•No lo olvido•

5 0 1
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

•Dos meses después  7:15 a

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

•Dos meses después
  7:15 a.m.
     Betterlines

Filoso, duro, de madera y metal
      Marcas, rasguños, símbolos extraños
Mis dedos acarician lentamente el objeto frío, examinando cada parte de esta arma tan pequeña, pero peligrosa.
Un simple objeto que abruma tu vida

>Si sigues sentada allí, mirando esa arma, ¿Crees que harás algo? No te dará respuestas, devuelvelo donde debe estar de lo contrario no acabará el caso de tu exnovio< Ashley esta cansada de lo que ha pasado en estos 2 meses, debo admitir que tiene razones para estarlo, entiende que obviamente no lo he superado, pero no entiende el porque tengo el arma con el lo mataron

>Novio Ash, Novio< Recalco fuertemente, no me importa si esta muerto, dormido o lo que sea, simplemente no lo abandonaré, le debo mucho

>¿Haz ido a tus citas con la psicóloga?< No respondo, no necesito que alguien me ayude, yo puedo hacer las cosas por mi cuenta, además de que él será quien me ayude >Eso pensé, iré contigo la próxima cita y no me importa si tendré que dormirte para ir<

>Estoy bien< Respondo simple y cortante, de verdad, no necesito a nadie...

>¿Te parece normal seguir llamándolo novio? ¿Te parece correcto tener un arma de la escena de crimen? ¿Te parece bien seguir torturandote?< sostiene mis manos, me quedo callada >Si quiero obligarte a ir allí, no es para que lo olvides, es para que salgas adelante con toda esta mala situación en tu vida<

>No puedo evitar no sentir dolor, Ash< mis ojos se cristalizan >Su sangre en mis manos, el asesino no aparece y no hay rastros de nada<

>Tienes suerte de que los oficiales no han terminado el caso< golpeo la mesa, ella se sobresalta

>Ese es el verdadero problema, Ash< mis ojos arden en ira >Si no cierran el caso, es porque no han encontrado al desgraciado asesino< me levanto >Lo haré por mi cuenta<

>¿Qué?< ella también se levanta y va directo hacia mi >Piensa las cosas bien antes de hacer<

>No tengo nada que pensar, es simple venganza<

>De alguien que ni siquiera sabes su existencia< reprocha

>¿Y quién dijo que no tengo algo?< sonrío fríamente >Antes de morir me dio un nombre... un tal Asher< trato de recordar >Para ser sincera,no creí necesitar ese nombre, así que preferí usarlo como excusa en momentos desesperado<

>¿Esto es un momento desesperado? Solo necesitar que te ayuden<

>¿No lo entiendes verdad?< sostengo sus mejillas un tanto fuerte >Mi novio, fue asesinado, el asesino no dejó rastros, nadie esta pagando su vida<

>No eres Dios, Day< me sostiene el antebrazo >Y cuando te des cuenta de que estas demente, vendrás a mi y querrás ayuda< se suelta del agarra >De lo contrario, me iré< agarra sus pertenencias,pero antes de irse digo una última cosa

>Creí que éramos amigas< me reí >¿Pero esto es lo que recibo?< ella solo niega

>Una amiga te ayuda a salir,no te hunde en pozo< me mira una ultima vez >Y que mates a alguien,no hará mejor persona y mucho menos te sacará de esa oscuridad< suspira pesadamente >Empieza a pensar con cabeza y no con corazón, luego el corazón sufrirá más que tu mente y allí te darás cuenta que eras muy tonta en las decisiones que tomaste, Adiós Daylette< cierra de un portazo

Suspiro exasperada, nunca lo entendería...
Nadie lo entendería...
Era la persona que tanto amé, confié y me lo arrebataron en un abrir y cerrar se ojos...
¿Cómo quieren que siga adelante? Si no ha sido vengado
¿Cómo no quieren que me vuelva paranoica? Si aquella persona esta viva, feliz con su vida y a mi me lo arrebatan.
¿Cómo seré feliz? Si la felicidad la conseguí solo con él

Exnovio, no. Novio

Me Destruyes {24 Horas de Realidad}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon