Bisiklet - Kod: 7892

Bisiklet - Kod: 7

BİSİKLET - KOD: 7

⏳

" Bigeööm! "

Adımın üçüncü kez itinayla ırzına geçilecek şekilde söylenmesiyle homurdanarak diğer tarafıma döndüm.

" Bigeööm! "

Kolumu ısrarla dürtükleyen kişiye doğru rahat bırakması için elimi rastgele havada salladım ve birisine çarptım.

" Ay! " dedi, bu sefer rahatsız eden kişi.

" Git başımdan. " dedim, kollarımla bedenimi sararken. Gözümü açmama konusunda hâlâ direniyordum.

" Kalk! " dedi, sesini yine kalınlaştırarak. " Canını almaya geldim. "

" Beş dakika daha. "

" Tamam. " dedi, bu sefer ince sesiyle.

Aramızda oluşan uzun bir sessizlikten sonra gittiğini düşünüp iyice yerleştim yatağa. Uykumun en tatlı yerindeydim.

" Üç dakika yeter mi? " diye, sordu ince ses sonra öksürüp sesini kalınlaştırdı. " Hadi! Canını alacağım. "

İçimden gözlerimi devirmek geçse de kapalı olduğu için bir şey yapamıyordum.

" Şimdi git, sonra gel! "

" Bigeööm! " diye, üzerime atlayan kişiyle gözlerimi açtım ve gördüğüm manzaraya karşı çığlık attım.

" Bismillah! " dedim, korku içinde. " Git lan! "

" Höeee! "

Gördüğüm ve tanımlayamadığım yaratığın ince ve ojeli parmakları boğazıma yapışmıştı. Kaderimde bakımlı bir yaratık tarafından öldürülmekte varmış anlaşılan.

" İmdaaat! " dedim, alabildiğim nefeslerin arasında. " Ölüyorum. "

Odamın kapısının aniden açılmasıyla Ayata, içeri daldı ve hızla yaratığın belinden tutup üzerimden kaldırdı. Bir yaratıkla savaşacak kadar cesur olduğunu bilmiyordum. Özgen, kesinlikle boş adam seçmemişti. Bundan artık emindim.

Hâlâ neye benzediğini çözemediğim mor ve yeşil rengin karışımı yüzlü yaratığa sinirle bakarken nefeslerimi dengeledim. Ayata, bir şeyi onaylamaz gibi başını iki yana salladı. Elini yaratığın kel kafasına götürüp derisini yukarı doğru çekti ve yaratık Alçin'e dönüştü.

" Selam. " dedi, Alçin gülümseyerek bir bana bir Ayata'ya bakarak. " Eee! Şey, ben gitsem iyi olacak. "

Yüzündeki ablak sırıtışla yan yan yürüyerek kapıya doğru giderken " Alçin! " dedim.

Adımları durmuştu ama hâlâ sırıtıyordu. " Efendim, en sevdiğim arkadaşım. "

" Bittin kızım, sen. " dedim, sinirle gülerek.

" Beş dakika daha. " dedi, sorarcasına.

Başımı olumsuz anlamda iki yana salladım. " Üç dakika sonra seni gerçek bir yaratığa çevireceğim. "

" O zaman ben kaçayım. " dedi, işaret parmağıyla kapıyı göstererek.

" Kadınlar önden. "

" Anne! " dedi, bağırarak koşarken.

Oflayarak kendimi yatağa bıraktım ve tavanı izlemeye başladım. Tavanla olan münasebetimi Ayata'nın yakışıklı yüzü kesti.