Women in my life

Sejal

अजुनही तो दिवस मला तसाच आठवतो.

पावसाळ्याची सुरुवात. वातावरणात ओलसर थंडावा, आणि त्यात प्रेमाच्या पहिल्या जाणिवेची ऊब. मी प्रेमात पडलो होतो कि नाही, माहीत नाही. पण तो एक नवा अनुभव होता. सगळंच काही अद्भुत, आकर्षक होतं. ते वयच तस होतं. वयावर बऱ्याच काही चुका, गुन्हे, अपयशांचं खापर फोडता येतं. तसंच काहीसं माझ्या आयुष्यात घडलं होतं. आणि या सगळ्याची काहीच कल्पना नसलेला मी, एक शाळकरी मुलगा, मुव्ही हॉलबाहेर थांबून माझ्या कलासमधल्या सर्वात सुंदर मुलीची वाट पाहत होतो.. आणि मग ती आली.

फिकट निळसर रंगाचा तोकडा फ्रॉक, केसांवर दोन रिबिनी, ओठांवर गोड हसु आणि हातात एक चिमुकली पर्स. ती स्वतःही जरा घाबरलेली वाटत होती, पण तेवढीच उत्सुकही वाटत होती. हळुवार पावलं टाकत ती माझ्या दिशेने येत असताना, माझी नजर तिच्यावर खिळलेली असूनही मला इतर सगळ्यांच्या नजराही तीचा पाठलाग करत असल्याची कल्पना होती. तो होतीच तशी सुंदर. गोरापान रंग. दुधासारखी नाजूक त्वचा. रेखीव डोळे. गुलाबी झाक असलेले गोबरे गाल. लालचुटुक ओठ. भरगच्चं उभार छाती. गोरेपान मखमली पाय. तारुण्याने मुसमुसलेला तो उफाड्याचा देह पाहून माझीही कानशिलं नेहमीच तापायची. त्या दिवशीही तापली होती.

"hi"
"hi"
"बसुया?"
"शुअर ."

आम्ही त्या मुव्हीहॉलबाहेरच्या आईस्क्रीम शॉपजवळ बसलो. आम्ही ऑर्डर देऊन बोलू लागलो, पण सर्वांच्या नजरा तिच्यावरच खिळलेल्या होत्या.

"थँक्स फॉर कमिंग." - मी म्हणालो. ती गोड हसुन किंचित लाजली.
"मी कशी दिसतेय?"
"खूप सुंदर."
"मी.. मला असं शॉर्ट फ्रॉक घालायची सवय आहे. पण मॉम डॅड म्हणतात धिस इज नॉट मुंबई, सो.."
"हो म्हणजे, इथे कुणाला आपल्या वयातल्या मुलींना असं पाहायची सवय नाही, आणि त्यात तू इतकी सुंदर -"
"स्टॉप सेयिंग दॅट" - ती लाजून म्हणाली, "मी हा फ्रॉक फक्त तुझ्यासाठी घालून आलेय."
"थँक्स. तू पहिल्या दिवशी आलीस कलासमध्ये, तेव्हाही तू अशीच फ्रॉकमध्ये होतीस..अँड आय फेल इन लव्ह विथ यु."