Voices

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 13

𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 ❶❸: 𝗧𝗵𝗲 𝗣𝗮𝘀𝘁

┊ ┊ ┊ ┊
┊ ┊ ┊ ✯
┊ ┊ ★
┊ ✯

"𝑬𝒐𝒎𝒎𝒂! 𝑨𝒑𝒑𝒂!" Pagtatawag ko sakanila habang umiiyak.

Namasyal kami ngayon sa Jinhae-gu, dahil nais kong makita ang mga nag-gagandahang mga Cherry Blossoms at makapunta dito sa unang pagkakataon.

Dahil sa hindi inaasahan ay napahiwalay ako sakanila, kung saan saan kasi ako nagpupunta at hindi sila sinunod na doon lamang ako sa tabi nila.

Habang hinahanap ko sila ay may nakakita shaking isang batang lalaki, he smiles at me. Nakakahumaling ang kanyang ngiti, pinunasan nya ang aking luha. Dahil doon ay napatigil ako sa pag-iyak, satingin ko ay matutulungan nya ako.

"𝑩𝒂𝒌𝒊𝒕 𝒌𝒂 𝒖𝒎𝒊𝒊𝒚𝒂𝒌? 𝑨𝒚𝒐𝒔 𝒌𝒂 𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒃𝒂? 𝑺𝒊𝒏𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒈𝒑𝒂-𝒊𝒚𝒂𝒌 𝒔𝒂𝒚𝒐?"

"𝑯𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒌𝒐 𝒌𝒂𝒔𝒊 𝒎𝒂𝒌𝒊𝒕𝒂 𝒔𝒊𝒍𝒂 𝒎𝒂𝒎𝒂" hinawakan nya ang aking kamay at sinama ako sakanyang mga magulang.

"𝑨𝒏𝒐 𝒌𝒂 𝒃𝒂 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏, 𝒔𝒊𝒏𝒐 𝒚𝒂𝒏?" pag-tatanong ng isang babae.

"𝑴𝒂𝒎𝒂, 𝒏𝒂𝒘𝒂𝒘𝒂𝒍𝒂 𝒔𝒚𝒂. 𝑻𝒖𝒍𝒖𝒏𝒈𝒂𝒏 𝒏𝒂𝒕𝒊𝒏 𝒔𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒉𝒂𝒏𝒂𝒑 𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒎𝒂𝒈𝒖𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒚𝒂." Napaka-buti nya, sana ay maging magkaibigan kami dahil ni-isa ay wala akong kaibigan.

Habang hinahanap ng kanyang magulang ang aking mga magulang, at tumawag din sila sa pulis ay umupo kami sa tapat ng isang Cherry Blossom Tree.

"𝑯𝒖𝒘𝒂𝒈 𝒌𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒈-𝒂𝒍𝒂𝒍𝒂 𝒎𝒂𝒉𝒂𝒉𝒂𝒏𝒂𝒑 𝒏𝒂𝒕𝒊𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒈𝒖𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒐, 𝒎𝒂𝒏𝒊𝒘𝒂𝒍𝒂 𝒌𝒂 𝒔𝒂𝒂𝒌𝒊𝒏" napa-ngiti ako sakanya, naging magaan ang loob ko sakanya mula noon dahil sa kabutihang ipinakita nya saakin.

"𝑺𝒂𝒍𝒂𝒎𝒂𝒕" aking pasasalamat dahil doon.

Namasyal ako kasama sya pati ang magulang nya, sinabi ng mga ito saakin na habang hindi pa nila nahahanap ang magulang ko ay pwede akong mag-stay kasama sila.

Kumain kami ng ice cream noon, at naging masaya rin. Ngunit may biglang tumawag sa tatay nya kaya't naputol ang kasiyahan na iyon, nahanap at naibalik ako sa aking mga magulang.

At dahil doon hindi ko na sya nakita pang muli. Nakakalungkot dahil hindi ko natanong ang kanyang pangalan, para sana ay sya naman ang hahanapin ko ngayon.

~~~~~

After 10 days

Naka-labas na ng ospital ang tatay ko, and jungkook's wife ay nailibing na rin. Naisipan kong tawagan si Taehyung para magpa-salamat sakanya but he always decline it. Tinawagan ko si Lara, I asked her kung nag-kausap na ba sila ni Taehyung and she said hindi pa. Ano kayang nangyayari sa lalaking yun?

[10mins later]

Tinatawagan ko ulit si Taehyung, but he didn't answering my calls again. I decided to text him, and he didn't replied too. I went out of our house naiwan ko sa loob ng bahay ang aking cellphone, maya maya ay lumabas din ang dad ko.

"𝑷𝒂, 𝒔𝒂𝒏 𝒑𝒐 𝒌𝒂𝒚𝒐 𝒑𝒖𝒑𝒖𝒏𝒕𝒂?" I stopped him from walking.

"𝑺𝒂 𝒎𝒂𝒎𝒂 𝒎𝒐, 𝒂𝒏𝒂𝒌" He smiles.

"𝑨-𝒂𝒏𝒐?"

"𝑵𝒂𝒏𝒅𝒖𝒏 𝒔𝒚𝒂 𝒂𝒏𝒂𝒌" turo nya sa kabilang kalsada.

"𝑾𝒂𝒊𝒕, 𝒔𝒕𝒂𝒚 𝒉𝒆𝒓𝒆. 𝑻𝒂𝒕𝒂𝒘𝒂𝒈𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒔𝒊 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈" tumakbo ako sa loob ng bahay, dahil sa taranta ko ay nakalimutan ko kung saan nakalagay ang aking cellphone.

Maya maya pa ay may narinig akong tunog ng nag-crashed na sasakyan, dahil sa gulat at takot ko lumabas ako ng bahay.

Pagka-labas ko ay nakita ko nalang ang aking ama na nakahandusay at walang ng buhay, madaming dugo nya ang nagkalat sa kalsada.

Maya maya ay nakarinig na ako ng tunog ng ambulansya, tumakbo na ako at lumapit sakanila.

Sinakay sa ambulansya ang tatay ko at sumunod ako pati ang isang lalaking tumawag ng ambulansya.

"𝑨-𝒂𝒏𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒏𝒈𝒚𝒂𝒓𝒊?" tanong ko sa lalaking tumawag ng ambulansya.

"𝑵𝒂𝒔𝒂𝒈𝒂𝒔𝒂𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒑𝒂𝒔𝒆𝒏𝒔𝒚𝒂 𝒏𝒂, 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒌𝒐 𝒂𝒍𝒂𝒎 𝒏𝒂 𝒃𝒊𝒈𝒍𝒂 𝒔𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒕𝒂𝒘𝒊𝒅. 𝑰 𝒕𝒓𝒚 𝒕𝒐 𝒔𝒕𝒐𝒑 𝒎𝒚 𝒄𝒂𝒓 𝒃𝒖𝒕 𝒊𝒕'𝒔 𝒕𝒐𝒐 𝒍𝒂𝒕𝒆, 𝑰 𝒂𝒍𝒓𝒆𝒂𝒅𝒚 𝒄𝒐𝒍𝒍𝒊𝒅𝒆𝒅 𝒉𝒊𝒎. 𝑺𝒐𝒓𝒓𝒚" he said. I cry I can't lose him too, I can't.

Dumating kami ng hospital at dinala sya sa Emergency Room, I only wait outside.

"𝑰'𝒎 𝒔𝒐𝒓𝒓𝒚, 𝒃𝒂𝒃𝒂𝒚𝒂𝒓𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒍𝒂𝒉𝒂𝒕 𝒏𝒈 𝒈𝒂𝒈𝒂𝒔𝒕𝒖𝒔𝒊𝒏 𝒅𝒊𝒕𝒐" he said but I didn't respond, I sit while crying. I need someone to talk so I decided to call Lara, she answered it.

"𝑯𝒆𝒍𝒍𝒐 𝑬𝒍𝒍𝒂!" she greeted me happily.

"𝑪𝒂𝒏 𝒚𝒐𝒖 𝒑𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒈𝒐 𝒉𝒆𝒓𝒆?"

"𝑺𝒂𝒂𝒏?"

"𝑺𝒆𝒐𝒖𝒍 𝑴𝒆𝒅𝒊𝒄𝒂𝒍 𝑪𝒆𝒏𝒕𝒆𝒓"

"𝑩𝒂𝒌𝒊𝒕 𝒏𝒂𝒏𝒅𝒚𝒂𝒏 𝒌𝒂? 𝑨𝒏𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒏𝒈𝒚𝒂𝒓𝒊?"

"𝑵𝒂𝒔𝒂𝒈𝒂𝒔𝒂𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒕𝒂𝒚 𝒌𝒐"

"𝑾𝒉𝒂𝒕?! 𝑰'𝒍𝒍 𝒈𝒐 𝒕𝒉𝒆𝒓𝒆 𝒏𝒐𝒘, 𝒘𝒂𝒊𝒕 𝒎𝒆 𝒐𝒌?" then she turned off the call.

Thank you for reading/voting the Chapter 13! Have a great day! :)