ခ်ဳံခ်င္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ယိုယြင္းစျပဳေနတဲ့ ယုန္ၿခံေလးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔က ယုန္ၿခံေလးကိုအသစ္ျပန္ျပင္တယ္.....။
ရိေပၚက သူကူမယ္ဆိုၿပီး သစ္သားေခ်ာင္းေတြကူျဖတ္ေပးတယ္.....။
ေနာက္ေတာ့ ယုန္ၿခံက တစ္တိုင္တိုတစ္တိုင္ရွည္နဲ႔ကိုးရို့ကားယားပဲ......။
ဒီကို့ရို့ကားယားလက္ရာေလးကိုလည္း ေရွာင္းက်န္႔ကတန္ဖိုးထားတယ္....။ ေဆးေသခ်ာသုတ္ၿပီး ၾကည့္မဝျဖစ္ေနေတာ့ ရိေပၚကျပဳံးလို့ေပ်ာ္လို့ ...။
သူတို့ႏွစ္ေယာက္လုံးက အသက္၄၀ေက်ာ္လူလတ္ပိုင္းထဲ၀င္လာၿပီဆိုေတာ့ အရင္လို သိပ္ရိုမန္တစ္ဆန္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးေတြေတာ့ သိပ္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး....။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အေပ်ာက္မခံ ဘာလုပ္လုပ္အတူတူလုပ္ၿပီး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မိတိုင္း အေၾကာင္းမရွိပဲထထရယ္ၾကတယ္....။
အသက္ႀကီးလာတဲ့သူတို့ႏွစ္ေယာက္က ပန္းပင္ေတြစိုက္ဖို့ ဝါသနာပါလာတယ္....။ ေရွာင္းက်န္႔ကပန္းေတြကို အမ်ိဳးစုံေအာင္ေလၽွာက္စိုက္တယ္....။ ရိေပၚကေတာ့ သီးပင္စားပင္ေတြစိုက္တယ္....။
မိုးရာသီကလြဲရင္ မနက္မိုးလင္းတိုင္း ႏွစ္ေယာက္သား ရြာကိုသြားတဲ့လမ္းက စိုက္ခင္းေတြၾကားလမ္းပတ္ေလၽွာက္ၾကတယ္....။
ျပန္လာရင္မနက္စာအတူစားတယ္....။ ၿပီးရင္ေန႔လည္အတြက္ဟင္းခ်က္ၾကတယ္....။အတူတူဆိုေပမယ့္ ေရွာင္းက်န္႔ကပဲ ခ်က္တာပါပဲ...။ ရိေပၚကေတာ့ မ်က္ရည္တဝဲဝဲနဲ႔ၾကက္သြန္နီခြာကူ႐ုံပဲတတ္နိုင္တယ္....။
အလုပ္ေတြအကုန္ၿပီးရင္ ၿခံထဲဆင္းၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားတကုတ္ကုတ္နဲ႔ ကိုယ္စိုက္ထားတဲ့အပင္ကိုယ္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ၾကတယ္....။ ပန္းေတြပြင့္လာရင္ ေရွာင္းက်န္႔ကတစ္အိမ္လုံးေဝေနေအာင္ပန္းေတြထိုးထားၿပီး ရြာထဲကလူေတြကိုလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ပန္းေတြလိုက္ေပးေသးတယ္....။
ရြာထဲကလူေတြက အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ သေဘာမေနာေကာင္းတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ကို ဝိုင္းခ်စ္ၾကတယ္..။
ရိေပၚက သူ႔ရဲ့ပထမဆုံးေသာ ေရႊဖ႐ုံသီးႀကီးသီးလာေတာ့ တျမတ္တနိုးနဲ႔ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ပဲ....။ ေရေလာင္းလိုက္ ဖ႐ုံသီးႀကီးကို ျပဳံးျပဳံးႀကီးထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္နဲ႔ သူ႔လုပ္အားေၾကာင့္ သီးပြင့္လာတဲ့ ေရႊဖ႐ုံသီးႀကီးက ရိေပၚအတြက္ သိပ္ကိုဂုဏ္ယူစရာပဲ.....။
