DEAD END

volume 1: xvi

THIRD PERSON

A defeaning silence enveloped the 7 survivors as they drove their way out of the hellish campus. It was a whole day of running, hiding- death and zombies chasing them from time to time. It felt like an endless survival.

It was a relief that finally, they'd managed to get their way out.

Or so they thought.

Amber felt like a cold water had splashed on her body as she watch her city at the car's window. There were flames, there were people running for life, bloody corpse lying on the cold pavement- and zombies. Freaking zombies.

It was total mess.

Nagkakagulo ang lahat.

Madugo.

Nakakasuka.

Bakit gan'to ang nangyayari?

Simula na ba ng katapusan ng mundo?

Amber's eyes were wide open in horror. Ang mga nakikita n'ya ay tila hugot mula sa pinakamatindi n'yang bangungot o naman kaya sa pinakanakakatakot na pelikulang kan'yang napanood.

Everything was in complete terror. This must be the armageddon...

She thought she could be safe once she got outside. the freaking school building.

Mas malala pa pala ang maabutan n'ya sa labas.

Mas matindi.

Mas nakakapangilabot.

Mas nakakapanindig-balahibo.

Lahat sila ay hindi makapaniwala sa nakikita. Paulit-ulit na tinatanong nila ang sarili kung bakit nangyayari ito? They had never seen such hell.

Habang binabagtas ng sasakyan ang magulong siyudad ng Pio, hindi nila napansin ang rumaragasang sasakyan sa kalsada. Natamaan ng mabilis na sasakyan ang gilid ng kanilang kotse.

"Fuck!" Jin cursed as he lost the car's control. Mabilis ang pangyayari. Napagilid ang sasakyan nila at tumama sa malapit na nakataob na kotse.

Tumama nagkatamaan ang ulo nila Orion, Amber, Perseus at Forest kaya pare-pareho silang napaungol dahil sa sakit. Amber felt like her head hit a hard wall. Nakakapanghilo!

Si Minrod naman ay nagawang kumapit sa kaharap na upuan.

Amber loudly cursed as she held her aching head. "Punyeta!" inis n'yang bulong. Panay ang hingi ng pasensya sa kan'ya ng mga nakauntugan n'ya.

"Ayos lang ba kayo?" Spade worriedly asked at them. Kahit na napapaungol sa sakit ay tumango ang mga ito.

"Ano ba 'yon?!" Jin groaned. Luckily, hindi malakas ang pagkasagi sa kanila ng sasakyan.

Kunot noo n'yang sinilip ang bintana ng sasakyan. A pile of overspeeding car passed before them. Tila nagmamadali ang mga ito sa kanilang patutunguhan. Maybe for their safety? To find a safe place? Was there even a safe place?

"Where are they going?" Forest unconsciously asked. Napakarami ng mga sasakyan ang mabilis na dumadaan sa gilid nila. They didn't even mind kung may nasagasaan silang kung ano. Talagang nagmamadali sila.

Habang pinapanood nila ang tila pagguhit ng mga sasakyan sa magulong kalsada, lumapit si Minrod sa driver's seat.

"Bro, wait-!" asik ni Jin nang biglang sumulpot ang binata sa harapan n'ya. Hindi na n'ya natapos ang sasabihin dahil sa mukha pa lang nitong nakakatakot at madilim. "Anong ginagawa mo?" naitanong na lamang nito.