Kırgındım sen beni tanıdığın da kalbim yaralıydı.Çalınmış, hırpalanmış terk edilmiştim.Sevilmemişim, hiç yada farkında olmamışım Aşka yabancı kırgın ve kızgındım. "Seni sevemem." Dedim sana "kalbimin içi boşaltılmış, hoyratça yerden yere vurulmuş. İ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Okuduğum şeyle dünyam, başıma yıkılmıştı. Gözlerimdeki yaşlar serbest kalmıştı, ve orda onlar savaş içindeyken içime oturan yük, dizlerimin üstüne çökmeme neden olmuştu. Alayla gülerken gerçek olup olmadığını kontrol ediyordum. İri eller omzum'un üzerinde dolaşırken elimin tersiyle yaşlarımı ne kadar da silsemde teker teker, inci gibi dökülüşünü izledim. Ellerimi saçlarıma daldırdığımda koparırcasına çekiştirmeye başladım. Önümde berilen Namjoon'a baktığımda gözleri dolmuş, göz yaşları akmamak için çaba sarf ediyordu. "Jungkook," başını aşağı eğdiğinde iki parmağını çeneme koydu ve gözlerimin onun gözlerine bakmasını sağladı. "atlatabilirsin." alayla gülerken saçlarımı yana yatırdım. Nefes almakta zorlanıyordum ve her nefesimi verirken, kalbimin sıkışmasına neden oluyordu. Dişlerimi etlerime geçirdiğimde yüzümü rahatsız olmuşçasına buruşturdum. Dilim, ağzımın içinde gezerken gözlerimle etrafı süzdüm. Hastane'nin boş koridorunda sadece benim nefes alış-veriş sesim duyuluyordu. Elimdeki raporları bir kenara attım ve toparlandım. "iyi falan olmayacağım hyung!" sinirle ona bağırdığımda gözleri, büyümüştü. Sinirimi, üzüntümü her ne kadar da gizlemeye çalışsamda başarılı olmayacağımı biliyordum. "bu hastalık beni Bitiricek ve sen bana iyi olmamı söylüyorsun?" sesim, sona doğru bastırarak gittiğinde dişlerimi birbirine sürttüm. "evde konuşuruz, jungkook." başımı iki yana salladığımda gözlerimi aşağı indirdim. O yavaşça ayağa kalktığında karşımda durdu. "Sen git ben gelmiyorum." iç çekerek bana baktığında, göz devirdim.
"üstesinden gelebilirsin, kook." sinirle gözlerimi kıstığımda omuzlarımı hayretle yukarı kaldırdım. Ellerim siyah kot pantolonum'un üzerine çarptı ve çıkan ses, boş koridorda yankılandı. "git namjoon." başıyla onayladığında yanımdan geçerek ayrılmıştı. Namjoon'nun keskin parfüm kokusu, ciğerlerime dolarken acıyla nefesimi dışarı verdim. Burnumdan gelen sıcak sıvı, ağzıma doğru yol alırken fark ettim O, sıcak akışken sıvının kan olduğunu. Sertçe öksürürken boğazımdaki acı tad canımı yakmıştı. Cebimden çıkardığım mentollü peçeteyle dudağımla burnumun arasında kalan arayı temizledim. Peçeteye bulaşan koyu kan rengi, gözlerime batıyordu. Gözlerimi bir süre yumdum ve elime gelen sıcak yaşla irkildim. Ağladığımı daha yeni fark ediyordum. Hıçkırıklarımı içime her attığımda göğüs kafesim sıkışıyor, içimdeki rahatsızlık daha da büyüyordu. Huzur, mutluluk, sevinç duygularım artık yok olmuş onlar sadece benim için bir kelimeden ibaretti. Kendimi bahçede bulduğumda iç çekerek nefes aldım. "iyi misiniz?" kafamı yerden kaldırdım ve karşımda duran kıza baktım. kelimeleri bir araya getirmekte zorluk çekmiştim.
"bilmiyorum." gözlerimi kırpıştırdım ve ona bakmaya devam ettim. Küçük Dudaklarının üzerine sürdüğü kiraz rengi ruj'u onda güzel durmuştu. Kahverengi gözleri bana bakarken uzun kahverengi saçları, alnından fütursuzca savruluyordu. Elindeki suyu bana uzattığında gözlerim ilk bana uzattığı suya sonra kahverengilere gitti. "al." dedi, gözleriyle su şişesini işaret ederken. Burukça gülümsedim ve elimi su şişesine götürdüm. Kapağını açtıktan sonra suyun ağzıma doluşunu bekledim. Sertçe yutkunduktan sonra şişeyi elimde tuttum. Yanaklarımdaki ıslaklıkları kurularken istemsizce yenileri geliyordu. "hey, neyin var?" gözlerimi ona çevirdim. "hiçbir şeyim yok," sonra sözüme devam ettim. "su için teşekkürler." dedim, pet şişeyi havada iki yana hafifçe sallarken. "önemli değil." dediğinde başını öne eğerek gülümsedi. Küçük yüz hatları ona sevimli bir hal kılarken dudakaları yukarı doğru kıvrıldı. Gözlerimi kısarak gülümsediğimde onun yanından ayrıldım. Yarısına kadar dolu olan su pet şişeyi kabanımın cebine koydum ve iki elimi, farklı ceplere yerleştirdim.
Aklım o kıza takıldığında cümleleri gözümün önünden slayt gibi geçişini izledim.
Nerden bilecekti ki, kanser hastası olduğumu?
༄
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yeni kurguyla geldim. İlk önce bir öz anlatım geçiyim; Ana karakterler jennie ve jungkook.
Jungkook kanser ve jennie jungkook'un okuduğu okula yeni geliyo. Bangtan var ama blackpınk'ten sadece Lisa ve Jennie hikayede oynuyo. Lisa, jennie'nin çocukluk arkadaşı. Jungkook'un okuduğu okula transfer oluyorlar.
