Voices

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 7

"Nightmare can make you not wake up anymore"

𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 ❼: 𝗡𝗶𝗴𝗵𝘁𝗺𝗮𝗿𝗲

┊ ┊ ┊ ┊
┊ ┊ ┊ ✯
┊ ┊ ★
┊ ✯

Sobrang sakit ng ulo ko at sobrang dami kong naririnig na boses.

I covered my ears, and closed my eyes.

Parang umiikot ang aking mundo sa sobrang hilo.

"𝑻𝒂𝒎𝒂 𝒏𝒂!"
"𝑻𝒖𝒎𝒂𝒉𝒊𝒌 𝒌𝒂𝒚𝒐!"
"𝑨-𝒂𝒚𝒐𝒌𝒐 𝒏𝒂!"
"𝑾𝒂𝒈 𝒌𝒂 𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒈𝒔𝒂𝒍𝒊𝒕𝒂!"
"𝑨𝒏𝒈 𝒊𝒏𝒈𝒂𝒚 𝒏𝒚𝒐!"

Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko sa mga oras na to, sobrang dami kong naririnig na mga salita at boses na hindi ko alam kung saan nanggagaling.

"𝑨𝒚𝒐𝒌𝒐 𝒏𝒂 𝒌𝒂𝒚𝒐 𝒎𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒈!"
"𝑷𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒔𝒕𝒐𝒑!"

Kahit anong paki-usap ko hindi sila tumatahimik.

Sinubukan kong tumayo, ngunit hindi ko nagawa dahil sa nararamdaman ko.

"𝑻-𝒕𝒖𝒍𝒐𝒏𝒈.... 𝑻𝒖𝒍𝒖𝒏𝒈𝒂𝒏 𝒏𝒚𝒐 𝒌𝒐..." nanghihina kong sabi, pakiramdam ko parang katapusan na iyon ng buhay ko.

Nahihirapan akong huminga at pakiramdam ko ay para akong inaantok.

Maya-maya ay mas lumakas ang mga boses na naririnig ko at mas naging malinaw na ito.

"𝑩𝒂𝒍𝒊𝒘 𝒌𝒂"
"𝑩𝒂𝒍𝒊𝒘" sabi ng mga ito kasabay pa ng kanilang mga tawa.

"𝑨𝒉𝒉𝒉𝒉𝒉𝒉𝒉𝒉𝒉! 𝑺𝒉𝒖𝒕 𝒖𝒑!" sigaw ko sakanila.

                             ~~~~~

Nagising ako dahil sa aking bangungot.

Nakakapagtaka bakit ganon ang aking panaginip, inaasahan ko pa naman na maganda at maayos ito.

Nagpapasalamat ako dahil isa lang iyong panaginip at hinding hindi mangyayare saakin.

Dahil sa masamang panaginip naisipan kong tawagan si Taehyung.

"𝑯𝒆𝒍𝒍𝒐, 𝒈𝒐𝒐𝒅𝒎𝒐𝒓𝒏𝒊𝒏𝒈!"

"𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈-𝒂𝒉..." mahina kong pagtawag ng kanyang pangalan.

"𝑶𝒉 𝒃𝒂𝒌𝒊𝒕 𝒈𝒂𝒏𝒚𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒃𝒐𝒔𝒆𝒔 𝒎𝒐? 𝑴𝒂𝒚 𝒑𝒓𝒐𝒃𝒍𝒆𝒎𝒂 𝒃𝒂? 𝑨𝒏𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒏𝒈𝒚𝒂𝒓𝒊?"

"𝑨𝒏𝒈 𝒔𝒂𝒎𝒂 𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒏𝒂𝒈𝒊𝒏𝒊𝒑 𝒌𝒐"

"𝑩𝒂𝒌𝒊𝒕 𝒂𝒏𝒐 𝒃𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒑𝒂𝒈𝒊𝒏𝒊𝒑𝒂𝒏 𝒎𝒐?"

"𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒐 𝒘𝒆𝒊𝒓𝒅, 𝒊𝒕'𝒔 𝒎𝒚 𝒇𝒊𝒓𝒔𝒕 𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒏𝒂 𝒎𝒂𝒌𝒂𝒑𝒂𝒏𝒂𝒈𝒊𝒏𝒊𝒑 𝒏𝒈 𝒈𝒂𝒏𝒖𝒏. 𝑵𝒂𝒑𝒂𝒈𝒊𝒏𝒊𝒑𝒂𝒏 𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒌𝒂𝒌𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒈 𝒂𝒌𝒐 𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒃𝒐𝒔𝒆𝒔..."

"𝑩𝒂𝒏𝒈𝒖𝒏𝒈𝒐𝒕 𝒚𝒖𝒏, 𝒂𝒏𝒐 𝒃𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒔𝒂𝒃𝒊 𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒃𝒐𝒔𝒆𝒔?"

"𝑴𝒂𝒅𝒂𝒎𝒊, 𝒏𝒈𝒖𝒏𝒊𝒕 𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒊𝒏𝒕𝒊𝒏𝒅𝒊𝒉𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒚 '𝒃𝒂𝒍𝒊𝒘 𝒌𝒂, 𝒃𝒂𝒍𝒊𝒘'.."

"𝑵𝒂𝒌𝒂𝒌𝒂𝒑𝒂𝒈-𝒕𝒂𝒌𝒂 𝒚𝒖𝒏"

"𝑺𝒊𝒈𝒆 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈 𝒌𝒊𝒕𝒂 𝒏𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒎𝒂𝒎𝒂𝒚𝒂, 𝒎𝒂𝒎𝒂𝒚𝒂 𝒏𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒎𝒂𝒈𝒖𝒔𝒂𝒑 𝒎𝒆𝒅𝒚𝒐 𝒎𝒂𝒔𝒂𝒎𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒌𝒊𝒓𝒂𝒎𝒅𝒂𝒎 𝒌𝒐 𝒏𝒈𝒂𝒚𝒐𝒏 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒅𝒖𝒏. 𝑴𝒂𝒈𝒑𝒂𝒑𝒂𝒉𝒊𝒏𝒈𝒂 𝒎𝒖𝒏𝒂 𝒂𝒌𝒐, 𝒃𝒚𝒆" medyo nanghihina kong pamamaalam.

"𝑺𝒊𝒈𝒆 𝑬𝒍𝒍𝒂, 𝒖𝒎𝒊𝒏𝒐𝒎 𝒌𝒂 𝒏𝒈 𝒕𝒖𝒃𝒊𝒈. 𝑫𝒐𝒏'𝒕 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒌 𝒕𝒐𝒐 𝒎𝒖𝒄𝒉 𝒂𝒃𝒐𝒖𝒕 𝒕𝒉𝒂𝒕, 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒎𝒂𝒌𝒂𝒍𝒊𝒎𝒖𝒕𝒂𝒏 𝒎𝒐 𝒏𝒂 𝒂𝒕 𝒅𝒊 𝒌𝒂 𝒏𝒂 𝒎𝒂𝒂𝒑𝒆𝒌𝒕𝒖𝒉𝒂𝒏 𝒏𝒈 𝒈𝒂𝒏𝒚𝒂𝒏. 𝑩𝒂𝒌𝒂 𝒍𝒖𝒎𝒂𝒍𝒂 𝒑𝒂 𝒚𝒂𝒏." Napaka maaalalahanin talaga ni Taehyung, I hope di sya magbago.

"𝑺𝒊𝒈𝒆 𝒔𝒂𝒍𝒂𝒎𝒂𝒕"

I turned off my phone, sinunod ko ang sinabi ni taehyung.

I played music and try to relax my self and forget all that nightmare.

Later on, I called Taehyung and tell him to meet me at Samgwangsa Temple, the second please I want to go. He said he'll come there, after a minute.

I arrived in Choeup-dong, I walk papuntang Samgwangsa Temple.

When I arrived there, I start finding Taehyung if he's here too.

While I'm finding him, bigla nya kong ginulat sakanyang pag-dating.

"𝑾𝒐𝒂𝒉!" pag-gulat nya saakin ay bigla syang tumawa.

"𝑨𝒏𝒐 𝒃𝒂, 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈! 𝑵𝒂𝒌𝒂𝒌𝒂-𝒈𝒖𝒍𝒂𝒕 𝒌𝒂 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏!" hinampas ko sya ng mahina sakanyang braso.

"𝑨𝒓𝒂𝒚 𝒌𝒐 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏!" pag-bibiro nya.

"𝑻𝒂𝒓𝒂 𝒏𝒂 𝒏𝒈𝒂, 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈" hinawakan ko ang kamay at sabay kaming naglakad.

"𝑬𝒍𝒍𝒂, 𝒃𝒊𝒍𝒊 𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒍𝒂𝒏𝒕𝒆𝒓𝒏?"

"𝑺𝒊𝒈𝒆"

Bumili kami ng lantern, we're not Buddhist. Pero first time ko lang naman tong mararanasan at ito rin naman ang pinili kong lugar na puntahan kaya pumayag na rin ako.

Thank you for reading/voting the  Chapter 7! Have a great day! :)