Yaralı Umutlar

B-3~Ben aşık olmuştum!

Bakışlarım yine gözlerinde sabit kalmışken "Kapı çalıyor." diyerek dünyaya dönmemi sağladı.

"Ne?" diyerek anlamadığımı belirtince

"Kapı." dedi tekrar.

"Ha pardon duymadım." diye hızlıca odadan çıkıp aşağı indim. Kapıyı açtığım gibi dayım, yengem ve kuzenimin içeri girmesi bir oldu.

Kuzenim Furkan söze başlayıp "Kuzen az sonra cenaze namazını kılacağız." diye sessizce kulağıma eğildi.

Anlamayarak omuz silktim ve salona geçtim arkalarından. Dayım ben gelir gelmez söze başladı.

"Poyraz Bey, bir şeylerden haberimiz magazinden mi olacak? Sen söylemiyorsun açıyoruz magazini, bakıyoruz ki yiğenimin kız arkadaşı var."

"Dayı, ortalığı velveleye verme ortada hiçbir şey yok."

"Nasıl yok oğlum, herkes o kızla ikinizi konuşuyor."

Yengem tedirginlikle bana dönünce "Yengeciğim, bak konuşabilirler umrumda değil. Aslında ben konuşulması gerekeni söylesem Türkiye ayaklanır da susuyorum." dedim.

Furkan anlamayarak "Nasıl yani?" diyince

"Dün evde yatıyordum. Bir anda dışardan çığlık sesleri falan duydum. Baktım ki bir adam Melisa'yı dövüyor. Hızla işte indim aşağı o kıza kaldırılan her el hatırına o çocuğu orda fena benzettim. Kızın evi de yokmuş. Yanıma aldım. Ardından bugün salona gittim. Hem işlere bakmak için hem de Ceyda olay çıkarmış. Evden telefon geldi. Murat serbest kalmış beni arıyormuş, diye. Apar topar o işi halledip eve geldim kızı yine dövmüş ve koluna da bıçakla derin bir yara açtı. Yine dövdüm tekrar bu sefer bayılana kadar polisi aradık yine. Yarın mahkemesi var. Karar muhtemelen 15 yıl kadar hapis olur bilmiyorum ama bu kız güvende olana kadar kim ne derse desin yanımda olacak dayı." diyerek son noktayı koydum.

"Adı soyadı ne o şerefsizin?" dediğinde "Murat Yıldırım galiba." diye cevap verdim.
Ailecek bu şiddet olaylarına karşı hep bıçak gibiydik. Yaramızdan vuranlar aramızdan olduğu için.

"Ben onu o hapishaneden çıkartmam. O kız da rahat olsun." diye söyleyerek telefonuna not aldı.

Yengem hemen ayaklanarak "Kız yukarıda mı?" diyince başımı salladım.

"Ben bir yanına gideyim." dedi gözleri dolarken.

"Tamam yenge." diyerek dayıma döndüm tekrar.

Yengem gittikten sonra konuyu açarak "Dayı hani senin bana verdiğin kart var ya onu da kıza verdim. Aslında kabul etmedi ama borç olarak aldı."

Tebessüm ederek "Sorun yok paşam. İstersen onun adına yeni bir kart açalım." dedi. "Şimdilik gerek yok." dedim.
"Yarın ofise gel bu kız hakkında bir konuşalım uzunca seninle. Şimdi kız yukarıdayken olmaz. Ayıp olur duyarsa."

"Aynen." diyerek dayımı onayladım.

Melisa'nın ağzından...

Kıyafetleri gardroba yerleştirmeye başlamıştım. Benden çok Poyraz kıyafet seçtiği için ilk önce inceliyor, daha sonra asıyordum.

Çok güzel bir zevki vardı ve beğenmiştim tüm aldıklarını. Ortalıktaki poşetleri toplayıp çekmeceye koyacakken kapı tıklatıldı.

"Poyraz, girebilirsin." diye seslendikten sonra poşetleri de koymuştum.

Arkamı dönüp kalbimin de hızlanmasıyla o yakışıklı çocuğa bakacakken bir kadınla karşılaşmıştım.

Ağlıyordu.