SUBSTITUTE LOVER (R-18)

Part 7

PAGSAPIT ng gabi pakiramdam ni Andrea malapit na siya magkaroon ng panic attack. Unti-unti kasi nag si-sink in sa kaniya na magkatabi sila matutulog ni Denver at siguradong mag e-expect ito na may mangyayari sa kanila. Bagay na hindi puwede. Hindi iyon kasama sa pinag-usapan nila ni Veronica.

Bandang alas siyete ng gabi bumalik ang executive assistant ng binata. Tatlo silang kumain ng dinner na hinain ni manang Gina. Pagkatapos kumain umalis ng dining room ang dalawa at nagkulong sa opisina ni Denver somewhere sa napakalaki nitong Penthouse. Alam ni Andrea na wala sa personalidad ni Veronica ang mag offer ng tulong sa kasambahay pero ginawa pa rin niya. Tumulong siya mag ligpit sa dining room at sa kusina kahit halatang nataranta si manang Gina sa ginawa niya.

"Please manang, let me do this. Wala naman ako gagawin at naiinip ako," sabi niya sa pinaka-Veronica na tono na kaya niya.

Napatitig sa kaniya si manang Gina na para bang ang weird niya. Kinabahan tuloy siya na baka nahalata nitong hindi siya ang kakambal niya. Pero sandali lang ay bumuntong hininga ito at halatang napipilitang hinayaan na lang siya tumulong. Nginitian niya ito kaso tumalikod na si manang kaya hindi nito nakita. Feeling siguro nito nang-iinis lang siya kaya ayaw pa niya umalis.

Ang hindi alam ng matanda, kailangan niya ng distraction kasi palaging napupunta ang isip niya sa oras na matutulog na sila ni Denver. Lalo siyang na-tense nang malaman mula kay manang Gina na hindi pala ito sa mismong penthouse nakatira kung hindi sa isang malaking unit one floor below. Kasama nito roon ang ilang tagalinis, errand boys at personal driver ng binata.

Ayon sa matandang babae ayaw daw ng amo nito ang may kasama sa bahay kahit noon pa pero kailangan mabilis na may darating kapag kailangan nito. Si Denver daw ang may-ari ng buong building na iyon kaya madali para ritong bigyan ng matitirhan sa ibabang floor ang mga tauhan.

Tumango-tango lang si Andrea at tahimik na nakinig. Mayamaya napansin niyang mataman na namang nakatingin sa kaniya si manang Gina na para bang pinag-iisipan kung magpapatuloy sa pagsasalita o hindi.

"Bakit po?" alanganing tanong niya.

Tumikhim ang matandang babe. "Wala naman." Ibinalik na nito ang atensiyon sa lababo at tinaboy na siya paalis ng kusina. Napilitan na tuloy si Andrea na tumalima. Bumalik na lang siya uli sa master's bedroom.

Nagdesisyon siyang tawagan uli si Veronica kasi marami pa ring hindi malinaw sa kaniya. Pero nakapatay na ang cellphone nito at hindi na niya ma-contact. Iniwan na siya sa ere nang magaling niyang kapatid.

Bakit ba kasi ako nagpadala sa pakikiusap ni Veronica? Bakit ako pumayag na gawin ito para sa kaniya? Ano bang mapapala niya sa pagpapanggap na iyon?

Ibibigay niya sa 'yo ang impormasyong ilang taon mo na gusto malaman. Bigla nawala ang pagkataranta ni Andrea. Bumalik sa focus ang isip niya at nawala ang alinlangan. Dahil naalala niya ang dahilan kaya siya naroon ngayon at nagpapanggap na si Veronica, lumakas ang loob niya. Kaya niya gawin ang lahat para sa impormasyon na iyon

Nang kumalma ang puso niya ay naligo siya at nagpalit ng damit. Napangiwi siya kasi walang t-shirt at shorts sa maleta niya na normal niyang pantulog. Puro maninipis na nighties lang ang pagpipilian niya na sobrang baba ng neckline at hanggang kalahati lang ng mga hita ang haba.

Hindi bale... hindi naman ako makikita ni Denver na suot ko ang mga ito. Napanatag siya sa isiping iyon at isinuot ang itim na nighties na may manipis at makinis na tela. Satin nga ba ang tawag doon? Hindi niya alam pero napasinghap siya nang dumulas iyon sa kanyang balat. Nanayo ang mga balahibo niya sa sensasyon. Wala sa loob na umangat ang kamay niya at hinaplos ang bandang tiyan niya. The feel of satin against her skin aroused her. Napasinghap tuloy siya at nanlaki ang mga mata, hindi makapaniwalang posible siya makaramdam ng ganoon dahil lang nagsuot siya ng night dress.