Był późny wieczór. Razem ze swoją najlepszą przyjaciółką byłaś na małej imprezie. Nie piłaś dużo, ale (I.T.P) tak. Bawiła się jak tylko mogła. Zaczepiała każdego faceta i na odwrót. Za dużo alkoholu.
Gdy ona podrywała różnych mężczyzn, ty siedziałaś przy barze i obserwowałaś ją. W którymś momencie znudziło Ci się ciągłe pilnowanie jej. Zresztą, nie jest małym dzieckiem. Wzięłaś swoją torebkę i wyszłaś z budynku. Kierowałaś się w stronę domu, ale niestety ktoś zaciągnął Cię w ciemną uliczkę. -Dobry wieczór skarbie..- patrzył na Ciebie oczami psychopaty. -C-czego chcesz?..- głos Ci się załamywał i mało brakowało, a byś wybuchnęła płaczem. -Chce Ciebie, a teraz idziesz ze mną.- związał Cię sznurkami i przerzucił przez ramię. Nie mogłaś nic zrobić. Wrzucił Cię do auta jak worek ziemniaków. Ruszył bardzo szybko w nieznaną Ci stronę. Po cichu płakałaś.
Po kilku minutach jazdy, wyjął Cię z auta i szedł z Tobą do jakiegoś opuszczonego domu. Wszedł do środka i rzucił Cię na podłogę w osobnym pokoju.
-Przestań, proszę..- powiedziałaś odsuwając się od chłopaka. -Dlaczego? Chce Cię, rozumiesz?- powiedział i uśmiechał się pedofilsko. -Ale ja nie chce..- podbiegłaś do drzwi. Próbowałaś je otworzyć, ale na marne. Były zamknięte. -Nie wyjdziesz stąd kochanie..- złapał Cię mocno za rękę. -Przestań! Bo zacznę krzyczeć!- mówiłaś, próbując się wyrwać. -I co Ci to da? Nikt Cię nie usłyszy.- powiedział. -Tak?- krzyknęłaś, a on szybko zasłonił twoje usta ręką. -Zamknij się! Albo pożałujesz!- groził Ci, a ty nie wiedziałaś co robić.
Byłaś przywiązana do łóżka. Miałaś taką cichą nadzieję, że Twój książę z bajki zjawi się i Cię uratuje.
Mijały sekundy, minuty, godziny.. Siedziałaś tak bez ruchu, a pokój był zamknięty. Niestety znów ten psychopata przyszedł do Ciebie. -Wiesz co z Tobą zrobię? Najpierw zabawimy się, a potem zabiję Cię, a co zrobię ze zwłokami? Nie wiem jeszcze.. Zobaczę jaki będę miał kaprys.- zaśmiał się. To nie był normalny śmiech, to był śmiech chorego człowieka.
Namjoon potrzebuje Ciebie..
Nagl usłyszałaś trzask.. Przeszły Cię ciarki i próbowałaś uwolnić swoje ręce. Usłyszałaś jak ktoś przekręca kluczyk w drzwiach, to pewnie ten idiota. Ale nie.. Myliłaś się. Na jego widok, poczułaś ulgę. Podbiegł do Ciebie i uwolnił, wziął na ręce i przytulił tak mocno, jak tylko mógł. -Boże.. Dziękuję..- wyszeptałaś. -Już jest dobrze.- ucałował Cię w policzek. -Namjoon, skąd wiedziałeś gdzie jestem?- zapytałaś. -Mam znajomości..- uśmiechnął się łagodnie i jeszcze raz Cię przytulił. -Dziękuję jeszcze raz..- zaczęłaś płakać w jego ramię. -Już nikt Cię nie skrzywdzi..- trzymał Cię bardzo mocno i wyszedł z tego okropnego miejsca.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mam nadzieję, że się podobało ❤️
Ostatni rozdział z jednym członkiem będzie o Jinie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
