Simula

92 8 1
                                    

DISClAIMER:This is a work  of fiction,names,characters,business,places,events,locates, and incidents are either the products of the authors imagination or used to a fictitious manner.Any resemblance to actual person living or dead or actual events  is purely coincidential.

Expect typographical and gramatical errors.

Aking ipinagpapasalamat
Na  ang inyong mga mata ay nalingat
Unang storyang isinulat
Nais ko sa inyo'y magpamulat

Maiintindihan ko kung hindi niyo kagigiliwan
Ang aking storyang inilaan
Pero sana naman inyong irespeto
Dahil bago ako sa larangang ito

Aking tanging dalangin
Na ito'y inyong tangkilikin
Dahil siguradong magbibigay ito ng inspirasyon
Sa taong nagbabasa nito ngayon

Tulungan nawa ako ng panginooon
Na makapagbigay sa inyo ng kasiyahan at inspirasyon

Thankyou and loveyouall😘

                        ***

Pero mahal mo pa ako di ba Ac?"hinawakan niya ang dalawang balikat ko "Ac  mahal mo ako di ba?"

"Oo gwen mahal kita,Mahal pa rin kita at ang tanga tanga ko dahil patuloy kitang minamahal kahit paulit ulit mo na akong nasasaktan.At alam mo masyado naman yatang napakapal ang mukha mo sa pagtatanong niyan sakin,pagkatapos ng lahat gwen?"pakiramdam ko ay matutumba na ako,unti-unti nang nanghihina ang tuhod ko.

"Magpapaliwanag ako Ac,oo alam ko nasaktan kita ng sobra pero masakit din 'yun sa'kin at sa loob ng sampung taonhindi   ka nawala sa isip ko,"niyakap niya ako ngunit agad akong kumawala sa yakap niya.

"Parang awa mo na Gwen,hindi ko pa kaya.Bigyan mo ako ng oras  kasi hindi ko alam kung paano pa ako maniniwala sayo.Hindi ko alam gwen kung kaya ko pang maniwala pagkatapos ng lahat,"parang konting minuto na lang ay babagsak na ako."Hindi ko alam kung bakit mo 'to ginagawa sa'kin.Kung bakit bumalik pa pa para saktan ulit ako,"at tuluyan na akong bumagsak sa sahig dahil sa panghihina.Mabuti na lang  at bago ako mapuntahan ni gwenn ay nandito na  si Axcel  para tulungan ako at 'yun ang pinagpapasalamat ko.

Sabi nila sa bawat pagdating ng mga tao sa buhay natin ay may ginagampanan sila.Una,may mga taong darating para  tayo ay pasayahin   at yung pangalawa  ay darating para saktan tayo.

Pero pede din namang pareho,pedeng pasayahin nila tayo sa una pero sasaktan tayo sa huli.Pero gaya ng laging sinasabi sa'kin ni Lola M ang mahalaga ay naging parte sila ng journey natin sa buhay.

Mahirap sumugal  dahil wala tayong kasiguraduhan.Lalo na pag paulit-ulit ka na niyang sinaktan,sa lagay ko hindi ko alam kung susugal pa ba ako?

Kung napasaya niya ako at nasaktan.Paano nga ba ako makakasiguro na  saya na ang ibibigay niya sa kanyang muling pagbabalik at hindi sakit?

Hope you enjoy reading my story😊I really appreciated your votes and comments❤️Thankyou sa inyo mga kapwa ko mapapalad.

Walk with Me Where stories live. Discover now