Korkularıyla yüzleşmek zorunda olan bir kız ve intikam peşinde koşarken Aşka düşeceğinden habersiz bir çocuk.
GÜL ve ANIL
Anılın sert kişiliği Gülün fobileri yüzünden korkan hayatına ilgi duyar ve Gülü tanımak için elinden geleni yapar. Gül hiçbirin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Anıl yol boyu hiç konuşmamıştı. Bende onu sinirlendirmemek için sustum. Şantiyenin önünde durduğumuzda yol boyu içimde olmayan korku bir anda bedenimi sardı.
Anıl'lar doğru tahmin etmişti. Burada birkaç tane büyük siyah araba vardı. Yani Haldun burlardaydı. Neden buradaydı? Kim için buradaydı? Bilmiyorum.
Anıl arabadan inince hemen kemerimi çözmeye çalıştım ama heyecandan mıdır bilmem açamamıştım. Bir süre uğraştıktan sonra sonunda kemeri çıkarmıştım ve hemen dışarı çıktım. Çıkmama beraber Anılın delici bakışlarıyla karşılaşmıştım.
"Hem gelmek istiyorsun. Hemde arabadan çıkmıyorsun."
"Kemerim sıkışmış."
"Bak düzgünce ve son kez soruyorum. Gelmek istiyor musun? Tehlikeli Gül ve ben tehlikenin bırak içinde olmanı yakınlarında olmanı bile istemiyorum."
Sessizlik. Ne 'Geliyorum.' diyordum ne de 'Gelmiyorum' sadece susuyordum.
"Anıl hadi artık ya. Beklemekten sıkıldım."
Masalın fısıldayan sesini duyduğumuzda ikimizde o yöne döndük. Bu kız herşeyi bir oyun sanıyordu ve her dakika bir aksiyon arıyordu.
Anıl sıkıntılı bir nefes verdi ve planı anlatmaya başladı.
"Bakın kızlar. Ne olursa olsun arkamızda duracaksınız eğer bize bişey olursa arkanıza bakmadan kaçın. Arabaların kilitleri açık. Kontak üstünde. Kaçacaksınız anladınız mı? Gül." dedi ve onay bekledi. Ne kadar hayır diyecek olsam da bildiğimi yapacak olsam da başımı salladım. " Masal" dedi bu sefer ondan onay almak istiyordu. O da başını salladı. Son kez "Veda" dediğinde Veda da başını salladı ve yalandan verdiğimiz sözlerle yavaşça içeri girmek için giriş kapısına doğru yola koyulduk.
Kızların da benim gibi yalandan başını salladığından emindim. Biz birbirimizi bırakmazdık ve yine emindim ki Anıl bize bu sözleri tutmayacağımızı bilerek verdirtmişti. Ben korksam da diğer kızlar korkmuyor gibiydi.
Bir süre şantiyeyi inceledikten sonra ilk adımı Anıl attı. Anıl yürümeye başlayınca bende yürümeye başladım ve diğerleri de belkide dahası bizimleydi, sadece ruhlarıyla.
Giriş kapısından girdikten sonra bizi uzun bir koridor karşıladı. Koridor boyu yürüdükten sonra koridorun sonunda yol ayrıldı. Ben Veda ve Masalın önündeyim benim önümde Doğu, Batı ve en önde de Anıl vardı. Ayrıma geldiğimizde Anıl durdu ve iki yöne de bakmaya başladı. Doğu ve Batıyı geçip Anılın yanına geçtim ve kolumdan tutup beni arkasına çekti. Kolumu bırakmamıştı. Tam "Anıl" diye fısıldıyordum ki sağ taraftan bir silah sesi duyuldu.
