ΜΑΡΙΕ, ΈΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΧΙΛΛΈΑΣΣΣ!

Φώναξα και έπεσα πάνω του.

Με κοίταξε περίεργα, λες και δεν με πίστευε.

- Σίγουρα μίλησες με τον Αχιλλέα;

" Ναιιι, έρχεται! Σε τρείς ώρες θα είναι Αθήνα.

- Αρα τα βρήκατε;

- Βασικά δεν ξέρω αλλά μακάρι.

- Θα τα βρείτε, το πιστεύω. Μόνο κάποιος πολύ κακός άνθρωπος δεν θα ήθελε να καταλήξετε μαζί
(Και ναι! Εγώ είμαι αυτός ο κακός άνθρωπος αλλά δεν το κάνω επίτηδες αλήθειαα😢😂).

- Μακάρι. Είπε ότι θα μου φέρει και το δώρο που δεν πρόλαβε να μου δώσει στα γενέθλια μου.

- Ουυυ τέλειαα, πήγαινε μια στις ειδήσεις γιατί σε κάτι ώρες θα μιλήσουν για το ποδόσφαιρο. Δεν είδα το παιχνίδι εχθές.

Είπε και σηκώθηκε από το καναπέ πηγαίνοντας στη κουζίνα.

- Άντρες...

Ψιθύρισα και ήρθε με φόρα από τη κουζίνα πάλι στο σαλόνι και έκατσε σαν φάλαινα στον καναπέ.

- Δε μου λες; Το παιδί τι λες να είναι;

- Τέρας! Τι θες να είναι μωρέ; Άνθρωπος θα είναι!

- Ειιι, μη λες την ανιψιά μου τέρας! Τα παιδιά τα ακουνε όλα και επιπλέον η ανιψιά μου θα είναι κουκλάρα σαν-.

- Σαν την μητέρα της ε;

Ρώτησα χαρούμενη, με μια ελπίδα στην φωνή μου.

-Όχι βέβαια! Φυσικά και θα μοιάσει σε εμένα θα είναι σαν τον θείο της που έχει κάψει καρδιές και καρδιές.

Έλεγε χαϊδεύοντας τρυφερά την κοιλιά μου.

Έλεος γιατί έχει γίνει έτσι αυτός;

- Και γιατί να είναι κορίτσι και όχι αγόρι;

- ΤΙΙΙΙ; ΠΩΣ ΤΌΛΜΑΣ; ΜΕ ΠΡΟΣΒΆΛΕΙΣ!

- Ούτε ο πατέρας να'σουν!

Του είπα κοιτώντας τον με ένα ξενέρωτο βλέμμα.

- Να σου Πωωω! Τα παγωτά που έφερες, που πήγαν;

Τον ρώτησα κοιτώντας τον με μια ελπίδα στην φωνή μου.

- Σου φέρνω ένα. Ηρέμησε, ούτε τον Αχιλλέα δεν κοιτάς έτσι.

Είπε και έφυγε γελώντας.

𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥Where stories live. Discover now