Dit is mijn allereerste verhaal die ik ga uitbrengen. Het boek gaat over Amira Amrani. Een jong Marokkaans meisje uit Amsterdam. Amira is zoals elk ander onzeker en zoekend naar wat ze wil. Amira neemt jullie mee in haar journey. Hoe ze struggelt me...
Ik keek op me horloge en zag dat het al 14:35 was. Oeps, 5 minuten te laat. Ik parkeerde me scooter voor de club en liep richting het hoofdveld. Ik zag dat het redelijk druk was en besefte niet waar ik moest gaan zitten. Ik belde Soufian om te vragen waar hij was. ' We zitten aan het einde' zei hij en ik hing op. Ik liep naar het einde van het veld en moest langs al die mensen. Ik voelde me bekeken en liep zo snel mogelijk door.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Helemaal aan het einde zag ik mijn broer met een hele groep. Oh, nee moet ik die ook allemaal gaan groeten. Ik nam de trap naar boven en gaf me broer een hand. ' Toch gekomen' zei hij waarop ik knikte. 'Yooo Amira ' zei me lievelingsneef Reda. ' Hey' zei ik terug en gaf hem een hand. Ik begroette me andere neven ook die waren komen kijken. Achraf is heel goed bevriend met al me neven en die zijn in principe goed bevriend geraakt. Ik nam plaats tussen Soufian en Reda.
De tribune begon te gillen en Soufiane stond van ze stoel. ' Jaa jaaa' schreeuwde hij. ' Het is een 1-0 aan de kant van Ajax. Doelpuntenmaker met rugnummer 7 Achraf El Azrak. Daar zie je mij rustig zittend op een stoel. Terwijl al me neven heel blij zijn. ' Doe is rustig' zei ik tegen Reda. ' Wat is dit voor supporter?' Zei Reda. ' Je kon net zo goed thuis blijven' zei hij lachend. ' Sukkel' zei ik.
Het is rust en Ajax staat 2-0 voor. We liepen naar de kantine, want ik had zin in een raket ijsje. ik liet de jongens achter en ging naar de kantine. De kantine was aardig druk en ik besloot stiekem voor te dringen. ' Zeg het maar , Dame' vroeg de kassiere. 'Een raketijsje' zei ik. Hij pakte een ijsje en gaf het aan me. ' Dat wordt €1.50' zei hij. Ik gaf hem een muntje van €2. ' Je kan alleen pinnen hier' zei hij. 'Serieus' zei ik. Hij knikte. ' Shit , kan ik zo terug komen dan haal ik me pinpas' zei ik. ' Het is op mij' zei een persoon. Ik draaide me om en zag een Marokkaanse jongen zijn pinpas uitsteken. Hij betaalde en pakte het ijsje van de kassiere. ' Een lekker ijsje voor een knappe dame' zei hij en gaf me het ijsje. 'Hier het geld' zei ik hem. ' Nee joh gek' zei hij en duwde me hand weg. ' Doe normaal hoor' zei ik hem. ' Mag je houden zie het maar als een kado' zei hij. ' Zeker? ' vroeg ik. ' Is niets wollah' zei hij. ' Nee , Hsouma neem nou aan' zei ik opdringerig. ' Je kan het goedmaken door je snap te geven' zei hij en schonk een knipoog. Ik keek hem aan en zonder hem een antwoord te geven liep ik weg. Ik liet hem daar achter. Dat is dus een gratis ijsje voor mij.
' Amira' hoorde ik achter me. Ik draaide me om en zag de vader van Achraf. ' Salam' zei ik en gaf hem een hand. ' Alaikoem Salam' zei Karim. ' Dat is lang geleden' zei hij. ' Ja , sorry heb belangrijke toetsen' zei ik hem. ' Ja dat hoorde ik van Achraf' zei hij. ' Focus je je daarop is veel belangrijker' zei hij. Ik knikte en gaf hem een glimlach. Ik liep door en ging naar de tribune. Ik heb een goeie band met de vader van Achraf waar ik dankbaar voor ben.
Ik liep naar de tribune waar ik het fluitsignaal hoorde. Ik sloot bij me neven aan. ' Waarom duurde het zo lang' vroeg Soufian. ' Wist ik veel dat ik niet contant kon betalen' zei ik. ' Komt ervan als je er nooit bent' zei hij. Ik negeerde zijn opmerking en keek naar het veld en volgde de wedstrijd.
De wedstrijd eindigde in 3-0 voor Ajax met twee goals door Achraf. De teleurstellende spelers van het verliezende team liepen gelijk het veld af. Ik keek naar Achraf die met het mediaman bezig was om een instastory op te nemen voor Instagram. Hierna liep hij naar ze vader die hem wat zei waardoor hij vervolgens richting het tribune keek. ' Waar is ze' hoorde ik hem zeggen tegen Reda. Reda wees naar boven waar ik stond. Hij maakte een gebaar van kom. Achraf groette eerst al me neven en kwam als laatst bij mij.
' Je bent gekomen' zei hij blij en gaf me een knuffel. 'Sorry, dat ik er weinig ben' zei ik hem. ' Geeft niet schat je bent er nu dat is het belangrijkste ' zei hij. 'Boussa' vroeg hij en gaf hem een kus. ' Ik moet omkleden' zei hij. ' Ik ga naar de bieb' zei ik hem. 'Saffi, ik bel je vanavond' zei hij
