Drown •Larry Stylinson• Dutch (on hold)

Hoofdstuk 4 - Harry.

Ik trap op de rem en stap uit mijn auto. Mijn hoofd draait lichtjes maar ik let er niet teveel op, zal wel door de wiet komen. Achja, ik was er wel aan gewend.

Ik loop naar de voordeur en stop met moeite de sleutel in het sleutelgat om de deur van het slot af te halen. Als het me eindelijk lukt loop ik de hal in en schop ik mijn laarzen uit waarna ik mijn lange, zwarte jas in de hoek gooi.

Ik hoor stemmen uit de woonkamer komen die aan het lachen zijn maar let er niet teveel op. Ik loop naar de keuken en gooi de koelkast deur open, misschien iets te hard waardoor het veel lawaai maakt. De stemmen in de woonkamer houden daarmee ook gelijk op met praten. Ik zucht en haal een flesje bier uit de koelkast die ik openmaak door de bovenkant tegen het aanrecht aan te zetten en er met mijn hand op te slaan. Het dopje valt op de grond en ik trap er tegen aan voordat ik een slokje neem en het flesje op het aanrecht kets.

"Harry, mijn jongen." Ik negeer de donkere stem van mijn vader die blijkbaar achter me staat. Hij schraapt zijn keel waardoor ik gefrustreerd het flesje op pak een slok neem en omdraai. Gelijk zie ik dat mijn vader niet alleen staat, naast hem staat een vrouw. Gadverdamme wat een rat.

"Harry waar was je?" Ik schud mijn hoofd en loop strak langs hem naar de trap om naar mijn kamer te gaan. "Harry? Dit is-" Ik steek mijn middelvinger op en ren de trap op naar de eerste verdieping.

Het valt me gelijk op dat mijn deur open staat, wat normaal niet zo is. Langzaam loop ik naar de deur en gooi hem met een ruk open. Ik zie een jongen zitten met half lang bruin haar dat hij in een kuif naar achter heeft, hij zit op mijn bed, op mijn godverdomme bed. "What the fuck denk je dat je hier aan het doen bent?" Ik zet het bierflesje op mijn bureau en loop de kamer in. "Ga van mijn bed af freak." Hij staat snel op en gaat op het andere bed zitten. "H-het spijt me.." Mompelt hij. "Zal wel." Mompel ik. Het is me al gelijk duidelijk dat hij dus Louis is, en dat ik mijn kamer met hem moet delen. Wat denkt mijn vader wel niet, dat die zomaar even mijn privacy kan afpakken.

"I-ik ben uhmm, Louis." Hoor ik zijn stem trillend zeggen. Ik ga op mijn bed liggen en draai mijn hoofd niet boeiend naar hem om. "En dat boeit mij?" Spit ik naar hem uit. Hij mompelt wat, maar kan niet uit zijn woorden komen.

Ik kom met een ruk overeind en loop naar de kast waar ik een zwart t-shirt uit haal. Ik trek mijn shirt over mijn hoofd uit en loop naar de spiegel waar ik mijn haar goed doe, ik kijk naar de tattoo's die mijn lichaam sieren maar bedenk me dan dat ik niet alleen ben in deze kamer. Ik trek snel mijn nieuwe shirt aan en ga weer zitten.

"Jij bent H-harry toch?" Hoor ik hem fluisteren. Waarom probeert die klootzak een gesprek met me te voeren. "Nee ik ben Berta, wil je je mond even houden?" Ik hoor hem slikken maar het boeit me niks.

Ik ga terug op mijn bed liggen en pak een van mijn playboy tijdschriften verzameling en sla hem open op de eerste pagina. Via de spiegel kan ik zien dat Louis me met walging aankijkt. "Wat? Heb ik wat van je aan of zo?" Hij schud snel zijn hoofd waardoor ik in de lach schiet. "faggot." Mompel ik. Hij kijkt geschrokken op, maar het boeit me niks.

"Blijf je daar nog zitten of wat?" Zeg ik als ik voor de zoveelste keer van mijn tijdschrift weg kijk en zie dat Louis me aanstaard. "Uhmm.. Ik denk het.." Mompelt hij. Ik schud geïrriteerd mijn hoofd en sta op. "Wil je me dan niet zo aanstaren, het irriteert me." Ik bal mijn vuisten en sla tegen mijn boksbal die in de hoek van mijn kamer hangt. Ik hou ervan om mensen een beetje bang voor me te maken, dat was misschien ook de reden dat alleen Zayn mijn vriend is. Mensen waren te bang om met me om te gaan.

Ik sla nog een keer heel hard waardoor de boksbal tegen de muur aan klapt.

"LOUIS! HARRY!! KOMEN JULLIE ETEN?" Hoor ik mijn vader vanaf beneden roepen. Ik draai me gefrustreerd om naar Louis die snel van mij weg kijkt. "Volgens mij moeten we eten.." Mompelt hij. "No shit sherlock." Mompel ik. Hij staat op en maakt een poging om naar de deur te lopen maar ik hou hem tegen en duw hem tegen de muur. Ik zet een hand naast zijn hoofd en met de ander houd ik hem vast. "Moet jij eens even luisteren, faggot. Als jij niet heel snel dit huis verlaat, en niet heel snel die jankende moeder van je meeneemt, dan zorg ik er persoonlijk voor, dat je dit huis zal moeten verlaten, en met spoed naar het ziekenhuis zou moeten, waar je helaas, op natuurlijke wijzen overlijd. Geloof me jongen, eenmaal in huize Styles, eenmaal mijn eigendom. Mijn huis, mijn regels. Als jij op de een of andere manier in mijn weg komt te staan, dan moet je oppassen. Ik hoop dat dit de eerste en laatste keer is dat ik je moet waarschuwen, maar van mij kom je niet zo makkelijk af. En ga nu maar janken bij die hoerige moeder van je, want het zal niet lang duren voordat zei ook mijn naam schreeuwt terwijl ik haar van achter pak. Is dit duidelijk?" Hij slikt en knikt zachtjes en ik zie dat de tranen beginnen te ontstaan in zijn ooghoeken. Ik laat hem hardhandig los en hij rent de deur uit. "He! Even goede vrienden he!" Roep ik hem nog na.

Ik begin te lachen en schud mijn hoofd. Had die gedacht, even goede vrienden. Wat een klootzak. Ik zet mijn pokerface weer op en loop de trap naar beneden, op naar hell.

-

And we are back ;3