Part24🔥
«Park Jimin »Jungkook ស្រែកពីលើផ្ទះមក...មិញនេះគេឃើញនោះអីដែលរាងតូចញញឹមដាក់កូនចៅរបស់គេ...
«បា...បាទ»Jimin ងាកទៅរកប្រភពសំលេងហើយចាប់ផ្ដើមភ័យពេលឃើញទឹកមុខនឹងសំលេង...របស់រាងក្រាស់
«ចាហ្វាយ»Bii អោនគំនាបដាក់
«ឯងគ្មានការងារធ្វើទេហេស៎»Jungkook និយាយរាងតំឡើងសំលេង
«បាទគឺខ្ញុំមករកចាហ្វាយ»Bii និយាយរាងភ័យៗ
«ទៅចាំយើងនៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការ»Jungkook
«បាទចាហ្វាយ»Bii អោនបន្តិចហើយក៏ចេញទៅ
«ហាច់»Jungkook និយាយដាក់រាងតូច
«ហា៎...ខ្ញុំអត់ទេ»Jimin ដែលអោនមុខចុះជាយូក៏និយាយ
«អត់ទៀតឬ...ហឹស...ឈរញញឹមដាក់គ្នាបែបនេះ...»Jungkook ធ្វើជាសើច
«គ្រាន់តែញញឹមធម្មតា...»Jimin
«ស្ដាប់...យើង Park Jimin »Jungkook កញ្ឆក់ដៃទាញរាងតូចមកជិត
«អួយ...»Jimin ស្រែកតិចៗ
«នៅក្នុងផ្ទះនេះឯងជាមនុស្សរបស់យើង...យើងហាមមិនអោយឯងស្និតស្នាលឬសើចដាក់អ្នកណាឡើយ»Jungkook សម្លុតមុខជិតមុខរបស់រាងតូច
«ទាំងអស់ឬ»Jimin មើលទៅ Jungkook ទាំងរលីង រលោង
«មែនព្រោះឯងជារបស់យើង»Jungkook ញញឹមចុងមាត់បន្តិចមុននឹង...មុននឹងអោនទៅខាំ ក របស់រាងតូច
«អាយ៎...ឈឺ...ហឹកៗ»Jimin ស្រែកយំ..ពេលដែលចង្កូមស្រួចខាំកប់សាច់ករបស់ខ្លួន
«សង្ឃឹមថាស្នាមនេះនឹងជួយរំលឹកឯង»Jungkook និយាយក្រោយពីដកមាត់ដែលមានឈាមតិចៗជាប់មាត់ របស់គេ...រាងក្រាស់លិតមាត់ខ្លួនឯងហើយក៏ប្រលែងរាងតូច
ព្រូស.....Jungkook ប្រលែង Jimin ក៏ដួល
«ហឹកហ៉ឺ....ឈឺណាស់....ឈាម...ហឹក»Jimin យកដៃស្ទៀបកន្លែងដែលរាងក្រាស់ខាំមានអារម្មណ៍ផ្សារខ្លាំងហើយសើមពេលដកដៃមកវិញក៏ឃើញឈាមមិនច្រើនទេវាឈឺខ្លាំង
Jimin រត់ទៅសួនច្បារហើយក៏អង្គុយយំម្នាក់ឯង
«ប៉ាម៉ាក់..ហ៉ឺកូននឹកអ្នកទាំងពីរណាស់ហឹកៗ»Jimin អង្គុយយំពេលនេះគេមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់..ពេលមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ក្លាយទៅជាមនុស្សផ្សេងក្នុងពេលមិនប៉ុន្មានថ្ងៃ«គេប្រែហើយ...ហឹកៗ...»Jimin បន្តយំរហូតមានអារម្មណ៍មានអ្នកណាមកឈរពីក្រោយខ្នង....
