IN ANOTHER LIFE.

CHAPTER SEVEN: The tears

Quote of the day:

"Loving someone can give you an inspiration. But sometimes, you are not paying attention on how much pain you can have for loving someone who doesn't even want to love you back.

Ganito pala ang nagmamahal? Hindi mo ini-expect na may mga kaya ka pa lang gawin na hindi mo inaasahan. Masaya akong masaya siya. Pero you know what's worse? Iniisip ko na paano kung nasa akin siya? Paano kung ako 'yung minahal niya? Pero, katulad nga ng sabi ni Mommy Carmen, hindi natuturuan ang puso.

*Currently listening to Kung ako ba siya*

Matagal ko nang itinatago
Mga ngiti sa munti kong puso
Batid kong alam mo nang umiibig sa'yo

Akala ko alam niyang iniibig ko siya. Pero, akala ko lang pala 'yun. Tama sila. Hindi lahat ng akala, nagiging too.

Bakit di mo pansin itong aking pagtingin
Ba't di mo ramdam ang tibok nitong dibdib
Kaibigan lang pala
Ang tingin mo sa akin

I don't wanna be selfish. But, bakit? Bakit hindi moa ko pinapansin? Bakit hindi mo maramdaman ang tibok ng damdamin? Bakit hanggang kaibigan lang? Why we can't be? *Naiiyak lalo habang sinasabe niya ito sa kanyang isipan*

Kung ako ba siya
Mapapansin mo
Kung ako ba siya
Mamahalin mo
Ano bang meron siya
Na wala ako?
Kung ako ba siya
Iibigin mo...

Ang suwerte ng minamahal mo. At ang sakit sakit na 'yung pinapangarap ko, sinasaktan lang ng iba. I want to meet that girl. I want to meet her and tell those things that you're good about. Gusto ko siyang makonsensya sa ginawa niya sa'yo? Lord, bakit? Bakit parang tila ang sakit sakit sobra? Ayaw ko po maging makasarili. Pero baka naman puwedeng alisin niyo na lang po itong sakit na nararamdaman ko? Humahagul gol ako at narinig ko na may foot steps kaya naman ako'y biglang nag-tago agad.

Author's POV:

Habang umiiyak at dinaramdam ang masakit na pangyayari ay pumasok naman ang kanyang Ina.

Mommy Morissette: Lea, anak?

Ito'y nagpapanggap ng tulog dahil ayaw niyang Makita siyang umiiyak ng magulang niya. Nakakahalata ang Mama niya kaya naman hinimas lang nito and kanyang likod.

Mommy Morissette: Ilabas mo lang, anak. Sasabog ka niyan.

Bumangon si Lea na tila ba na magang maga ang mata.

Lea: Ganito ba talaga ang magmamahal, Mama? Nasasaktan din?

Mommy Morissette: Puwedeng oo, puwedeng hindi. Walang taong perpekto, anak. Maging ako, kaya kitang saktan. Maging si Mommy Carmen mo, mga kaibigan mo, even si Aga. Kayang kaya ka saktan.

Lea: Bakit?

Mommy Morissette: Walang taong perpekto, anak. Lahat nagkakamali. Huwag kang maghanap nu'ng taong perpekto. Kasi never kang makakahanap nu'n. Ang hanapin mo 'yung worth it sa sakit na nararamdaman mo. 'Yung kahit masakit na, pagod na, sawa na, nandiyan pa rin siya para sa'yo. Bata ka pa anak para sa mga ganyang bagay.

Lea: Alam ko, Mama. Kaya nga pinipigilan ko ang pagtingin ko kay Aga, eh.

Mommy Morissette: Is he the reason why you're crying?

Umoo lang si Lea.

Mommy Morissette: May I know the reason why?

Lea: *Huminga ng malalim* I asked Mommy Carmen what I'm feeling. Kasi para akong kinikilig, hindi mapalagay, nahihiya, nagbla-blush, naiilang, and there's like a butterfly in my stomach. So, she told me na mahal ko na daw si Aga and I was about to confessed earlier and..... *Nagsisimula ng umiyak*

Mommy Morissette: May iba siya?

Lea: *Tumango* He told me na may nang-basted daw sa kanya. And I can see and feel it in his eyes that he's really in love with that girl. I want to meet her.

Mommy Morissette: Bakit naman?

Lea: To make her realize kung gaano ka-good boy si Aga. Nasasaktan ako kapag nasasaktan siya. I want him to be happy. Even if his happiness is not coming from me. *Ngumiti habang may luhang dumaloy sa kanyang mukha*

Patuloy lang umiyak si Lea at hindi niya alam na nakatulog na pala ito.

END OF CHAPTER.