24. Toegegeven

5 0 0
                                    

Matt kwam naast me zitten en sloeg een arm, op een nogal onhandige manier, om me heen. 'Hoelang moeten we wachten tot de uitslag?' Ik haalde me schouders op, wat hij voelde. Hij mompelde zacht en legde zijn hoofd tegen de mijne aan.

'Ik vind het heel lief dat je deze moeite hebt gedaan, Valerie, maar de operatie is niet persé noodzakelijk.' Hij twijfelde om verder te praten. 'Ik weet het, maar toch. Als ik kan winnen, kan jij zometeen zien.'

'Ik heb liever dat het goed met je gaat, dan dat ik kan zien. Ik ben nu al zo lang slechtziend, dat het me niet zo veel meer uitmaakt. Tuurlijk zou het fijn zijn om de kleuren te zien en te kunnen lezen, maar als het niet kan, kan het niet. Ik heb daar vrede mee.'

Blind Fall // Matt Donovan// Short story//☑Where stories live. Discover now