𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 10

9 5 0
                                    

𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 ❶⓿: 𝗛𝗲𝗿 𝗠𝗼𝘁𝗵𝗲𝗿 𝗗𝗶𝗲𝗱

┊ ┊ ┊ ┊
┊ ┊ ┊ ✯
┊ ┊ ★
┊ ✯

I went to morgue with Taehyung, I silently cried infront of my mother's body. He hugged me and patted my shoulder.



"𝑺𝒕𝒐𝒑.. 𝑺𝒕𝒐𝒑 𝒄𝒓𝒚𝒊𝒏𝒈 𝒑𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆? 𝑰 𝒄𝒂𝒏'𝒕 𝒔𝒆𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒄𝒓𝒚𝒊𝒏𝒈.. 𝑷𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝑬𝒍𝒍𝒂" I didn't respond to him, I just cried and hug him tightly.



"𝑬𝒗𝒆𝒓𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒃𝒆 𝒂𝒍𝒓𝒊𝒈𝒉𝒕" I hope so, I hope that everything will be alright.



We went out of the morgue and he's still with me, waiting for my dad to wake up.



"𝑬𝒍𝒍𝒂 𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒘𝒐𝒓𝒓𝒚 𝒂𝒏𝒅 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒌 𝒕𝒐𝒐 𝒎𝒖𝒄𝒉" I looked at him.


"𝑾𝒉𝒚? 𝑯𝒐𝒘 𝒄𝒂𝒏 𝑰 𝒏𝒐𝒕 𝒘𝒐𝒓𝒓𝒚 𝒂𝒃𝒐𝒖𝒕 𝒎𝒚 𝒅𝒂𝒅?" I responded.


"𝑯𝒆 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒃𝒆 𝒂𝒍𝒓𝒊𝒈𝒉𝒕... 𝒉𝒆 𝒘𝒊𝒍𝒍 𝒘𝒂𝒌𝒆 𝒖𝒑" inaamin kong nagkaroon ako ng lakas ng loob ng sinabi nya iyon, Doctor sya kaya dapat maniwala ako sakanya.


Pero nag-aalala pa rin ako, what if my dad didn't wake up and lose his breath?

I can't live without them, di ko naman kayang ako nalang mag-isa ang mabuhay.

Di ko kayang mawalan ng pamilya, sya nalang ang natitira kong pamilya. I can't lose him.









~~~~~~











TAEHYUNG'S POV

Hindi ko talaga alam kung kailan magigising ang tatay nya, he's in coma.

Maybe he will wake up and maybe he will not, but I want to give her hope.

Sana lumakas ang loob nya ng sinabi kong magigising ang tatay nya, I want her to be strong.

Dapat maging malakas sya dahil alam kong malalagpasan din nya lahat at magiging maayos din ang lahat.

Naranasan kong mawalan ng magulang since I'm 7 yearsold, when I'm young I don't want to live and be with them.

Hanggang sa may mga umampon saakin at tinuring nila akong tunay nilang anak.

Pinag-aral nila ako sa kursong gusto ko at pinalaking may respeto.

Pero iba pa rin ang alaga ng totoong magulang, I always missing them.

They died in a car accident, ang nanay ko ng mga araw na iyon ay buntis.

Dinadala palang nya ang nakaka-bata kong kapatid. Umalis sila nun para magpa-check up, habang ako naman ay natutulog ng mga araw na iyon.

I hope hindi nalang ako nagising o kaya sana hindi nalang ako natulog at sumama nalang sa kanila.

Then I met Lara, she's my first best friend. Kaklase ko sya since elementary, lagi kaming magkasama noong elementary kaya madaming nambubully sakin na bakla ako.

Hanggang sa mag-highschool kami ganun pa rin ang pagkakaibigan namin, then nagka-boyfriend sya kaya natuon ang atensyon ko sa pag-babasa ng libro.

I'm always in Starfield Library, then one day. I met a girl, she taught me how to love again.

Habang hinahanap ko ang librong nais kong basahin ng mga araw na iyon, nagka-tabi kami at hinawakan nya ang librong gusto kong basahin.

Nahawakan ko ang kamay nya nun ng hindi ko sadya, rason kaya nagka-tinginan kami.

Sabay naming tinanggal ang aming kamay, at binigay ko sakanya ang libro.

Simula noon ay lagi na kaming nagkikita doon at naging magkaibigan, ngunit di ko naman alam na magugustuhan ko sya.

Now, I still love her but I can't tell her. I can't tell her how much I love her.














Thank you for reading/voting the Chapter 10! Have a great day! :)

VoicesWhere stories live. Discover now