Unconditional Love (San Leona, Biliran #1)

Chapter 6

CHAPTER 6

SORRY

"Oh antagal mo umuwi hija? akala ko hanggang alas tres lang pasok mo" si Nana ng maka pasok ako sa bahay.

"A-Ah opo nana may ginawa lang...taas na po ako pagod po kasi ako" sabi ko at nag madali na ako pataas.

Isubsob ko ang mukha ko sa unan ko. Narandaman ko ang pagtulo ng luha ko.

"Para kang tanga self! wala naman kayo eh! bakit ka umiiyak? bakit ba kasi ang dali mo mahulog! bakit ba kasi umaasa ka sakanya!" bulong bulong ko sa sarili ko habang umiiyak.

Hindi ko na lang namalayan na naka tulog na ako dahil sa pag iyak kung yun. Naalimpungatan lang ako ng may narinig akong nag uusap malapit sa akin.

"Ay oo hijo mga alas sinko na yan dumating at pagod daw sya kaya ayan dumeretso dito" boses yun ni nana. "May problema ba hijo?"

"Ah wala po. Babantayan ko na lang po sya hanggang sa magising sya" boses yun ni Ash. Ipinikit ko lalo ang mga mata ko.

Naramdaman ko ang pag uga ng kama ko. Nasa gilid ko na sya. Hinawakan nya ang buhok ko at hinaplos nya ito. Patuloy lang ang pag haplos nya doon kaya humarap na ako.

"Sorry did I wake you up?" naka varsity sya. Halatang galing laro pero ang bango nya parin.

"Ano ginagawa mo dito?" naka taas ang isang kilay ko habang tinatanong ko sya.

"Sorry I make you wait"

"You don't it's my choice" I said at tinalikuran ko na sya.

"Hey" aniya at hinawakan ang braso ko para mapa harap ako sakanya. "Sorry if I was late kanina and I make you wait"

"It's okay sabi ko naman sayo diba okay lang naman na hindi mo ako sunduin"

"Pero sabi ko sayo susunduin kita" aniya.

"Go explain yourself para mawala na yung guilt mo"

"I was on my way in your house but..." hindi nya yun madugtungan.

"But?"

"B-But I-Iliana text me for emergency and I can't say no were friends-"

"And were not?"

"Fuck no Zyri!"

"Okay"

"Zyri please don't be mad"

"I'm not mad"

"Zyri-"

"It's really okay Ash. Bawi ka na lang. Tara na sa baba nagugutom na ako" I said. There's no point na pagtalunan pa namin ang isang bagay na tapos na.

Bumaba na kaming dalawa ramdam ko ang titig nya sa akin alam kong pinapakiramdaman nya ako lalo na ang bawat galaw ko.

"I thought you will invite me properly" I said. Naka upo kami ngayong dalawa sa lamesa. Sumubo ako ng carbonara at saka ko sya tiningnan.

"Okay. Can you go this saturday for my dad's birthday?"

"Hmm....sure" I said. He chuckled.

"You're so cute."

We continue eating napag usapan din namin kung bakit nataglan sya kanina nag practice daw sila ng basketball. Nasa ganon kami ng pag kain at kwentuhan ng pumsasok si mama.

"Oh hija I didn't know may bisita ka pala" si mama na dumeretso sa may sa amin sa dining.

"Ah yes ma si Ash" tumayo naman kaagad si Ash at nag lahad ng kamay para mag mano.

"Oh hijo! so formal" ani mama pero binigay ang kamay para maka pag bless si Ash. "What are you doing here hijo?"

"Binibisita ko po si Zyri" anito.

"Oh nanliligaw ka ba sa anak ko?"

"Mama!"

"Oh why hija? nagtatanong lang naman ako..." si mama at tumawa pa ng mahinhin. Pero bakas ang pag aalala nya kaya naguguluhan ako.

"Kung papayag po ang anak nyo bakit hindi"

"Tss...ma kumain na lang tayo"

"No sige na magpapahatid na lang ako ki nana." ani mama at kiniss nya na ako sa cheeks at saka kami tinalikuran.

Inirapan ko naman si Ash. "What?" I said when he looks at me while smiling.

"You're so cute when you're annoyed" aniya at tinarayan ko sya ulit.

"Umuwi kana pagkatapos mo kumain gumagabi na"

"Ayaw mo na ako kasama?"

Gusto. "Oo!"

Nagpatuloy kami kumain. Hinintay nya ako matapos at saka kami pumunta palabas nasa labas na din naman kasi ang kotse nila hinihintay lang sya.

"I promise I'll be early tomorrow" aniya. Tumango na lang ako ayoko na makipag talo. Nasa tapat na kami ngayon ng gate namin. "I'll miss you"

"We'll see each other tomorrow kaya umuwi kana at baka malate ka pa bukas sa pag sundo sa akin."

"Okay. Bye. Good night" he said and kiss my forehead.

"Bye. Good night" I said. He never says I love you but why am I even expecting?

"Get inside first" aniya at tinalikuran ko na sya at pumasok na sa loob ng bahay namin.

Does he really loves me? why I doubt so much? should I just be happy? pero pano kung hindi nya naman pala ako mahal.

Tumaas na ako at dumeretso sa kwarto ni mama. I knock.

"Come in" aniya kaya mabilis kong pinihit ang door knob. Mabilis nya tinago ang mga nasa desk nya napatingin ako doon pero natago nya na. "You need anything?"

"Ah wala naman mama. I just miss you parang masyado kana pong busy sa work eh"

"Come here" aniya. Nag lakad si mama papunta sa kama nya kaya doon na din ako dumeretso. "Sorry if I'm being too busy with my work"

"It's okay ma. I understand."

"I'll make time, magpahinga ka na at may pasok ka pa bukas"

"Okay. Good night ma I love you" I kiss mama's cheek bago ako lumabas.

Mama look pale and tired. Pumasok na ako sa kwarto ko. I check my phone at may text doon galing kay Maxine at Ash.

Maxine:

Ano kamusta ka? baka hindi ako maka pasok bukas.

Ako:

Ha? bakit? bakit di ka papasok bukas?

Pag ka send ko noon ay binuksan ko kaagad ang text ni Ash.

Ash:

Naka uwi na ako.

Ash:

Matulog ka na.

Ash:

Good night.

Ako:

Good night.

Akala ko di nya sya mag rereply kaso pagkasend ko ng text ko ay nag reply na din sya kaagad.

Ash:

Alright.

Hindi ko na sya nireplyan at nilapag na lang ang cellphone ko sa side table. This past few days laging mukhang matamlay si mama okay lang kaya sya?

I am happy how other people can still admit their mistakes and say sorry and mean it. I'm happy I have Ash but is he really loves me? I think I'm starting to fall for him now and it is scary. When will I ever stop thinking if he ever loves me?

But real question is when will I stop being afraid to love?